Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
[sc name=”agioreitiko-thymiama” ][/sc]
Η Μαρία, πρότυπο μετανοίας και αυτομεμψίας, έκρυβε τον εαυτό της από το πρόσωπο των ανθρώπων:
Οίμοι, εμέ την αμαρτωλή, τη σκοτισμένη από τα πάθη!
Θεριά είναι τα πάθη, κατασπαράξουν την καρδιά μας• έρποντας σαν φίδια φωλιάζουν μέσα μας.
Οίμοι, εμέ την αμαρτωλή,
την καταποθείσα από τα πάθη!
Εκουσίως έπαθες, Χριστέ μου,
για να σώσεις τους αμαρτωλούς. Μη βδελύξεις εμέ την ακάθαρτη!
Εισάκουσε την κραυγή της Μαρίας, Κύριε,
της πιο αχρείας αμαρτωλής!
Ο Κύριος έδειξε την ευσπλαχνία Του, θεράπευσε τη Μαρία•
τη σκοτισμένη ψυχή της Εκείνος σαν χιόνι τη λεύκανε. Ευχαριστώ Σε Πανάγαθε, παμπόθητε Κύριε!
Συ κατελάμπρυνες ένα σκεύος ακάθαρτο,
με χρυσάφι το κατακόσμησες•
Συ το υπερχείλισες με την Χάρη Σου.
Ιδού το έλεος το αληθινό!
Σοι δόξα πρέπει, Κύριε!
Η Μαρία διέλαμψε διά του Πνεύματος περισωσμένη δύναμιν, ως άγγελος Θεού, χάρις στη Δύναμή Σου, Χριστέ, χάρις στο Έλεός Σου, Πάναγνε!
Τί είναι αυτή η ευωδία που απλώνεται στη φοβερή έρημο,
σαν μυρίπνου θυμίαμα σε μυροδοχείο;
Η Μαρία ευωδιάζει,
η αγιότητα της μυροβλύζει!
(Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Πρόλογος της Αχρίδος» – Απρίλιος, εκδ. Ἀθως)
https://iconandlight.wordpress.com
http://orthodoxathemata.blogspot.com