Οι καφέ νάνοι είναι μια ιδιαίτερη κατηγορία κοσμικών σωμάτων αφού δεν είναι ούτε πλανήτες ούτε άστρα. Χαρακτηρίζονται ως «αποτυχημένα άστρα» επειδή όλα τα στοιχεία που έχουν οι επιστήμονες στη διάθεση τους δείχνει ότι ξεκίνησαν να σχηματίζονται ως άστρα αλλά κάποια στιγμή η διαδικασία αυτή διακόπηκε με αποτέλεσμα να αποτελεί στην ουσία ένα κοσμικό κατάλοιπο το οποίο συνεχίζει να διατηρούν ένα μίνιμουμ επίπεδο λειτουργίας.
Οι καφέ νάνοι είναι ουράνια σώματα μεγαλύτερα από το Δία, αλλά με μικρότερη μάζα από την απαιτούμενη ώστε να μετατραπούν σε άστρα. Παρόλο εκτιμάται ότι υπάρχουν περίπου 100 δισ. καφέ νάνοι στο γαλαξία μας, μέχρι σήμερα έχουν εντοπισθεί λιγότεροι από δύο χιλιάδες καθώς η ακτινοβολία τους είναι πολύ αμυδρή και το μέγεθός τους σχετικά μικρό. Έχουν σχετικά υψηλές θερμοκρασίες όταν γεννιούνται (δεκάδες χιλιάδες έως και εκατομμύρια βαθμούς Κελσίου) . Καθώς σταδιακά κρυώνουν η θερμοκρασία τους υποχωρεί πέριξ των χιλίων βαθμών Κελσίου.
Σε απόσταση περίπου χιλίων ετών φωτός από τη Γη βρίσκεται το μοριακό νέφος του Περσέα το οποίο αποτελεί μια περιοχή αστρογένεσης. Το πανίσχυρο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb έστρεψε τα όργανα του στο μοριακό νέφος του Περσέα και εστίασε σε ένα αστρικό σμήνος που υπάρχει μέσα σε αυτό το νέφος. Μέσα στο σμήνος που έχει την κωδική ονομασία IC 348 το James Webb εντόπισε έναν καφέ νάνο ο οποίο αποτελεί προϊόν ενός διαστημικού περιβάλλοντος το οποίο σύμφωνα με τα υπάρχοντα κοσμολογικά μοντέλα δεν επιτρέπει τη δημιουργία διαστημικών σωμάτων είτε αυτά είναι άστρα είτε πλανήτες.
Ο καφέ νάνος σε αυτό το νεαρό αστρικό σμήνος ξεφεύγει από τα μοντέλα σχηματισμού αστεριών εξαιτίας του μικρού σε μέγεθος νέφους αερίου μέσα στο οποίο γεννήθηκε. Ένα μικρότερο μοριακό νέφος όπως το IC 348 διαθέτει ασθενέστερη βαρύτητα και επομένως δεν δημιουργούνται συνθήκες κατάρρευσης του από την οποία προκύπτουν οι διεργασίες γέννησης άστρων.
Έτσι σύμφωνα με τους ερευνητές αυτός ο καφέ νάνος δεν θα έπρεπε να σχηματιστεί είτε ως άστρο είτε ως πλανήτης. «Το ερώτημα που προκύπτει από αυτή την ανακάλυψη είναι το πώς μπορεί η διεργασία αστρογένεσης να συμβεί σε ένα τόσο περιορισμένο σε μάζα περιβάλλον» λέει η Καταρίνα Άλβες ντε Ολιβέιρα, επιστήμονας του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος που ήταν επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.
Naftemporiki.gr