Ρίγος από τις αποκαλύψεις ότι η εθνική πινακοθήκη σχετίζεται με την αίρεση του θεοσοφισμού και το βρώμικο χρήμα της USAID
ΑΠΟΔΕΚΤΡΙΑ ΤΟΥ ΒΡΩΜΙΚΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ USAID ΜΕΣΩ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΙΑΡΧΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΑΝΩ ΚΑΤΩ. ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΥΒΡΙΣΗ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΠΡΟΒΑΛΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΕΟΣΟΦΙΣΜΟ!
Απαντώντας στην ερώτηση των Παραπολιτικών για το αν αληθεύει ότι ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Β ζήτησε την απομάκρυνση της Λίνας Μενδώνη, ο εκπρόσωπος τύπου της Αρχιεπισκοπής Χάρης Κονιδιάρης, απάντησε: «Είναι εκτός της λογικής και της οπτικής του ιδίου του Αρχιεπισκόπου να παρεμβαίνει με αυτό τον τρόπο στα πολιτικά πράγματα της χώρας ή να απαιτεί «αποκεφαλισμούς». Η εκκλησία έχει πολύ καλή σχέση με την κ. Μενδώνη και θα έλεγα ότι κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να συμβεί και δεν συμβαίνει».
Στην ίδια γραμμή κινήθηκε και ο εκπρόσωπος Τύπου της Εκκλησίας της Ελλάδος μητρ. Ναυπάκτου Ιερόθεος, απατώντας σε παρόμοια ερώτηση του Ευαγγελάτου, λέγοντας: «Δεν γνωρίζω αν ο αρχιεπίσκοπος ήρθε σε επικοινωνία με τον πρωθυπουργό. Δεν θεωρώ ότι ζήτησε κάποια παραίτηση ο αρχιεπίσκοπος. Δεν μας συνηθίζει σε τέτοιες εκδηλώσεις και άλλωστε μπορώ να σας πω ότι γενικότερα από πλευράς εκκλησίας είμαστε ευχαριστημένοι με την κ. Μενδώνη, με το έργο το οποίο επιτελεί και υποστηρίζει το πολιτιστικό έργο της εκκλησίας. Άρα νομίζω δεν έχουν ισχύ τα όσα λέγονται»
Εφόσον έχουνε «πολύ καλή σχέση με την κ. Μενδώνη», και είναι «ευχαριστημένοι με την κ. Μενδώνη, με το έργο το οποίο επιτελεί και υποστηρίζει το πολιτιστικό έργο της εκκλησίας», θα πρέπει να βγούνε να πούνε στον Ορθόδοξο Ελληνικό Λαό αν συμφωνούν και με την δαιμονική Θεοσοφία που προβάλει το εν λόγω ίδρυμα. «Η Θεοσοφία ή θεοσοφισμός είναι σύστημα αποκρυφιστικών δοξασιών με έντονα συγκρητικό αλλά και συνεκτικό χαρακτήρα, το οποίο στηρίζεται στην πεποίθηση ότι ψήγματα της θεϊκής ή αιώνιας αλήθειας μπορούν να αναζητηθούν σε όλες τις θρησκείες της Ανθρωπότητας. Το σύστημα αυτό αναπτύχθηκε κυρίως μέσα από τα γραπτά της Ελένα Μπλαβάτσκυ (Helena Petrovna Blavatsky), η οποία αποτελεί και την ιδρύτρια της Θεοσοφικής Εταιρείας το 1875.»
Δεν χρειάζεται ντεντέκτιβ για να το ανακαλύψει κανείς. Μία απλή ερώτηση στην μηχανή αναζήτησης της Google εμφανίζει πάνω πάνω την ενασχόληση της λεγόμενης «Εθνικής Πινακοθήκης» με την Θεοσοφία.
Τον Ιανουάριο του 2023 η «Εθνική Πινακοθήκη» πραγματοποίησε στο αμφιθέατρο «Ίδρυμα Ωνάση» την «επιστημονική συνάντηση ΘΕΟΣΟΦΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ»! Δείτε τα πρακτικά της «επιστημονικής» συνάντησης να σας σηκωθεί η τρίχα.
Γράφει στην ιστοσελίδα της η λεγόμενη «Εθνική Πινακοθήκη».
Η Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου εγκαινιάζει την Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2023, ώρα 11:00, στο Αμφιθέατρο «Ίδρυμα Ωνάση» το Δημόσιο Πρόγραμμα των περιοδικών της εκθέσεων. Η αρχή γίνεται με την ανοιχτή στο κοινό επιστημονική συνάντηση που πραγματοποιείται στο πλαίσιο της αναδρομικής έκθεσης «Κωνσταντίνος Παρθένης. Η Ιδανική Ελλάδα της Ζωγραφικής του» με θέμα την επίδραση του Θεοσοφισμού στις εικαστικές τέχνες, στην οποία θα μιλήσουν ιστορικοί της τέχνης με τη συμμετοχή της Διευθύντριας της ΕΠΜΑΣ, Συραγώς Τσιάρα, η οποία υπογράφει την ιδέα και την επιστημονική επιμέλεια.
Ο Θεοσοφισμός –ένα κράμα αποκρυφιστικών, φιλοσοφικών, κοινωνικών και θρησκευτικών πεποιθήσεων– αναδύθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και έμελλε να εξελιχθεί σε ένα από τα ανθεκτικότερα πνευματικά κινήματα με διακριτή παρουσία μέχρι και σήμερα. Κορυφαίοι καλλιτέχνες οι οποίοι επηρέασαν –ο καθένας με τον δικό του τρόπο– τις εξελίξεις της ευρωπαϊκής πρωτοπορίας, όπως ο Βασίλι Καντίνσκι, ο Πιτ Μοντριάν, ο Καζιμίρ Μαλέβιτς, αλλά και ο δικός μας, ελληνοκεντρικός μοντερνιστής Κωνσταντίνος Παρθένης, συνδέθηκαν στα πρώτα βήματά τους με τον Θεοσοφισμό.
Ο Παρθένης συνάντησε σε νεαρή ηλικία, το 1896, τον θεοσοφιστή καλλιτέχνη Καρλ Βίλχελμ Ντίφενμπαχ στη γενέτειρά του, την Αλεξάνδρεια. Τον ακολούθησε στα περίχωρα της Βιέννης και έζησε μαζί με υπόλοιπους μαθητές του περίπου για έναν χρόνο στο κοινόβιο Ανθρωπότης (Humanitas). Εκεί βίωσε την ιδιότυπη διδασκαλία του Ντίφενμπαχ και τον κοινοβιακό τρόπο ζωής, σε συμπόρευση με τα πανθεϊστικά, οικολογικά και ουτοπικά κελεύσματα της εποχής.
Αυτό είναι το «πολιτιστικό έργο της Εκκλησίας που επιτελεί και υποστηρίζει» η Εθνική Πινακοθήκη που μας έχει κάνει άνω κάτω; Ας μας απαντήσει ο μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος, ο οποίος μας υποσχέθηκε άλλη μία «νηφάλια» επιστολή διαμαρτυρίας προς την κυβέρνηση, όπως μας είχανε υποσχεθεί για τον σοδονομόμο. Τί έγινε Σεβασμιώτατε; Έφτασε εκείνη η άλλη «νηφάλια» επιστολή στον παραλήπτη ή μήπως χάθηκε στο δρόμο; Γιατί εμείς δεν βλέπουμε να έχει αλλάξει κάτι. Και αφού δεν άλλαξε εσείς γιατί παραμένετε άπραγοι; Γνωρίζετε πολύ καλά, όπως γνωρίζουν όλοι, ότι η δυναμική ενέργεια του κ. Νικολάου Παπαδόπουλου, την οποία καταδικάσατε, έσπασε το φράγμα της παραλυσίας, της αδράνειας και της υποτέλειας που μας έχουν εγκλωβίσει. Για αυτό όλοι σπεύδουν αμέσως να την δαιμονοποιήσουν, φοβούμενοι μήπως βρει μιμητές που θα ανακόψουν τα σχέδιά τους.
Το Νοέμβριο του 2022 η υπουργός πολιτισμού Λίνα Μενδώνη σε συνέντευξη τύπου που πραγματοποιήθηκε για τον σχεδιασμό και τους στόχους του προγράμματος 2023-24 της «Εθνικής» Πινακοθήκης, εξέφρασε την οικονομική στήριξη που θα της παρέχει. Δηλαδή, αυτά τα ανίερα προγράμματα τα πληρώνει ο δοκιμαζόμενος Ορθόδοξος Έλληνας με το υστέρημά του.
«Η Πινακοθήκη σήμερα δεν έχει καμία σχέση με την Πινακοθήκη που έκλεισε πριν από 12 χρόνια περίπου για να ξεκινήσει το έργο της αποκατάστασης, είναι ένα έργο το οποίο έχει πολύ περισσότερες ανάγκες, πολύ περισσότερες απαιτήσεις. Αυτό σημαίνει περισσότερα χρήματα, περισσότερη στήριξη και αυτό είναι δεδομένο ότι θα υπάρχει.
Ο υφυπουργός πολιτισμού και αθλητισμού Νικόλας Γιατρομανωλάκης προχώρησε και σε άλλες λεπτομέρειες:
«Μέχρι σήμερα κομβικό ρόλο έπαιξαν, αφενός κάποιοι οραματιστές πολιτικοί που κατάλαβαν τη σημασία της Πινακοθήκης και της ύπαρξής της, δωρητές και χορηγοί και ξεκινάμε από τον ίδιο τον Σούτσο, τον Κουτλίδη, το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος πιο πρόσφατα, το οποίο έπαιξε έναν σημαντικό ρόλο στην επέκταση του κτηρίου…..»
Μένει να μάθουμε από τους εκπροσώπους των Ρεπουμπλικάνων της Αμερικής στην Ελλάδα, αν τα χρήματα του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος πάνε κατευθείαν στην Αντεθνική Πινακοθήκη ή αν περνάνε πρώτα από το Υπ. Πολιτισμού, στο οποίο η κ. Λίνα Μενδώνη είναι βιδωμένη από το 2019. Υπενθυμίζουμε ότι το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος συγκαταλέγεται μεταξύ των 12 φορέων και ιδρυμάτων τα οποία πρόσφατη έκθεση των ρεπουμπλικάνων στοχοποιεί με την κατηγορία ότι δρουν κατά των αμερικανικών συμφερόντων.
Το κοινωνικο-πολιτικο-ιδεολογικό υπόβαθρο του προγράμματος της λεγόμενης «Εθνικής», στην πραγματικότητα ΑΝΤΕΘΝΙΚΗΣ, Πινακοθήκης το έδωσε η ίδια η διευθύντρια Συραγώ Τσιάρα:
«Καιρός να γίνει πιο ευαίσθητη περιβαλλοντικά, πλουραλιστική, ανοιχτή και συμπεριληπτική, (σ.σ. η ‘εθνική πινακοθήκη’) να φέρει τις συλλογές και την ιστορία της σε γόνιμο διάλογο με τις σημερινές ανάγκες της κοινωνίας και τα σύγχρονα ρεύματα σκέψης.»
«Η Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου πιστεύουμε ότι εχει φτάσει σε μία καίρια στιγμή της ιστορίας της που οφείλει και μπορεί να παίρνει διεθνείς πρωτοβουλίες οργανώνοντας τέτοιου είδους εκθέσεις. Σε μια εποχή απειλητικής επανάκαμψης αυταρχικών δυνάμεων στην Ευρώπη και διασάλευσης των δημοκρατικών κεκτημένων, μια έκθεση για το πώς οι καλλιτέχνες εμπνεύστηκαν από τους αγώνες ενάντια σε αυταρχικά καθεστώτα αποκτά πρόσθετη σημασία.»
Η Συραγώ Τσιάρα αναφέρεται στα λαϊκά πατριωτικά και τα εθνικιστικά κόμματα που άρχισαν να αναδύονται στην Ευρώπη ως απάντηση στην (εξ Αμερικής) πολεμοκάπηλη, φασιστική, ισοπεδωτική woke παράνοια των ξεπουλημένων πολιτικάντηδων.
Η διοικούσα Εκκλησία (με ολίγες πάντα εκλεκτές εξαιρέσεις) ενεργεί επί το πλείστον ως πυροσβεστήρας της λαϊκής οργής, νανουρίζοντας (νάνι-νάνι) τον κόσμο σε νηφάλιες κουνια-μπέλες. Το ίδιο έκανε και στην περίπτωση της Αντεθνικής Σκουπιδοθήκης. ‘Θα τα φτιάξουμε, θα τα σάξουμε με νηφαλιότητα και σύνεση‘ και πάντα στο τέλος δεν γίνεται τίποτα. Σε δυσκολότερα θέματα όπου οι κυβερνήσεις τα βρίσκουνε σκούρα (βλ. ουκρανικό, προδοτική συμφωνία Κοτζιά-Δημητρώφ, σοδομονόμος, μπόλια), το ιερατείο παίρνει πιο ανοιχτά θέση, στηρίζοντας πάλι ως πρόθυμη θεραπαινίς τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Είθε ο Θεός σύντομα να μας αποκαλύψει «τους συνδέσμους» που κρατάνε ακλόνητη αυτήν την σχέση.
Ακολουθεί ένα μικρό άρθρο από την ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΜΕΛΙΣΟΧΩΡΙΟΥ για την Θεοσοφία.
Τι είναι η Θεοσοφία. (Συνοπτική παρουσίαση)
Θεοσοφία: φιλοσοφικό καί θρησκευτικό «γνωστικό» ρεύμα, συνέχεια και σύνθεση του αρχαίου νεοπλατωνισμού και του γνωστικισμού, το οποίο, υπό την νεοτέρα του μορφή, προβαλλόταν κυρίως από τη Θεοσοφική Εταιρεία (ιδρυμένη τό 1875), με εισηγήτρια τη Ρωσίδα «διάμεσο» (“medium”) Έλενα Πετρόβνα Μπλαβάτσκυ, τώρα δε προβάλλεται από την κίνηση του “New (Aquarian) Age” .
Κύριες επιδιώξεις της Θεοσοφίας είναι αφ’ ενός ο σχηματισμός ενός παγκοσμίου πυρήνος της ανθρωπότητος χωρίς διακρίσεις θρησκείας, φυλής, γένους, τάξεως καί χρώματος, αφ΄ ετέρου δε και σε συνάρτηση με την προηγούμενη επιδίωξη, η απόδειξη ότι όλες οι διαφορετικές θρησκευτικές πίστεις και αιρέσεις είναι ουσιαστικά ίδιες, με κοινή προέλευση και αμελητέες παραλλαγές. Βάσει των επιδιώξεων τούτων η Θεοσοφία εξ αρχής επεδίωξε την προώθηση της συγκριτικής θρησκειολογίας (“comparative religion”), ως μέσο αποδείξεως της προελεύσεως των θρησκειών από κοινούς πρωταρχικούς θρησκευτικούς μύθους. Άλλα χαρακτηριστικά της θεοσοφικής αντιλήψεως, και λόγω του βασικώς ινδουϊστικού (και – ως προς την ηθική – βουδιστικού) χαρακτήρος της, είναι η πίστη στη μετεμψύχωση και τη μετενσάρκωση, η άρνηση της υπάρξεως προσωπικού Θεού, ο πνευματικός πανθεϊσμός (και ιδίως η παρουσία θεϊκής ουσίας στον άνθρωπο: δηλ. ο άνθρωπος είναι κατ΄ουσίαν θεός, σπινθήρ και σπάραγμα της θεϊκής ουσίας με κρυμμένες θεϊκές δυνάμεις), ο εξελικτισμός (“evolutionism”), η επικοινωνία με ήδη εξελιγμένα όντα προηγουμένων εποχών («Πνευματική Ιεραρχία») μέσῳ του πνευματισμού («μεντιουμισμού») και η αναμονή ενός μελλοντικού διδασκάλου «Χριστού» – Μαϊτρέγια, «Χριστού της Εποχής του Υδροχόου», ο οποίος θα υπερβεί όλους τους προηγουμένους «διδασκάλους» («Αβατάρ»), ακόμη και τον Ιησού.
Μετά τη Μπλαβάτσκυ, ηγέτιδα της Θεοσοφίας ανεδείχθη η Άννυ Μπεζάντ, κεφαλή του βρεττανικού τομέως του μικτού (ανδρών και γυναικών) Τεκτονικού (Μασονικού) Τάγματος “Le Droit Ηumain” και μετά απ’ αυτήν η Αλίκη Μπέηλυ, η οποία προέβη στη δημιουργία ιδιαίτερης θεοσοφικής ομάδος, της «Σχολής Αρκέην» (“TheArcaneSchool”, ιδρ. 1923), η οποία δημιούργησε και προώθησε το σήμερα πασίγνωστο κίνημα του NewAge, που έχει έντονο μεσσιανικό και αντιχριστιανικό χαρακτήρα. Είναι τεκμηριωμένη η επίδραση της Θεοσοφίας επί της μυστικής θρησκείας της Μασονίας, με κυριότερο χαρακτηριστικό τη μεταδιδόμενη στη Μασονία θεοσοφική διδασκαλία περί ενός μελλοντικού, τελευταίου «Παγκοσμίου Εκπαιδευτού». Βάσει τόσο των γραπτών της Μπλαβάτσκυ, των επαινετικών για τον σατανά – όφι, όσο και της ονομασίας ενός εκ των περιοδικών της «Ο εωσφόρος» (“TheLucifer”), προκύπτει ότι ο όρος «θεοσοφία» προέρχεται κατ΄ αλήθεια από το «θεός-όφις και όχι από τη «θεού σοφία».
Παρακλάδι της Θεοσοφίας, μετά τη διάσπαση του 1913 είναι η «Ανθρωποσοφία» (ή «Ροδοσταυρική Θεοσοφία») με ιδρυτή τον Rudolf Steiner.
Η Έλενα Μπλαβάτσκυ έγραψε χαρακτηριστικώς στο έργο της «Η μυστική διδασκαλία» (“TheSecretDoctrine”): «Ο σατανάς είναι εκείνος ο άγγελος ο οποίος ήταν αρκετά υπερήφανος για να πιστεύει ότι είναι ο ίδιος θεός· αρκετά γενναίος για να εξαγοράσει την ανεξαρτησία του έναντι του τιμήματος να υποφέρει και να βασανίζεται αιωνίως […] Ο σατανάς, ο όφις της Γενέσεως, είναι ο αληθής δημιουργός και ευεργέτης, ο πατέρας της πνευματικής ανθρωπότητος [..] Και αυτός που πρώτος ψιθύρισε “εν η αν ημέρα φάγητε απ’ αυτού έσεσθε ως Ελοχίμ, γινώσκοντες καλόν και πονηρόν” μπορεί να εκτιμηθεί μόνον υπό το φως ενός σωτήρα»….
Περισσότερα εδώ: http://www.impantokratoros.gr/Zeitgeist-B.el.aspx
πηγή