Οι συντάκτες μιας έκθεσης του Κέντρου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Παγκόσμιας Δικαιοσύνης του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης για τα συστήματα ψηφιακής ταυτότητας προειδοποίησαν για «σοβαρές και δυνητικά μη αναστρέψιμες» παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ζήτησαν ανοιχτή συζήτηση «με πλήρη διαφάνεια και συμμετοχή όλων των σχετικών φορέων»
Οι συντάκτες μιας νέας έκθεσης για τα συστήματα ψηφιακής ταυτότητας προειδοποίησαν ότι «οι πραγματικές και πιθανές» παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που προκύπτουν από τον μοντέλο ψηφιακής ταυτότητας μπορεί να είναι «σοβαρές και δυνητικά μη αναστρέψιμες».
Η έκθεση 100 σελίδων — «Στρώνοντας τον δρόμο προς την κόλαση; A Primer on the Role of the World Bank and Global Networks in Promoting Digital ID» — που δημοσιεύτηκε από το Κέντρο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Παγκόσμιας Δικαιοσύνης του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (NYU) προέτρεψε τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων να δώσουν προσοχή στις απειλές που δημιουργούνται από μια παγκόσμια ώθηση για ψηφιακές ταυτότητες.
Οι ερευνητές του NYU είπαν ότι πολλοί υποστηρικτές – συμπεριλαμβανομένης της Παγκόσμιας Τράπεζας – παρουσιάζουν τα ψηφιακά αναγνωριστικά ως μέσο για την επίτευξη μεγαλύτερης περιεκτικότητας και περιβαλλοντικής βιωσιμότητας όταν, στην πραγματικότητα, τα συστήματα είναι πιθανό να κάνουν ακριβώς το αντίθετο.
Σύμφωνα με την έκθεση, η ψηφιακή ταυτότητα έχει μεταμφιεστεί ως «αναπόφευκτο σήμα κατατεθέν της νεωτερικότητας και της ανάπτυξης στον 21ο αιώνα», με αποτέλεσμα οι φωνές που διαφωνούν να «διαγράφονται ως εμπόδια στην πρόοδο».
Οι συγγραφείς υποστήριξαν την ανοιχτή συζήτηση «με πλήρη διαφάνεια και τη συμμετοχή όλων των σχετικών ενδιαφερομένων», συμπεριλαμβανομένων των πιο περιθωριοποιημένων και των πιο ευάλωτων.
Οι συγγραφείς, μεταξύ των οποίων ο Christiaan van Veen , LLM, ειδικός σύμβουλος για τις νέες τεχνολογίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα στα Ηνωμένα Έθνη, προέτρεψαν την κοινότητα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις σχετικές οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών να διασφαλίσουν ότι οι παγκόσμιες αποφάσεις σχετικά με την υιοθέτηση συστημάτων ψηφιακής ταυτότητας δεν λαμβάνονται βιαστικά, αλλά βασίζονται σε «σοβαρά στοιχεία και αναλύσεις».
Όπου τα συστήματα ψηφιακής ταυτότητας απειλούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, είπαν οι ερευνητές του NYU, τέτοιες προσπάθειες θα πρέπει να «σταματηθούν εντελώς».
Ποιος πραγματικά ωφελείται;
«Οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο (σ.σ. Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΚΑΝΕ ΒΡΟΝΤΕΡΗ ΑΡΧΗ ΜΕ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΚΑΙ ΠΙΕΡΡΑΚΑΚΗ ΩΣ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ – ΕΔΩ) έχουν επενδύσει πολλά σε συστήματα ψηφιακής ταυτοποίησης, συχνά με βιομετρικά στοιχεία », ανέφεραν οι συγγραφείς σε μια δήλωση.
[sc name=”trofima-epiviosis” ][/sc]
Συστήματα ψηφιακής ταυτότητας που συλλέγουν συχνά βιομετρικά δεδομένα — όπως δακτυλικά αποτυπώματα, ίριδα ή άλλη αναγνώριση χαρακτηριστικών προσώπου — υιοθετούνται για να αντικαταστήσουν ή να συμπληρώσουν μη ψηφιακά κυβερνητικά συστήματα αναγνώρισης.
Σύμφωνα με μια ειδική έκθεση της Access Now , στην Ινδία τον Οκτώβριο του 2021, τα συστήματα ψηφιακής ταυτότητας — ή «προγράμματα μεγάλων αναγνωριστικών» όπως τα αποκαλούσε η Access Now — προωθούνται από μια αγορά παραγόντων που πωλούν και επωφελούνται από συστήματα και υποδομές ψηφιακής ταυτότητας, συχνά ενώ θέτουν σε κίνδυνο τα ανθρώπινα δικαιώματα που υποτίθεται ότι επωφελούνται.
Οι ερευνητές του NYU κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα:
«Η ταχεία εξάπλωση τέτοιων συστημάτων καθοδηγείται από μια νέα αναπτυξιακή συναίνεση, η οποία συσκευάζεται και προωθείται από βασικούς παγκόσμιους παράγοντες όπως η Παγκόσμια Τράπεζα, αλλά και από κυβερνήσεις, ιδρύματα, πωλητές και εταιρείες συμβούλων».
Οι υποστηρικτές της ψηφιακής ταυτότητας υποστηρίζουν ότι τα συστήματα μπορούν να συμβάλουν στην βιώσιμη ανάπτυξη, ενώ ορισμένοι φτάνουν στο σημείο να θεωρούν την υιοθέτηση συστημάτων ψηφιακής ταυτότητας ως προϋπόθεση για την διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ωστόσο, οι ερευνητές του NYU δήλωσαν ότι πιστεύουν ότι ο «απώτερος στόχος» των συστημάτων ψηφιακής ταυτότητας είναι να «διευκολύνουν τις οικονομικές συναλλαγές και την παροχή υπηρεσιών στον ιδιωτικό τομέα, ενώ ταυτόχρονα εντάσσουν νέα, φτωχότερα άτομα σε επίσημες οικονομίες και «ξεκλειδώνουν» τα δεδομένα συμπεριφοράς τους».
«Οι υποσχέσεις για ένταξη και ακμάζουσες ψηφιακές οικονομίες μπορεί να φαίνονται ελκυστικές στα χαρτιά», είπαν οι ερευνητές, «αλλά τα συστήματα ψηφιακής ταυτότητας αποτυγχάνουν σταθερά να υλοποιήσουν αυτές τις υποσχέσεις σε πραγματικές καταστάσεις, ειδικά για τους πιο περιθωριοποιημένους».
Οι συγγραφείς πρόσθεσαν:
«Στην πραγματικότητα, προκύπτουν στοιχεία από πολλές χώρες, με πιο αξιοσημείωτο το έργο mega digital ID Aadhaar στην Ινδία, για τις σοβαρές και μεγάλης κλίμακας παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συνδέονται με αυτό το μοντέλο. Αυτά τα συστήματα μπορεί στην πραγματικότητα να επιδεινώσουν προϋπάρχουσες μορφές αποκλεισμού και διακρίσεων στις δημόσιες και ιδιωτικές υπηρεσίες. Η χρήση νέων τεχνολογιών μπορεί επιπλέον να οδηγήσει σε νέες μορφές περιορισμών, συμπεριλαμβανομένου του βιομετρικού αποκλεισμού, των διακρίσεων και των πολλών πρακτιών που συνδέονται με τον «καπιταλισμό επιτήρησης».
Τα οφέλη από την χρήση ψηφιακής ταυτότητας είναι «ακαθόριστα» και «κακώς τεκμηριωμένα», είπαν οι συγγραφείς του NYU.
«Από τα στοιχεία που υπάρχουν, φαίνεται ότι αυτοί που επωφελούνται περισσότερο μπορεί να μην είναι αυτοί που «μένουν πίσω», αλλά αντίθετα μια μικρή ομάδα εταιρειών και κυβερνήσεων», έγραψαν.
Πρόσθεσαν:
«Σε τελική ανάλυση, εκεί που τα συστήματα ψηφιακής ταυτότητας τείνουν να υπερέχουν είναι η δημιουργία κερδοφόρων συμβάσεων για εταιρείες βιομετρικών και η ενίσχυση της επιτήρησης των κυβερνήσεων και των δυνατοτήτων ελέγχου της μετανάστευσης» (σ.σ. ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΙΝΗΤΗΡΙΟΣ ΔΥΝΑΜΗ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΑΛΛΑ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΑ ΨΗΦΙΑΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΘΕΙ Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΣΤΟ ΤΣΙΠΑΚΙ ΚΑΙ ΣΕ ΑΓΡΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ).
Οι συγγραφείς έκαναν τρία βασικά πράγματα στην έκθεσή τους .
Πρώτον, εξέτασαν τον αντίκτυπο των εθνικών συστημάτων ψηφιακής ταυτότητας στα ανθρώπινα δικαιώματα και υποστήριξαν ότι μια ανάλυση κόστους-οφέλους των συστημάτων ψηφιακής ταυτότητας υποδηλώνει ότι κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό — ειδικά για τα πιο περιθωριοποιημένα άτομα στον κόσμο.
«Το δίκτυο των φορέων προωθεί ένα νέο παράδειγμα για συστήματα ID που δίνει προτεραιότητα σε αυτό που αποκαλούμε «οικονομική ταυτότητα»», έγραψαν οι συγγραφείς (σ.σ. σε όσους αποδεχθούν αυτά που λέει η εξουσία, βλ. εμβόλια).
Πρόσθεσαν:
- «Αυτά τα συστήματα επικεντρώνονται στην τροφοδοσία των ψηφιακών συναλλαγών και στην μετατροπή των ατόμων σε ανιχνεύσιμα δεδομένα»
- «Τα εθνικά συστήματα ψηφιακής ταυτοποίησης με βιομετρικά στοιχεία (συστήματα ψηφιακής ταυτότητας) παρουσιάζονται ως η δημόσια υποδομή του ψηφιακού μέλλοντος».
- «Ωστόσο, αυτές οι συγκεκριμένες υποδομές έχουν αποδειχθεί επικίνδυνες, καθώς έχουν συνδεθεί με σοβαρές και μεγάλης κλίμακας παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε μια σειρά από χώρες σε όλο τον κόσμο, επηρεάζοντας κοινωνικά, αστικά και πολιτικά δικαιώματα».
Στην συνέχεια, οι ερευνητές εξέτασαν πώς δημιουργήθηκε μια ατζέντα «ταυτοποίηση για ανάπτυξη» που καθοδηγείται από πολλούς παγκόσμιους παράγοντες.
Συζήτησαν το σύστημα ψηφιακής ταυτότητας που ονομάζεται Aadhaar που δοκιμάζεται επί του παρόντος από την κυβέρνηση της Ινδίας και το σύστημα ψηφιακής ταυτότητας που προωθείται από την Παγκόσμια Τράπεζα — Identification for Development , που συνήθως ονομάζεται Πρωτοβουλία ID4D.
Η πρωτοβουλία ID4D αντλεί έμπνευση από το σύστημα ψηφιακών ταυτοτήτων Aadhaar που έχει επικριθεί σφοδρά στην Ινδία .
Στο σύστημα Aadhaar, εκχωρείται οικειοθελώς ένας 12ψήφιος τυχαίος αριθμός από την Μοναδική Αρχή Ταυτοποίησης της Ινδίας —μια θεσμική αρχή που υποστηρίζεται από την κυβέρνηση της Ινδίας— που καθορίζει τη «μοναδικότητα» των ατόμων (σ.σ. ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ) με τη βοήθεια δημογραφικών και βιομετρικών τεχνολογιών.
Αυτό το μοντέλο ψηφιακής ταυτότητας, είπαν οι συντάκτες της έκθεσης του NYU, είναι επικίνδυνο επειδή δίνει προτεραιότητα σε μια «οικονομική ταυτότητα» για ένα άτομο.
Το μοντέλο δεν αφορά μόνο την ταυτότητα ενός ατόμου, επιβεβαίωσε ο Joseph Atick , Ph.D., εκτελεστικός πρόεδρος της ισχυρής ID4Africa , μιας πλατφόρμας όπου συναντώνται αφρικανικές κυβερνήσεις και μεγάλες εταιρείες στην αγορά ψηφιακών ταυτοτήτων.
Αφορά τις οικονομικές τους αλληλεπιδράσεις, είπε ο Άτικ.
Το μοντέλο ID4D «αλληλεπιδρά με πλατφόρμες ελέγχου ταυτότητας, συστήματα πληρωμών, ψηφιακές υπογραφές, κοινή χρήση δεδομένων, συστήματα KYC, διαχείριση συναίνεσης και τομεακές πλατφόρμες παράδοσης», ανακοίνωσε ο Atick στην έναρξη της ετήσιας συνάντησης του ID4Africa 2022 στα μέσα Ιουνίου, στο Palais de.
Οι συντάκτες της έκθεσης του NYU επέκριναν αυτό το μοντέλο:
«Ο στόχος λοιπόν δεν είναι τόσο η ταυτότητα όσο η ταύτιση. Οι τρεις αλληλένδετες διαδικασίες αναγνώρισης, εγγραφής και εξουσιοδότησης αποτελούν άσκηση εξουσίας.
Τα άτομα μπορεί να ενδυναμωθούν μέσω της διαδικασίας αναγνώρισης, αλλά τέτοια συστήματα χρησιμοποιούνται εδώ και πολύ καιρό για τον αντίθετο σκοπό: την άρνηση δικαιωμάτων σε ορισμένες ομάδες και τον αποκλεισμό τους (σ.σ. ΟΣΟΙ ΠΟΥΝ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΜΦΥΤΕΥΣΗ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ, ΘΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ)».
Τρίτον, οι συγγραφείς αξιολόγησαν τις λεπτές λεπτομέρειες του τρόπου με τον οποίο η Παγκόσμια Τράπεζα και το δίκτυο υποστηρικτών της συστημάτων ψηφιακής ταυτότητας εργάστηκαν για να εφαρμόσουν μια ατζέντα «ταυτοποίησης για ανάπτυξη» σε όλο τον κόσμο.
Εξήγησαν πώς λειτουργεί η χρηματοδότηση και η διακυβέρνηση της Πρωτοβουλίας ID4D και ισχυρίστηκαν ότι η Παγκόσμια Τράπεζα και οι εταιρικοί και κυβερνητικοί εταίροι της λένε πως η στροφή σε ένα μοντέλο ψηφιακής ταυτότητας είναι αναπόφευκτη, επιθυμητή και απαραίτητη για την ανθρώπινη πρόοδο (σ.σ. ΑΡΑ ΟΠΟΙΟΣ ΠΕΙ ΟΧΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ ).