Το ημερολόγιο ενός παιδιού γράφεται, όταν γίνει η σύλληψή του στην κοιλιά της μητέρας του. Συνελλήφθη το παιδί τώρα; Από τώρα το παιδί γράφει το ημερολόγιό του! Όχι από τότε που θα γεννηθεί, αλλά από τότε που θα συλληφθεί…
Ακούστε λοιπόν ένα ημερολόγιο ενός παιδιού, που δεν τελείωσε…
5 Οκτωβρίου: Σήμερα άρχισε η ζωή μου (προφανώς σήμερα συνελήφθη). Οι γονείς μου, δεν το ξέρουν ακόμη… Είμαι μικρότερο και από το σπόρο ενός αχλαδιού! Αλλά, οπωσδήποτε είμαι εγώ! Θα γίνω μάλιστα ένα κοριτσάκι!! Και θα έχω ξανθά μαλλιά και γαλάζια μάτια και θα αγαπώ πολύ τα λουλούδια.
19 Οκτωβρίου: Μεγάλωσα λίγο ακόμη… αλλά είμαι τόσο μικρό, που κανείς δεν ξέρει για την ύπαρξή μου, τίποτα ακόμη… Ούτε η μαμά μου δεν ξέρει, πως με έχει κάτω από την καρδιά της και που με τρέφει με το αίμα της μέσα στην κοιλιά της.
27 Οκτωβρίου: Η καρδιά μου άρχισε να χτυπά σήμερα μόνη της. Από τώρα θα χτυπά, σε όλη τη διάρκεια της ζωής μου, χωρίς καμμία διακοπή (Δηλ. και μέσα στην κοιλιά της μάνας μου και έξω που θα βγω). Έτσι μετά από κάμποσα χρόνια θα κουραστεί, θα σταματήσει και θα πεθάνω. Τώρα όμως δεν είμαι στο τέλος, αλλά στην αρχή…
2 Νοεμβρίου: Κάθε μέρα μεγαλώνω και λίγο. Τα χέρια μου και τα πόδια μου σχηματίζονται. Αλλά θα χρειαστεί να περιμένω πολύ, ώσπου τα μικρά μου πόδια, να μπορέσουν να τρέξουν, ως τα γόνατα της μαμάς μου και τα χέρια μου να μπορέσουν, να αγκαλιάσουν τον μπαμπά μου.
20 Νοεμβρίου: Σήμερα ο ιατρός είπε στην μητέρα μου για πρώτη φορά, πως υπάρχω εγώ κάτω από την καρδιά της (Δηλ. ότι είναι έγκυος). Δεν είσαι ευτυχισμένη μαμά; (Ρωτάει τώρα η μικρή τη μαμά της). Σε λίγο καιρό θα με έχεις στα χέρια σου…
25 Νοεμβρίου: Ο μπαμπάς μου και η μαμά μου, δεν ξέρουν πως είμαι ένα μικρό κορίτσι. Ίσως περιμένουν ένα αγόρι ή και δύο μωρά μαζί… αλλά θα τους κάνω έκπληξη!… και θέλω να με φωνάζουν Κατερίνα!! Όπως λένε και την μαμά μου…
10 Δεκεμβρίου: Το πρόσωπό μου έχει εντελώς σχηματιστεί. Πόσο θέλω να ομοιάσω της μανούλας!…
24 Δεκεμβρίου: «Μαμά, άκουσα χθες την καρδιά σου να χτυπάει… Αναρωτήθηκα όμως, αν άκουσες και εσύ, το φτερούγισμα της δικής μου καρδιάς. Θα έχεις μαμά, μια γερή μικρή κόρη. Ξέρω, πως μερικά μωρά, έχουν δυσκολίες για να έρθουν στον κόσμο, αλλά ο καλός Θεός μαμά έχει και ιατρούς, που βοηθούν τις μητέρες και τα μωρά. Ξέρω ακόμα, πως υπάρχουν μητέρες, που δεν θέλουν τα παιδιά τους. Εγώ όμως περιμένω ανυπόμονα, να με πάρεις στα χέρια σου! Να αγγίξω το πρόσωπό σου! Να κοιτάξω μέσα στα μάτια σου! Με περιμένεις όμως, όπως εγώ μαμά; Δεν είναι έτσι;»…
28 Δεκεμβρίου: Μαμά γιατί άφησες, να σταματήσουν τη ζωή μου; Θα ζούσαμε τόσες ευχαριστημένες μέρες μαζί…
Το πέταξε η μαμά… το σκότωσε η Μαμα! Αυτό που συνέλαβε στις 5 Οκτωβρίου, το πέταξε στις 28 Δεκεμβρίου και το ημερολόγιο, έμεινε κατά το δη λεγόμενο ατελείωτο…
