Σχόλιο του π. Στυλιανού Καρπαθίου για την επιστολή του Αρχιεπ. Ιερωνύμου στον Πατριάρχη Μόσχας

Από την συνέντευξη του π. Στυλιανού Καρπαθίου στον Στέφανο Δαμιανίδη

[sc name=”agioreitiko-thymiama” ][/sc]
-…Είχαμε δυστυχώς αυτήν την παρέμβαση της Εκκλησίας της Ελλάδος στα Ρωσσο-ουκρανικά δρώμενα με ένα κείμενο κατά την εκτίμησή μου το οποίο ήτο ατυχές. Εκεί εκδηλώνεται, και ορθώς βεβαίως, η αγωνία όλων μας, και της Εκκλησίας προφανώς, για την εμπόλεμη κατάσταση στην Ουκρανία.

 

 

 

Επειδή η Εκκλησία ορθώς υψώνει φωνή διαμαρτυρίας υπέρ των θυμάτων του οποιουδήποτε πολέμου και των διωκομένων, όπως γράφεται μέσα, εγώ από την δική μου πλευρά κύριε Δαμιανίδη διερωτώμαι, δεν ήταν τώρα τόσα χρόνια διωκόμεναι οι Ορθόδοξοι Ρώσσοι Χριστιανοί από το ναζιστικό καθεστώς Ποροσένκο και Ζελένσκι; Δεν καταδιώκονται οι Ουκρανοί από το καθεστώς αυτό; Δεν είναι το Κίεβο οι κοιτίδα του Ρωσσικού Χριστιανισμού; Δεν καταδιώκονται οι Έλληνες της Ουκρανίας από αυτό το καθεστώς το οποίο υφίσταται σήμερα; Δεν έχει γίνει αντιληπτό ότι η ανακήρυξη ενός λαϊκού σε Μητροπολίτη υπήρξε ευθεία επέμβαση των δυτικών δυνάμεων κατά της ομοδόξου Ρωσσίας;

 

Ανοίξαμε δρόμο και έτσι δόθηκε τόπος στο βδέλυγμα της εκκλησιαστικής ερημώσεως στην Ουκρανία. Γιατί δεν υπερασπιζόμαστε τους ομογενείς μας όπως τους υπερασπιστήκαμε τότε ως Εκκλησία, και μάλιστα με τον μακαριστό Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως Σεβαστιανό, όπως είχαμε πράγματι υπερασπιστεί τους Βορειο-Ηπειρώτες; Γιατί κανένας λόγος για τους αδελφούς μας Έλληνες της Ουκρανίας; Γιατί διακριτική σιωπή όταν οι ορδές των βαρβάρων βομβάρδιζαν τις κοιτίδες του αρχέγονου Χριστιανισμού στη Μέση Ανατολή; Γιατί σιγή ιχθύος ή αναιμικά ανακοινωθέντα στους διωγμούς του Χριστιανισμού στη Μέση Ανατολή; Και τώρα μας έπιασε ο πόνος για την Ουκρανία;

 

Ο συντάκτης του κειμένου οπωσδήποτε πήρε εντολές. Εγώ πιστεύω ότι ο Μακαριώτατος δεν συμφωνεί με το κείμενο αυτό. Πήρε οπωσδήποτε ο συντάκτης εντολές.

 

-ΔΑΜΙΑΝΙΔΗΣ: Καταλαβαίνω ότι λέτε αλλά όταν βάζεις το όνομά σου και την υπογραφή σου από κάτω…

 

-Ναι. Ναι. Κανονικός Μητροπολίτης στην Ουκρανία είναι ο Μακαριώτατος Ονούφριος. Ο άλλος όπως είχαμε πει και την προηγούμενη φορά είναι ένας λαϊκός που το Οικουμενικό Πατριαρχείο δυστυχώς τον έντυσε ως Αρχιερέα και του έδωσε δήθεν τόμο αυτοκεφαλίας.

 

Αυτά είναι άκυρα και απαράδεκτα. Θα πρέπει το Οικουμενικό Πατριαρχείο και όλες οι άλλες Εκκλησίες να στοιχηθούν πίσω από το Ευαγγέλιο. Παύλα και τελεία. Αυτή η κατάσταση η οποία επικρατεί -και η εκκλησιαστική κατάσταση η οποία υπήρξε προοίμιον όλου αυτού του γεγονότος το οποίο συμβαίνει μέσα στην Ουκρανία αυτήν την στιγμή και είναι ιδιαίτερα δραματικό- όλη αυτή η κατάσταση πυροδοτήθηκε δυστυχώς και από τις πολιτικές παρεμβάσεις στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, στην Εκκλησία της Ελλάδος, στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας.

 

Εγώ θέλω να σας ρωτήσω κάτι απλό. Πότε ανεγνώρισε ο Πατριάρχης Θεόδωρος τον Επιφάνιο ως δήθεν Μητροπολίτη της Ουκρανίας; Ποιά επίσκεψη, τίνος υπουργού, προηγήθηκε; Τι διηνοίχθη μεταξύ τους; Τί απειλές δέχθηκε; Και πάει λέγοντας. Είστε δημοσιογράφος, κοιτάξτε να τα βρείτε και να μας τα πείτε λεπτομερέστατα.

 

Ένας μοναδικός Μητροπολίτης είναι ο Ονούφριος. Ο άλλος είναι, με συγχωρείτε για την έκφραση, θα την πω, αλλά είναι κατά κυριολεξία, ΕΙΝΑΙ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ !

 

… Η φύση του καθεστώτος [στην Ουκρανία] είναι καθαρά ολοκληρωτική. Δεν μπορούμε να υποστηρίζουμε τέτοιες πολιτικές. Ας στρέψουν τα βλέμματά τους προς τις υπερατλαντικές δυνάμεις γιατί και σε εκείνη ακριβώς την περίπτωση θα ήθελα να ακούσω μια φωνή αντίδρασης όταν τρώγαν την Συρία, όταν τρώγαν τον Λίβανο, όταν τρώγαν το Ιράκ και ούτω καθεξής.

 

Τότε δεν γινόταν πόλεμος; Τώρα υπάρχει πόλεμος;

 

Άρα οι θέσεις τις οποίες λαμβάνουν μέσα από τα κείμενα αυτά είναι καθαρά ετεροβαρείς και είναι κατά άμεση επίδραση των πολιτικών σκοπιμοτήτων. Το κείμενο δεν μας εκπροσωπεί ως Χριστιανούς. Η συνείδηση της Εκκλησίας το αποστρέφεται και το απορρίπτει. …