Στο μάθημα της Πολιτικής και Κοινωνικής Αγωγής, τα παιδιά της Ε΄ Δημοτικού, στο κεφάλαιο 2 (Τα ονόματα είναι κάτι παραπάνω από λέξεις), τα παιδιά καταπιάνονται με θέματα ιθαγένειας και μάλιστα με τις συμβουλές ενός δικηγόρου σε μορφή κόμιξ!
[sc name=”vyzantina-mentagion” ][/sc]
Χαρακτηριστικό είναι ότι το κεφάλαιο (σελ. 12-15), δεν αναφέρεται στην υπηκοότητα, αλλά μόνο στην ιθαγένεια. Μάλιστα, κατά το βιβλίο οι άνθρωποι που φεύγουν από τη χώρα τους και πάνε σε μια άλλη, είναι είτε πρόσφυγες, είτε μετανάστες. Οι έννοια του παράνομου μετανάστη, κάτι που μαστίζει τη χώρα μας καθημερινά, δεν φαίνεται πουθενά. Δια της αφαιρετικής λοιπόν θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι κατά τη γνώμη του Υπουργείου Παιδείας και θρησκευμάτων όποιος μπαίνει στην χώρα είναι νόμιμος και πρέπει να λαμβάνει ελληνική ιθαγένεια;
Τέλος, αξίζει να αναφερθεί ότι στο αμέσως επόμενο κεφάλαιο (Ζούμε όλοι μαζί στην Ελλάδα, σελ 16-19), εντελώς τυχαία γνωρίζουμε την κ. Νάντια η οποία είναι πολίτης Ουκρανίας, αλλά ζει και εργάζεται στην Ελλάδα. Τελικά, στο τέλος αυτού του κεφαλαίου μαθαίνουμε, ότι όποιος έχει ελληνική ιθαγένεια είναι Έλληνας και έχει δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι.
