Η υπηρέτρια είδε τον κύριό της μια ημέρα να δίδη σε ένα επαίτη τη μάλλινη φανέλλα του που είχε αγοράσει την παραμονή.
-Μα τέλος πάντων, κύριε, ήταν ανάγκη να δώσης στο ζητιάνο τη φανέλλα που αγόρασες μόλις χθες; Μπορούσες να είχες δώσει την παλιά.
Και ο πονετικός και φιλέσπλαχνος κύριος της έδωκε μια υπέροχη απάντησι:
-Ο δυστυχής αυτός είναι αρκετά πλούσιος σε κουρέλια. Ήταν περιττόν να του προσθέσωμε και ένα άλλο.
