Σήμερα το να είσαι άνθρωπος, ζυγίζεται με τα δάκρυα
Πὠς θα σἐ αποκαλὠ ἀνθρωπο,ὀταν ἐχεις περισσὀτερα ελαττὠματα απὀ τἀ θηρἰα…
καἰ εἰσαι λαἰμαργος ὀπως η αρκοὐδα
καἰ παχαἰνεις το σὠμα σου ὀπως ο ημἰονος
καἰ μνησικακεἰς σαν καμήλα
και αρπἀζεις ὀπως ο λὐκος,
και οργἰζεσαι ὀπως το φἰδι,
και δαγκὠνεις ὀπως ο σκορπιὀς,
και εἰσαι ὐπουλος ὀπως η αλεποὐ,
και ἐχεις μἐσα στην ψυχἠ σου δηλητἠριο ὀπως η κὀμπρα και η ἐχιδνα
καἰ διεξἀγεις πὀλεμο κατἀ των αδελφὠν σου ὀπως ο πονηρὀς εκεἰνος διἀβολος,
πὠς εἰναι δυνατὀν να σε υπολογἰσω μεταξὐ των ανθρὠπων,αφου βλἐπω να ἐχεις αυτοὐ του εἰδους τα χαρακτηριστικἀ;
Νἀ σε ονομἀσω θηρἰο; Τα θηρἰα ἐχουν ἐνα απὀ αυτἀ τἀ ελαττὠματα.
Πὠς θα σἐ αποκαλὠ ἀνθρωπο,ὀταν ἐχεις περισσὀτερα ελαττὠματα απὀ τἀ θηρἰα και το σατανἀ;”
“Σήμερα το να είσαι άνθρωπος, ζυγίζεται με τα δάκρυα..”
Νίκος Καρούζος
Δεξιά είναι ο τότε φοιτητής Όμηρος και ο μετέπειτα Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος.
Αριστερά είναι ο Δημήτρης σήμερα ο πατήρ Γεννάδιος.
Αυτόν “ηγγάρευσε” ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης να τον ετοιμάσει για την ταφή του.
“Μη φύγεις…για να με ετοιμάσεις”του είπε ο Άγιος όταν ετοιμαζόταν ο Δημήτρης να φύγει από το Μοναστήρι του Οσίου Δαυίδ (ως προσκυνητής είχε πάει)
Εκλεκτή… αθόρυβη ψυχή!
Την ευχή τους να έχουμε!
Θυμάμαι μία φορά, που είχα πάει στην Κρήτη,σ’ ένα χωριό, στα Ανώγεια, είχαν έλθει κάποιες γριές για εξομολόγηση, και όταν τέλειωσαν, μου λέει μια γριά μιαν ευχή: «Να χαίρεσαι τον σταυρό σου».
Μετά ήλθε μια άλλη γριά: «Να χαίρεσαι τον σταυρό σου».
Κι εγώ παραξενεύτηκα και λέω: «Μα τι είναι αυτή η ευχή;».
Και μου λένε: «Έτσι το λέμε εδώ. Για κάποιο γονιό, μάνα ή πατέρα, λέμε:
«Να χαίρεσαι τα παιδιά σου», γιατί η χαρά των γονιών είναι τα παιδιά τους.
Όταν κανείς είναι παπάς του λέμε: «Να χαίρεσαι την ιεροσύνη σου».
Κι όταν κανείς είναι καλόγερος ή καλόγρια τού λέμε: «Να χαίρεσαι τον σταυρό σου»».
Αυτή η ευχή, «να χαίρεσαι τον σταυρό σου», νομίζω ότι είναι ένα πράγμα τόσο μεγάλο και τόσο βαθύ, που θυμίζει θεολογία του αγίου Μαξίμου του Ομολογητού.