Η υπνοβατούσα Δύση, όπως πριν απο τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο για να κάνουμε μια ιστορική αναλογία, δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι όλα τα στοιχεία που συγκροτούν έναν συστημικό κίνδυνο υπαρξιακού χαρακτήρα έχουν ενεργποιηθεί.
Γεωπολιτικές εντάσεις όπου η «hard power» της Δύσης έχει να αντιμετωπίσει αξιόλογους αντιπάλους, αρχής νεγομένης απο τη Ρωσία.
Στη οικονομία, το σκάσιμο της φούσκας το μοχλευμένων αξιών των περιουσιακών στοιχείων θα προκαλέσει κατάρρευσή τους σε έναν Αρμαγεδδώνα που θα συμπαρασύρει τα πάντα.
Η Ασία από την άλλη έχει το μέλλον που της υπόσχεται η στρατιωτική ισχύ της, αλλά και η σύνδεση των οικονομιών με πραγματικές αξίες, όπως ο χρυσός ή τα ενεργειακά προίόντα – κυριαρχία στη αγορά των εμπορευμάτων θα αλλάξει το καθεστώς των διεθνών εμπορικών συναλλαγών.
«Ο κίνδυνος υπερβολικής σύσφιξης της νομισματικής πολιτικής από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν είναι κάτι άλλο από προάγγελος καταστροφής», λέει ο γνωστός καθηγητής Kenneth Rogoff.
Από το 1930 έλλειμμα
Οι πολιτισμοί δεν πεθαίνουν από τη μια μέρα στην άλλη, εντούτοις οι ΗΠΑ βρίσκονται σε παρακμή τουλάχιστον από τον πόλεμο του Βιετνάμ τη δεκαετία του 1960.
Είναι ενδιαφέρον να διαπιστώσουμε ότι οι ΗΠΑ δεν είχαν πραγματικό πλεόνασμα προϋπολογισμού από τις αρχές της δεκαετίας του 1930, με ελάχιστα χρόνια εξαίρεσης.
Αλλά όταν κάποιος, όπως οι ΗΠΑ, ζει με δανεικό χρόνο και δανεικά χρήματα, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να διατηρηθεί οικονομική υγεία.
Το 1971, οι πιέσεις στην οικονομία και το νόμισμα των ΗΠΑ έγιναν πολύ μεγάλες.
Έτσι ο Nixon τερμάτισε τον κανόνα του χρυσού με το δολάριο να έχει χάσει πάνω από 98% σε πραγματικούς όρους από τότε.
Αυτό είναι φυσικά μια συνολική καταστροφή και μια εγγύηση ότι το υπόλοιπο 2% θα πέσει στο ΜΗΔΕΝ στο εγγύς μέλλον, είτε χρειαστούν 5 είτε 10 χρόνια για να περιέλθει το δολάριο στη λήθη.
Κανείς δεν αγοράζει το χρέος
Οι ΗΠΑ, η ΕΕ και η Ιαπωνία έχουν πλέον φτάσει στο στάδιο που κανείς δεν θέλει το χρέος τους.
Όταν κάθε τρίτος κάτοχος αυτών των χρεών είναι πωλητής, ποιος θα αγοράσει;
Αυτές οι τρεις χώρες θα καταλήξουν να διακρατούν το δικό τους χρέος.
Η Ιαπωνία κατέχει ήδη πάνω από το 50% του χρέους της.
Προτού τελειώσει το σύστημα [υραμίδας … Ponzi , αυτά τα τρία κράτη θα κατέχουν ουσιαστικά το 100% του χρέους τους.
Σε εκείνο το σημείο, τα ομόλογα θα είναι άχρηστα και τα επιτόκια θα έχουν φτάσει στο άπειρο!
ΗΠΑ – Η τέλεια συνταγή για την καταστροφή
Η τελική φάση όλων των αυτοκρατοριών περιλαμβάνει πάντοτε υπερβολικά ελλείμματα και χρέος, υψηλό πληθωρισμό, νόμισμα που καταρρέει, παρακμή και πόλεμο.
Και οι ΗΠΑ κατατάσσονται τέλεια σε όλες αυτές τις κατηγορίες.
Ο Ernest Hemingway το είπε υπέροχα:
Η πρώτη πανάκεια για ένα κακοδιαχειριζόμενο κράτους είναι ο πληθωρισμός του νομίσματος. το δεύτερο είναι ο πόλεμος.
Και τα δύο φέρνουν προσωρινή ευημερία.
Και τα δύο φέρνουν μόνιμη καταστροφή.
Αλλά και τα δύο είναι το καταφύγιο του πολιτικού (απατεώνα) και του οπορτουνιστή.
Οι ΗΠΑ έχουν αποτύχει σε κάθε πόλεμο μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ, συμπεριλαμβανομένων των πολέμων της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν, του Ιράκ, της Συρίας και της Λιβύης.
Τα αποτελέσματα ήταν τεράστιες απώλειες και καταστροφές των χωρών, που συχνά οδηγούσαν σε οικονομική εξαθλίωση, αναρχία και τρομοκρατία.
Ο πόλεμος της Ουκρανίας δεν είναι μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας αλλά μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας.
Η ξεκάθαρη απόδειξη ότι δεν υπάρχει επιθυμία για ειρήνη από τις ΗΠΑ είναι ότι στέλνουν χρήματα και όπλα στην Ουκρανία ύψους 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων και «ενθαρρύνουν» την Ευρώπη η οποία όλο και περισσότερο υποφέρει να πράξει το ίδιο.
Αλλά δεν στέλνουν κανέναν διαπραγματευτή στη Ρωσία σε μια προσπάθεια να τερματιστεί ο πόλεμος.
Αυτό είναι πολύ δυσοίωνο.
Η γεωπολιτική κατάσταση βρίσκεται τώρα στην κόψη του μαχαιριού με δύο μεγάλες πυρηνικές δυνάμεις να μάχονται για μια σχετικά ασήμαντη χώρα.
Έτσι ξεκινούν συνήθως οι μεγάλοι πόλεμοι.
Ας ελπίσουμε ότι η τρέχουσα σύγκρουση δεν θα οδηγήσει σε μεγάλο πυρηνικό πόλεμο, καθώς αυτό θα ήταν το τέλος των πάντων.
Επομένως, δεν αξίζει να κάνουμε εικασίες για την έκβαση αυτού του σεναρίου υψηλού κινδύνου.
Όμως ο οικονομικός πόλεμος και η κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος που κυριαρχείται από τις ΗΠΑ δεν είναι απλώς αναπόφευκτη αλλά και πλήρως καταστροφική για τις δυτικές οικονομίες.
Το ένα… και μοναδικό εμπόρευμα
Καθώς η ηγεμονία των ΗΠΑ πλησιάζει στο τέλος της, η κυριαρχία της παρακμιακής Δύσης κινείται γρήγορα προς Ανατολή και Νότο.
Οι χώρες που βασίζονται σε εμπορεύματα, όπως οι διευρυμένες BRICS, θα κυριαρχήσουν για τις επόμενες δεκαετίες και πιθανώς και περισσότερο.
Το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο θα αποτελέσουν τη βάση αυτπού του μετασχηματισμού αλλά και πολλών άλλων εμπορευμάτων, συμπεριλαμβανομένου του χρυσού, που τώρα ξεκινά μια νέα εποχή.
Είναι πιθανό ότι το 2023 θα είναι η πρώτη χρονιά πολλών, όταν θα δούμε μια ισχυρή άνοδο του χρυσού όπως ακριβώς το 2000 – 2011, όπου σημειώθηκε άνοδος 7,5 φορές.
Τα εμπορεύματα και οι μετοχές – η σχέση 9Χ
Ο δείκτης S&P Commodity Index σε σχέση με τις μετοχές σημείωσε πρόσφατα χαμηλό 50 ετών.
Απλώς για να επιστρέψουμε στη μέση τιμή, ο δείκτης θα πρέπει να ανέβει 4 φορές.
Αλλά όταν οι μακροπρόθεσμοι κύκλοι εκκινουν από ένα ιστορικό χαμηλό, τείνουν να έχουν υψηλότερη και μεγαλύτερη τάση ανόδου από ό,τι περιμένει κανείς.
Έτσι, μια κίνηση πέρα από το υψηλό του 1990 είναι πολύ πιθανή.
Αυτό θα σήμαινε ότι τα εμπορεύματα, και ειδικά το πετρέλαιο και ο χρυσός, σε σχέση με τις μετοχές θα ανέβαιναν περισσότερο από 9 φορές!
Αυτή η κίνηση 9Χ θα συνεπαγόταν προφανώς έναν συνδυασμό πτώσης των μετοχών και ανόδου των τιμών των εμπορευμάτων.
Η αναμενόμενη κίνηση του δείκτη επιβεβαιώνει τη μετατόπιση της ποικονομικής ισχύος από τη Δύση, που βασίζεται σε ένα μη υγιές και μολυσμένο με χρέος σύστημα, προς την Ανατολή και το Νότο, με βάση τα εμπορεύματα.
Μεγάλο μέρος αυτής της κίνησης βασίζεται στα ορυκτά καύσιμα των εμπλεκόμενων κρατών – προς θλίψη των ζηλωτών του κινήματος της κλιματικής αλλαγής.
Οι τραπεζίτες είναι σίγουροι ότι μπορούν να δημιουργήσουν μόνιμη ευημερία εκτυπώνοντας άχρηστα κομμάτια χαρτιού, πιστεύοντας ότι αυτά αντιπροσωπεύουν πραγματική και διαρκή αξία και πλούτο.
Αυτοί οι άνθρωποι σύντομα θα υποστούν ισχυρό κλονισμό καθώς όλα αυτά τα τυπωμένα χρήματα επιστρέφουν στην εγγενή τους αξία, αυτή του ΜΗΔΕΝΟΣ.
Μια οικονομία βασισμένη στο χρέος γίνεται τελικά μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία καταστροφής.
Όσο υψηλότερο είναι το χρέος, τόσο περισσότερο χρειάζεται να αυξηθεί το χρέος σε έναν ατελείωτο φαύλο κύκλο. Στο τέλος, ο κύκλος του χρέους γίνεται μια τεράστια πυραμίδα Ponzi… μέχρι να σκάσουν Όλα.
Αυτοτροφοδοδούμενο χρέος
Το χρέος τρέφεται από τον εαυτό του καθώς όσο περισσότερο εκδίδεται, τόσο περισσότερα χρειάζεται να εκδοθεί…
Καθώς ο πληθωρισμός αυξάνεται, το αυξανόμενο κόστος των τόκων για το χρέος (προκειμένου να εξυπηρετείται) οδηγεί σε μεγαλύτερο χρέος.
Στη συνέχεια, τα παράγωγα των 2-3 τετρακις εκατομμυρίων δολαρίων, μεγάλο μέρος των οποίων βρίσκεται στο σκιώδες τραπεζικό σύστημα, υφίστανται πίεση.
Αυτό οδηγεί σε μαζική περαιτέρω δημιουργία χρέους από τη Fed και άλλες κεντρικές τράπεζες, που θα προσπαθούν απεγνωσμένα να σώσουν το σύστημα.
Αυτό θα οδηγήσει τελικά σε αυτό που ο von Mises αποκάλεσε: «…. μια τελική και ολοκληρωτική καταστροφή του εμπλεκόμενο νομισματικού συστήματος».
Οι ΗΠΑ και η Δύση που βασίζονται στο χρέος ετσι, λόγω του μεγέθους του προβλήματος από 2+ τετράκις εκατομμύρια δολάρια, το μεγαλύτερο μέρος της μείωσης είναι απίθανο να διαρκέσει περισσότερα από 10 χρόνια και θα μπορούσε να είναι πολύ πιο ταχεία, ειδικά στο τέλος.
Η κλιματική .. .απάτη
Αλλά οι ζηλωτές του κλίματος θα πρέπει να περιμένουν το 2050 για να μάθουν ότι με τις ενέργειές τους δεν κατάφεραν να περιορίσουν την αύξηση της θερμοκρασίας στον 1,5 βαθμό.
Αλλά με πολλή τύχη, οι κλιματικοί κύκλοι μπορεί να είναι με το μέρος τους και να κάνουν τον καιρό πολύ πιο κρύο.
Προσωπικά πιστεύω ότι οι κύκλοι καθορίζουν το κλίμα και όχι οι άνθρωποι.
Το γράφημα του κύκλου του κλίματος που καλύπτει 11.000 χρόνια δείχνει ότι υπήρξαν πολλές περίοδοι με θερμότερες θερμοκρασίες από ό,τι σήμερα.
Στην κορύφωση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας πριν από 2000 χρόνια, η Ρώμη είχε ένα τροπικό κλίμα.
Τα ορυκτά καύσιμα παράγουν το 83% της παγκόσμιας ενέργειας σήμερα.
Σύμφωνα με προβλέψεις, το ποσοστό αυτό είναι απίθανο να μειωθεί σημαντικά τα επόμενα 50 χρόνια.
Εν μέρει λόγω του αυξημένου κόστους παραγωγής ενέργειας, η παραγωγή ορυκτών καυσίμων θα μειωθεί κατά 26% έως το 2048.
Οι αυξήσεις στη παραγωγή των πυρηνικών και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας δεν θα αντισταθμίσουν αυτή τη μείωση.
Εάν ο κόσμος σταματήσει να χρησιμοποιεί ορυκτά καύσιμα, η παγκόσμια οικονομία θα κατέρρεε ολοκληρωτικά.Δυστυχώς, το κίνημα των ακτιβιστών για το κλίμα δεν φαίνεται να ανησυχεί για τέτοιες καταστροφικές συνέπειες.
Φαίνεται λοιπόν αρκετά ξεκάθαρο ότι για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, ο κόσμος θα εξαρτάται από τα ορυκτά καύσιμα προκειμένου να μην καταρρεύσει η οικονομία και ο πληθυσμός.
Για τους παραπάνω λόγους, οι χώρες που βασίζονται σε εμπορεύματα θα κυριαρχήσουν σύντομα στον κόσμο και αυτό για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η ισχύς εν τη ενώσει
Οι συνεργασίες και οι ενώσεις που είναι πλούσια σε εμπορεύματα σχηματίζονται με ταχύτητα.
Πρώτον, έχουμε τις χώρες BRICS που σήμερα αποτελούνται από τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία, την Κίνα και τη Νότια Αφρική. πολλές μετρήσεις βρίσκονται στη διαδικασία ένταξης στις BRICS, συμπεριλαμβανομένων της Σαουδικής Αραβίας, του Ιράν, της Αλγερίας, της Αργεντινής και της Τουρκίας.
Στόχος των διευρυμένων BRICS είναι να παρακάμψουν το δολάριο και να δημιουργήσουν το δικό τους νόμισμα συναλλαγών.
Πολλοί μιλούν για το πετρογιουάν που αντικαθιστά το πετροδολάριο, αλλά τι θα έκανε ο καθένας με το κινεζικό νόμισμα αφού δεν είναι ελεύθερα μετατρέψιμο.
Είναι καλύτερα να έχετε ένα νόμισμα συνδεδεμένο με πολλές χώρες βασικών προϊόντων, όπως τα Ειδικά Τραβηκτικά Δικαιώματα του Διεθνούς Νομισματικου΄Ταμείου.
Αυτό θα δημιουργούσε μεγαλύτερη σταθερότητα και λειτουργικότητα.
Ο αναλυτής της Credit Suisse Pozsar το αποκαλεί Bretton Woods III.
Υπάρχει επίσης η Οικονομική Ένωση της ΕΑΕΕ ή της Ευρασίας με τη Ρωσία να ηγείται συν την Κίνα, την Ινδία, το Ιράν, την Τουρκία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Η SCO – ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης με έδρα την Κίνα είναι επίσης μια σημαντική δύναμη.
Η SCO είναι ένας πολιτικός, οικονομικός, διεθνής οργανισμός ασφάλειας και άμυνας.
Περιλαμβάνει πολλά έθνη της Ευρασίας όπως η Κίνα, η Ρωσία, το Ουζμπεκιστάν, το Καζακστάν κ.λπ.
Όλες οι οικονομίες που εμπλέκονται σε αυτή τη σημαντική εξέλιξη βασίζονται σε εμπορεύματα.
Για παράδειγμα, τα εμπορεύματα αποτελούν το 30% του ρωσικού ΑΕΠ.
Στόχος είναι να επεκτείνουν την εξόρυξη χρυσού στο 3% του ΑΕΠ και να γίνουν ο μεγαλύτερος παραγωγός χρυσού στον κόσμο.
Η Ρωσία έχει τα μεγαλύτερα αποθέματα εμπορευμάτων στον κόσμο με 75 τρισεκατομμύρια δολάρια και παράγει 11 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου την ημέρα.
Οι φιλικές χώρες παράγουν άλλα 14 εκατομμύρια συνολικά 25 εκατομμύρια.
Η Κίνα παράγει 5 εκατομμύρια βαρέλια και το πετρέλαιο της Μέσης Ανατολής που διέρχεται από τα στενά του Ορμούζ είναι 22 εκατομμύρια βαρέλια.
Έτσι, σε μια σύγκρουση με τις ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα και το Ιράν θα μπορούσαν να αποφασίσουν να κλείσουν τα στενά του Ορμούζ που σημαίνει ότι θα έχουν τον έλεγχο του 50% της παγκόσμιας προσφοράς πετρελαίου.
Όπως δήλωσε η Goldman Sachs, το πετρέλαιο θα ήταν τότε στα 1000 δολάρια το βαρέλι.
Αν πάρουμε τη Ρωσία, το Ιράν και τη Βενεζουέλα, ελέγχουν το 40% της παγκόσμιας προσφοράς πετρελαίου.
Το σημείο που αναφέρω είναι ότι αυτοί οι ότι συμμαχίες κρατών με ισχύ στην αγορά των εμπορευμάτων θα καταστούν η κυρίαρχη οικονομική δύναμη του μέλλοντος καθώς οι ΗΠΑ και η Ευρώπη παρακμάζουν.
Έτσι, για τη Ρωσία, πετρέλαιο και χρυσός είναι δύο στρατηγικά εμπορεύματα που θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο όχι μόνο για τη Ρωσία αλλά για όλες αυτές τις χώρες της Ανατολής και του Νότου.
Δεν λειτουργούν οι κυρώσεις
Και κανείς δεν πρέπει να πιστεύει ότι οι κυρώσεις των ΗΠΑ και της Ευρώπης λειτουργούν.
Η Ρωσία και το Ιράν πωλούν πετρέλαιο και φυσικό αέριο στην Κίνα με έκπτωση.
Στη συνέχεια, η Κίνα εξάγει αυτό, συμπεριλαμβανομένων των επεξεργασμένων προϊόντων, στην Ευρώπη με premium.
Επομένως, οι κυρώσεις είναι μια φάρσα που σκοτώνει εντελώς την ευρωπαϊκή οικονομία.
Χρυσός: Το ασφαλές καταφύγιο για τον πλούτο
Είναι ενδιαφέρον ότι η σχέση μεταξύ του κίτρινου χρυσού και του μαύρου χρυσού ήταν σταθερή εδώ και δεκαετίες,
Ο χρυσός ήταν η κατηγορία περιουσιακών στοιχείων με τις καλύτερες επιδόσεις το 2022, αλλά ο επενδυτικός κόσμος δεν το παρατήρησε, καθώς έχει στο βλέμμα του περιουσιακά στοιχεία της φθίνουσας φούσκας των μετοχών, των ομολόγων και των ακινήτων.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι περισσότερες αγορές περιουσιακών στοιχείων, συμπεριλαμβανομένων των ομολόγων, έχουν υποχωρήσει κατά 20-30%, αυτή είναι μια εξαιρετική απόδοση του χρυσού.
Κανείς όμως δεν πρέπει να πιστεύει ότι ο χρυσός απλώς ανεβαίνει.
Ο χρυσός το κάνει για να αντικατοπτρίζει την πλήρη κακοδιαχείριση των περισσότερων οικονομιών.
Όπως συμβαίνει από το 1971, η τάση πτώσης των νομισμάτων θα συνεχιστεί αλλά όχι με τον ίδιο σταθερό ρυθμό.
Με τις καταστραμένες από το χρέος δυτικές οικονομίες να καταρρέουν, τα νομίσματά τους θα πέφτουν σαν ντομινο το ένα μετά το άλλο.
Γι’ αυτό, πρώτα αποκτήστε όσο φυσικό χρυσό μπορείτε να αντέξετε οικονομικά και μετά λίγο περισσότερο….
www.bankingnews.gr