«Ἡ μετάνοια εἶναι ἡ ὑψηλότερη ἀπὸ ὅλες τὶς ἀρετὲς καὶ τὸ ἔργον της δὲν μπορεῖ νὰ τελειώση, παρὰ μόνον τὴν ὥραν τοῦ θανάτου.
Γι᾽ αὐτὸ ἡ μετάνοια χρειάζεται πάντοτε σὲ ὅλους καὶ δὲν ὑπάρχει κανένας ὅρος τελειώσεως τῆς μετανοίας. Διότι καὶ αὐτῶν τῶν τελείων ἀνθρώπων ἡ τελειότης εἶναι ἀτελής. Γι᾽ αὐτὸ καὶ ἡ μετάνοια δὲν περιορίζεται σὲ ὁρισμένους καιρούς, οὕτε σὲ ὁρισμένες πράξεις, ἕως τὴν ὥρα τοῦ θανάτου. Νὰ θυμᾶσαι ὅτι σὲ κάθε ἡδονὴ ἀκολουθεῖ ἀηδία καὶ πίκρα».
Ἂς μετανοοῦμε λοιπὸν συνεχῶς…
Ἰσαὰκ ὁ Σύρος
