Το μυστήριο με τον παράξενο ήχο που καταγράφηκε στο πιο απομακρυσμένο μέρος της Γης όπου οι κοντινότεροι άνθρωποι βρίσκονται στο διάστημα!
Το Σημείο Νέμο (Point Nemo) στον νότιο Ειρηνικό Ωκεανό λέγεται ότι είναι η πιο απομακρυσμένη τοποθεσία στον πλανήτη. Όταν τα πλοία περνούν από εκεί, απέχουν 2.689 χιλιόμετρα από το πλησιέστερο σημείο στεριάς.
Όταν ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ISS) περνάει από πάνω του, οι κοντινότεροι άνθρωποι στους ναυτικούς είναι οι αστροναύτες που επιβαίνουν στον σταθμό, δεδομένου ότι βρίσκονται μόλις 400 χιλιόμετρα πάνω από τα κεφάλια τους.
Λόγω της απομόνωσής της και του γεγονότος ότι τα ρεύματα εκεί φιλοξενούν ελάχιστα ψάρια και ψαράδες, η περιοχή έχει γίνει νεκροταφείο για παλιά διαστημόπλοια. Εκτός από τους παλιούς δορυφόρους, που αποσύρθηκαν από τη γήινη τροχιά και στην περιοχή, ο σοβιετικός/ρωσικός διαστημικός σταθμός Mir βρήκε το τέλος του σε εκείνο το σημείο.
Ο παράξενος ήχος
Εκεί, το 1997, η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ (NOAA) εντόπισε έναν παράξενο ήχο εξαιρετικά χαμηλών συχνοτήτων. Ο ήχος, που ανιχνεύθηκε από υδρόφωνα τοποθετημένα σε όλο τον Ειρηνικό Ωκεανό, ήταν ισχυρός και απίστευτα δυνατός, από τους πιο δυνατούς που έχουν καταγραφεί ποτέ υποβρύχια.
Ο ήχος ήταν ένα μυστήριο, καθώς ήταν τόσο δυνατός που τον έπιασαν υδρόφωνα σε απόσταση 4.800 χιλιομέτρων. Ορισμένοι, όπως ο ωκεανογράφος του NOAA, Chris Fox, υπέθεσαν ότι το «bloop» (μπλουπ) -όπως έγινε γνωστό- θα μπορούσε να έχει προκληθεί από κάποιο θαλάσσιο ζώο.
«Υπάρχουν πολλά πράγματα που κάνουν θόρυβο εκεί κάτω. Οι φάλαινες, τα δελφίνια και τα ψάρια, το βουητό της Γης», δήλωσε ο Fox στο CNN.
Κανένα γνωστό ζώο δεν είναι ικανό να παράγει έναν τέτοιο ήχο, οδηγώντας σε κάποιες εικασίες ότι θα μπορούσε να είναι ένα γιγάντιο καλαμάρι ή άλλο άγνωστο θαλάσσιο τέρας. Ωστόσο, εκείνη την εποχή ο Fox πρότεινε επίσης αυτό που αποδείχθηκε ότι είναι η πραγματική εξήγηση.
«Νομίζω ότι μπορεί να σχετίζεται με τη σύγκλιση των πάγων. Έρχεται πάντα από το νότο. Υποψιαζόμαστε ότι πρόκειται για πάγο στα ανοικτά των ακτών της Ανταρκτικής, οπότε σε αυτή την περίπτωση είναι πολύ δυνατός» είχε δηλώσει ο Fox τοτε.
Η NOAA έχει ανιχνεύσει και στο παρελθόν ήχους παρόμοιους με το bloop και τους έχει χρησιμοποιήσει ακόμη και για να εντοπίσει το παγόβουνο A53a καθώς διαλύεται.
«Οι ήχοι ευρέος φάσματος που καταγράφηκαν το καλοκαίρι του 1997 συνάδουν με τους παγοσεισμούς που παράγονται από μεγάλα παγόβουνα καθώς ραγίζουν και θρυμματίζονται», εξηγεί το Εργαστήριο Θαλάσσιου Περιβάλλοντος του Ειρηνικού (PMEL).
«Οι παγοσεισμοί έχουν επαρκές πλάτος ώστε να ανιχνεύονται από πολλαπλούς αισθητήρες σε απόσταση άνω των 5.000 χιλιομέτρων. Με βάση το αζιμούθιο άφιξης, το παγόβουνο ή τα παγόβουνα που δημιούργησαν το ‘Bloop’ πιθανότατα βρίσκονταν μεταξύ των στενών Bransfield και της θάλασσας Ross, ή πιθανώς στο ακρωτήριο Adare, μια γνωστή πηγή κρυογενετικών σημάτων».