Το κραχ που θα αλλάξει μια γενιά έχει ξεκινήσει – Προσδεθείτε… το 2025 έρχεται Μεγάλη Ύφεση όπως το 1929
Τότε θα γίνει σαφές σε πολλές οικονομίες -δεδομένου ότι όταν «οι ΗΠΑ κρυώνουν ο υπόλοιπος κόσμος παθαίνει πνευμονία»- και αγορές πως υπάρχει σοβαρό πρόβλημα.
Η ταχύτητα κυκλοφορίας του χρήματος θα παγώσει και οι τράπεζες θα αρχίσουν να χρεοκοπούν.
Εν προκειμένω αξίζει να γίνει μια ιστορική αναδρομή: Τον Οκτώβριο του 1929, το χρηματιστήριο κατέρρευσε.
Πολλοί στη Wall Street υπέφεραν, αλλά η Main Street επηρεάστηκε ελάχιστα.
Η κυβέρνηση Hoover προσπάθησε να χαλαρώσει την πίστωση, δίχως επιτυχία, καθώς οι αγορές πίστης σιγά-σιγά άρχισαν να στερεύουν.
Καθ’ όλη τη διάρκεια του 1931 το δημόσιο αίσθημα ταλαντεύτηκε μεταξύ απαισιοδοξίας και άρνησης.
Πολλοί άνθρωποι πίστευαν ότι ήτο μια προσωρινή βουτιά, που θα περνούσε.
Κανείς δεν το ονόμασε Μεγάλη Ύφεση. Αυτή ήρθε πολύ αργότερα.
Μέχρι τις εκλογές του 1932, αρκετοί ανησυχούσαν για την οικονομική κατάσταση, αλλά οι προεκλογικές εκστρατείες δεν επικεντρώθηκαν σε αυτό. Το μεγάλο ζήτημα ήταν η Ποτοαπαγόρευση.
Ο Hoover δεν είχε άποψη περί αυτού, αλλά ο Franklin Delano Roosevelt (FDR) υποστήριζε έντονα την κατάργησή της.
Η δημοσιονομική του πολιτική προωθούσε τη λιτότητα και τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, ενώ επέκρινε τον Hoover ως σπάταλο.
Ο FDR κέρδισε, φυσικά. Αλλά πριν από την ανάληψη των καθηκόντων του, το οικονομικό περιβάλλον είχε επιδεινωθεί δραματικά.
Κατόπιν ξέσπασε μια τραπεζική κρίση, και ο FDR χρησιμοποίησε έκτακτες εξουσίες για να επιβάλει τραπεζική αργία και να καταργήσει τον χρυσό κανόνα.
Στο πλαίσιο αυτό, απαγόρευσε την ιδιωτική κατοχή χρυσού, με πρόστιμα και φυλακίσεις.
Ακολούθησε κεντρικός σχεδιασμός με μαζικά δημοσιονομικά πακέτα στήριξης, τρελές αγροτικές πολιτικές που απαιτούσαν την καταστροφή καλλιεργειών για τη δημιουργία τεχνητών ελλείψεων, καθώς και ελέγχους τιμών και μισθών.
Όλα αυτά εξελίχθηκαν σε διάστημα τεσσάρων ετών, τα τρία πρώτα από τα οποία δεν θεωρήθηκαν τότε ιδιαιτέρως κρίσιμα.
Σήμερα είναι προφανές ότι το 1929 σήμανε την αρχή, αλλά αυτό δεν ήταν φανερό τότε.
Στη σημερινή εποχή
Στη σημερινή εποχή δεν είναι εμφανές ότι βρισκόμαστε σε ύφεση, αλλά αυτό οφείλεται σε ορισμένους ευάλωτους στατιστικούς δείκτες.
Εάν συμπεριλάβετε στους αριθμούς του πληθωρισμού τη στέγαση και τα επιτόκια, επιπλέον χρεώσεις και υποβάθμιση προϊόντων, μείον τις ηδονικές προσαρμογές, και μετά προσαρμόσετε τα νούμερα παραγωγής από το αποτέλεσμα, καταλήγετε σε ύφεση τώρα.
Θυμάστε τα δύο διαδοχικά τρίμηνα πτώσης του ΑΕΠ το 2022;
Τότε ειπώθηκε ότι δεν είχαμε ύφεση, παρόλο που σύμφωνα με τη θεωρία ως ύφεση λογίζεται η πτώση του ΑΕΠ κατά διαδοχικά δύο τρίμηνα.
Τότε, ειπώθηκε ότι τα δεδομένα δεν το δικαιολογούσαν λόγω της ισχυρής αγοράς εργασίας.
Ωστόσο, οι περισσότερες από τις θέσεις εργασίας αφορούσα στην πραγματικότητα θέσεις μερικής απασχόλησης, και αυτές οι θέσεις πήγαν σε άτομα που δεν είχαν γεννηθεί στις ΗΠΑ.
Συνολικά, οι θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης που κατέχονται από γηγενείς είναι μειωμένες σε σύγκριση με τέσσερα χρόνια πριν.
Κανένα από τα μέσα ενημέρωσης δεν το παραδέχτηκε αυτό.
Η έκθεση εργασίας που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα ήταν η πρώτη ματιά στην αλήθεια, καθώς ήταν κραυγαλέα κακή, με κάθε πρόβλεψη να αποτυγχάνει.
Κατέγραψε μεγάλες απώλειες θέσεων στη μεταποίηση και τις υπηρεσίες, γεγονός που αποτελεί σοβαρό σημάδι ύφεσης.
Όλα αυτά τα δεδομένα θα αρχίσουν να αναθεωρούνται το επόμενο έτος.
Τότε θα γίνει ευρέως αποδεκτό ότι η οικονομία των ΗΠΑ είναι πιο αδύναμη από ό,τι πιστεύαμε.
Πληθωρισμός
Εν τω μεταξύ, το πρόβλημα του πληθωρισμού πρέπει να επανεξεταστεί.
Η Fed έχει ήδη προσθέσει 1,1 τρισεκατομμύριο δολάρια τους τελευταίους 12 μήνες και έχει μειώσει τα επιτόκια.
Το αποτέλεσμα αυτής της χαλάρωσης δεν έχει επηρεάσει τα επιτόκια των στεγαστικών δανείων, επειδή οι επενδυτές αναμένουν υψηλότερα επιτόκια στο μέλλον.
Η Fed μπορεί να ελέγξει τον overnight δανεισμό, αλλά το σχήμα της καμπύλης απόδοσης καθορίζεται στην αγορά ομολόγων.
Αν προταθούν μεγάλες αλλαγές όσον αφορά τις περικοπές δαπανών, η αγορά ομολόγων θα πανικοβληθεί και οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να βιώσουν την εμπειρία που είχε το Ηνωμένο Βασίλειο πριν από μερικά χρόνια.
Η νέα πρωθυπουργός Liz Truss αναγκάστηκε γρήγορα να παραιτηθεί, επειδή οι περικοπές δαπανών της είχαν τρομάξει τις αγορές.
Η πιστοληπτική ικανότητα των ΗΠΑ είναι ήδη σε τεντωμένο σκοινί, καθώς το χρέος έχει φτάσει σε αστρονομικά επίπεδα.
Ολόκληρος ο σκοπός αυτής της αχαλίνωτης δαπάνης ήταν να φουσκώσει το ΑΕΠ όσο το δυνατόν περισσότερο για να αποτραπεί η ύφεση.
Το επίπεδο χρέους προς ΑΕΠ είναι πλέον υψηλότερο από ό,τι ήταν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και χειροτερεύει μέρα με τη μέρα.
Η εύκολη λύση είναι να γίνουν μαζικές περικοπές δαπανών, αλλά αυτό δεν θα συμβεί αν η αγορά ομολόγων αρχίσει να πανικοβάλλεται και υπάρξουν υποβαθμίσεις του αξιόχρεου των ΗΠΑ.
Υπάρχουν μόνο δύο ιδιωτικά ιδρύματα που αξιολογούν τα ομόλογα των ΗΠΑ και τα δύο υπόκεινται σε πολιτικές πιέσεις.
Ένα τέτοιο γεγονός θα μπορούσε εύκολα να ξεπεράσει τις δυνατότητας της νέας κυβέρνησης.
Οι πολιτικοί θα κινητοποιηθούν και θα απαιτήσουν από τη Fed να στηρίξει την αγορά ομολόγων, κάτι το οποίο θα ενισχύσει τον πληθωρισμό.
Ειλικρινά ευχόμαστε να μη συμβεί τίποτα από αυτά, αλλά η αλήθεια είναι ότι οι οικονομικές δυνάμεις είναι πάντα και παντού ισχυρότερες από τις πολιτικές.
Υπάρχουν διαρθρωτικά προβλήματα στη σημερινή οικονομική ζωή των ΗΠΑ που δεν λύνονται εύκολα.
Αλλά στην αμερικανική πολιτική κουλτούρα, ό,τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια της θητείας ενός προέδρου αποδίδεται σε αυτόν, ανεξάρτητα από το αν οι συνθήκες έχουν δημιουργηθεί από την προηγούμενη διοίκηση ή δεν έχουν καμία σχέση με την υπάρχουσα πολιτική.
Αυτό και μόνο καθιστά σχεδόν αδύνατο για έναν εν ενεργεία πρόεδρο να ζητήσει από το κοινό υπομονή.
Εποχή Reagan
Το 1981, ο Reagan απηύθυνε έκκληση για υπομονή και έχασε πολλές ψήφους στο Κογκρέσο στις ενδιάμεσες εκλογές του 1982.
Ήταν τυχερός που η οικονομική ανάκαμψη ήρθε εγκαίρως για τις εκλογές του 1984, εξασφαλίζοντάς του μια δεύτερη θητεία.
Αλλά αυτό ήταν ένα πολύ κοντινό κάλεσμα, και αυτό ήταν υπό συνθήκες που δεν ήταν τόσο διαρθρωτικά ζοφερές όσο οι σημερινές.
Ως αποτέλεσμα, η νέα κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει πίεση να επιτύχει το ακατόρθωτο: να βελτιώσει άμεσα το βιοτικό επίπεδο των Αμερικανών.
Αυτή η απαίτηση είναι αδύνατο να εκπληρωθεί.
Ως αποτέλεσμα, ό,τι συνέβη σε αυτές τις εκλογές πιθανότατα θα αντιστραφεί στις ενδιάμεσες εκλογές του 2026, που σημαίνει ότι δεν θα έχουμε πολιτική συνέπεια για πολλά χρόνια.
www.bankingnews.gr