Την ώρα ακριβώς που υπάρχει κίνδυνος να επαρθείς, χωρίς να το καταλάβεις, κάτι επιτρέπει ο Θεός και σε φρενάρει
π. Συμεών Κραγιοπούλου
Εάν αρχίζεις να έχεις μια κάποια καλή σχέση με τον Κύριο, εάν ο Κύριος αρχίζει πλέον να σε υπολογίζει, με την έννοια ότι σε βρίσκει σοβαρό κι ότι θέλεις πραγματικά να σωθείς ό,τι κι αν σου στοιχίσει, διαπιστώνεις στην καθημερινή πραγματικότητα το εξής:
την ώρα ακριβώς που υπάρχει κίνδυνος να επαρθείς, χωρίς να το καταλάβεις, κάτι επιτρέπει ο Θεός και σε φρενάρει. Την ώρα που από το άλλο μέρος, ως άνθρωπος αδύναμος, χωρίς να το καταλάβεις, πας να ξεφύγεις, κάτι επιτρέπει ο Θεός και σε φρενάρει, κάτι επιτρέπει ο Θεός και σε προλαβαίνει, κάτι επιτρέπει ο Θεός και ακόμη πιο πολύ ταπεινώνεσαι, ακόμη πιο πολύ συνειδητοποιείς την αμαρτία και όλα τα καταστροφικά στοιχεία που έχεις μέσα σου, και τα οποία επέτρεψε ο Θεός να έχεις, για να δουλεύουν με την έννοια αυτή: να σε βοηθούν να είσαι ταπεινός, να μετανοείς, να εμπιστεύεσαι στον Θεό, να μην παίρνεις θάρρος και θέλεις να απομακρυνθείς και θέλεις να ξεμακρύνεις και χαθείς.
Όχι ότι μας αναγκάζει ο Θεός. Και απόδειξη ότι, όσοι δεν θέλουν, δεν υποχρεώνονται. Παραδίνονται στον εαυτό τους, συμβουλεύονται τον εαυτό τους, ακολουθούν τον εαυτό τους, ακολουθούν τις αδυναμίες τους, ζουν σύμφωνα με τις αδυναμίες τους, άλλος έτσι, άλλος αλλιώς. Ναι, δεν υποχρεώνεται κανένας. Αλλά εκείνος όμως ο οποίος θα θελήσει να σωθεί, τα έχει όλα έτοιμα· όλα. Και όλα γύρω σου και τα πιο άσχημα πράγματα, για τα οποία εμείς μερικές φορές προβληματιζόμαστε τι θα γίνει, τα οικονομεί έτσι ο Θεός, ώστε καθένα με τον τρόπο του να συντελέσει για τη σωτηρία της ψυχής σου. Αλλά κι εκείνα που έχεις μέσα σου, και για τα οποία ίσως θα λες: «Γιατί να έχω αυτή την αδυναμία ή την άλλη αδυναμία, γιατί να έχω αυτό το πάθος ή το άλλο πάθος, ή γιατί να είναι τα δικά μου γονίδια έτσι, ενώ του άλλου είναι αλλιώς», κι εκείνα είναι ό,τι χρειάζεται.
Ο Θεός βέβαια τα ξέρει αυτά. Εμείς όμως μπορούμε άνετα να πούμε, πρώτα πιστεύοντας κι έπειτα καθώς το βλέπουμε στην πράξη, ότι ο Θεός τα έχει οικονομήσει και τα γύρω μας, αυτά που είναι έξω από μας, αλλά κι εκείνα που είναι μέσα μας, έτσι που δεν γινόταν καλύτερα, έτσι που να είμαστε όντως στον δρόμο αυτό της σωτηρίας, να είμαστε όντως στον δρόμο αυτό που είναι η μετάνοια, η ταπείνωση, η εμπιστοσύνη στον Θεό, η αγάπη στον Θεό, που είναι η ελπίδα σ’ Αυτόν, που είναι το να χαιρόμαστε να είμαστε με τον Θεό. Όλα αυτά μας βοηθούν να βρισκόμαστε στον δρόμο της σωτηρίας.
Από το βιβλίο: π. Συμεών Κραγιοπούλου, «Το μυστήριο της σωτηρίας», Β’ έκδ., Πανόραμα Θεσσαλονίκης
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «Πνευματικά Μηνύματα 2024 – π. Συμεών Κραγιόπουλου» ΔΕΙΤΕ: >> ΕΔΩ