Τα καυσόξυλα, λέει, πήγαν 230 ο τόνος
και θα φτάσουν στα 300 ευρώ.
Το πέλετ ήδη κοστίζει διπλάσια τιμή από πέρυσι.
Πάει και η ενέργεια.
Τέλος χρόνου “πρόνοιας” για το χειμώνα.
Το επόμενο είναι
τα είδη πρώτης ανάγκης στα σούπερ μάρκετ
που ήδη αυξήσανε τις τιμές κατά 30%
ή μειώσανε το προϊόν στις συσκευασίες.
Τα φαστφουντάδικα και τα καφέ
θα κλείνουν κατά εκατοντάδες.
Όποιος έχει δάνειο, είναι “τελειωμένος”.
Σύντομα αυτός που είχε στην άκρη
100.000 ευρώ για παράδειγμα,
που μάζευε μια ζωή για την ασφάλεια του
θα είναι σαν να έχει 30.000.
Και αυτά τα 30.000 θα εξαφανιστούν
μέσα σε έναν χρόνο χάρη στην ακρίβεια.
Θα γίνουμε μια χώρα φτωχών.
Σε 3 μήνες από τώρα, ο ένας Έλληνας
θα κοιτάζει πως θα φάει τον άλλον
για να επιβιώσει.
Θα δούμε τρομακτικά φαινόμενα κερδοσκοπίας
και εκβιασμών.
Θα δούμε μίσος. Θα δούμε βία.
Θα δούμε απογοήτευση. Θλίψη και πόνο.
Έρχεται το τέλος της “σκέψης”.
Τα ένστικτα επιβίωσης θα πάρουν τη σκυτάλη.
Δεν θα έχει και τόση “πλάκα” από εδώ και πέρα.
Το έλεγα πολλές φορές το καλοκαίρι
πως πρέπει να μην φερόμαστε ως “τζιτζίκια”
αλλά ως “μυρμήγκια” και να προετοιμαστούμε.
Αλλά δεν “πούλησε” και τόσο πολύ σαν ιδέα.
Η λογική του “ότι φάμε ότι πιούμε κι ότι αρπάξει ο κ… μας”
υπερίσχυσε, λόγω χαρακτήρα του Έλληνα.
Ο Έλληνας θέλει χαβαλέ.
Ακόμη και σήμερα, την τελευταία στιγμή
το κοτσομπολιό είναι το “μαστ”.
Κοκοράκια παντού που ανταγωνίζονται
ποιος έχει “δίκιο” για τα τεκταινόμενα.
Κανείς δεν μιλά για προετοιμασία
ενώ αυτό θα έπρεπε να ήταν το “θέμα” μας εδώ.
Κάθε μέρα που μπαίνω εδώ, αηδιάζω και πιο πολύ.
Yannis Bakman
