Μία φτωχή κοπέλα ήρθε από την επαρχία στην Αθήνα για σπουδές.
Επειδή είχε ανάγκη από λεφτά και είχε καλή φωνή έπιασε δουλειά ως τραγουδίστρια σε ένα μικρό νυχτερινό μαγαζί-παμπ.
Ήταν τίμια, ηθική και πολύ προσεκτική κοπέλα.
Μετά τη δουλειά της επέστρεφε αμέσως με τα πόδια στο σπίτι και, επειδή φοβότανε, προσευχότανε διαρκώς.
Τότε πρόσεξε πως κάθε φορά ένας γέροντας καλόγερος την ακολουθούσε σε μικρή απόσταση.
Η παρουσία του τη γέμιζε με χαρά και ασφάλεια.
Όταν πλησίαζε στο σπίτι, στην τελευταία γωνιά του δρόμου, ο καλόγερος αυτός εξαφανιζότανε.
Λίγο αργότερα σταμάτησε τη δουλειά αυτή.
Κάποτε ανέβηκε στο Μήλεσι, για να προσκυνήσει, και τότε αντιλήφθηκε ότι ο Γέροντας εκείνος ήταν ο Άγιος Πορφύριος, ο οποίος είχε ήδη κοιμηθεί.
Απόσπασμα από το βιβλίο ο “Όσιος Πορφύριος ο προφήτης, Μαρτυρίες”, τομος α’, έκδοση Αγιοπαυλίτικο Ιερό Κελλί Αγίων Θεοδώρων, Άγιον Όρος.