Μας έφερε ο γέροντας ένα τετράδιο που είχε γραμμένες κάτι προφητείες του Αγίου Αρσενίου του Χατζηεφεντή.
Εκεί μέσα ο Άγιος προφήτευε τα γεγονότα του 1923 και έλεγε ότι θα ξαναγυρίσουν εκεί στην πατρίδα πάλι οι Έλληνες.
[sc name=”agioreitiko-thymiama” ][/sc]
– Ο Γέροντας είπε ότι εκτός που θα κάνουν κράτος οι Κούρδοι και οι Αρμένιοι, θα πέσει και χολέρα στην Τουρκία και θα αποδεκατισθούν από την αρρώστια οι Τούρκοι.
Και την Κωνσταντινούπολη θα την πάρουμε. Θα μας την δώσουν δηλαδή. Όχι από καλοσύνη ή από δικαιοσύνη. ΟΧΙ. Αλλά θα οικονομήσει ο Θεός νάρθουν έτσι τα συμφέροντα των μεγάλων, ώστε να τους βολεύει νάχουμε εμείς την Πόλη .
Και την Καππαδοκία θα την πάρουμε.
Τον κοίταξα με απορία.
– Και την Καππαδοκία γέροντα; ρώτησα.
– Έ!…Θα είναι τόσο χαλαρά τα πράγματα εκεί που θα μπορεί να πηγαίνει όποιος θέλει, οπότε θα είναι σαν να την έχουμε.
Ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι σηκώνουν πάλι κεφάλι . Οι Αμερικάνοι σου λέει , τι γίνεται εδώ ; Θα μας βοηθήσουν οι Άγγλοι και οι Αμερικάνοι.
– Καλά Γέροντα , οι Τούρκοι είναι δέκα εκατομμύρια στην Πόλη….και θα μας την δώσουν, πως θα μπορέσουμε να τους ελέγξουμε;
– Θα τους περάσουν απέναντι, από την άλλη μεριά . Ο λογισμός μου λέει (το τόνισε ο «λογισμός») ότι θα τον κάνουν έτσι για τα νερά….Να είναι διεθνή…. Μετά θα πέσει και χολέρα στην Τουρκία και θα γίνει μεγάλο κακό. Θα πεθάνουν πάρα πολλοί. Το έχει πει και ο Άγιος Αρσένιος αυτό. Είχε γράψει ένα τετράδιο με προφητείες …σου το έχω δείξει;
– Ναι, γέροντα.
– …μετά είναι και το ένα τρίτο που θα γίνουν χριστιανοί.
(Από το βιβλίο “Ο Πατήρ Παΐσιος μου είπε” του Αθανάσιου Ρακοβαλή, Σελ: 77)
Ο Αρσένιος ο Καππαδόκης όταν ύψωνε τα χέρια του για να παρακαλέσει για κάτι τον Θεό, άρχιζε να τον παρακαλεί προσευχόμενος και φωνάζοντας, ‘Θεέ μου!’ λες και ξεκοβόταν η καρδιά του εκείνη την ώρα, και θαρρείς πως έπιανε τον Χριστό από τα πόδια και δεν τον άφηνε, εάν δεν του έκανε το αίτημά του.
Στα παιδιά δίδασκε τη νοερά προσευχή, το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με» και όταν καμμιά φορά έσφαλαν τους μάθαινε να λένε το «ήμαρτον Θεέ μου».
Η Χάρις του Θεού δεν είναι στέρνα που τελειώνει το νερό της και μετά στερεύει, αλλά ανεξάντλητη πηγή.
Τώρα πια ο Χατζεφεντής (Πατήρ Αρσένιος) δεν τρέχει με τα πόδια και δεν λαχανιάζει, για να προλαβαίνει τους άρρωστους, να τους διαβάζει την ανάλογη ευχή και να τους θεραπεύει, αλλά πετάει άνετα σαν Άγγελος από την μια άκρη του κόσμου στην άλλη και μπορεί να προλαβαίνει όλους τους πιστούς, που τον επικαλούνται με ευλάβεια.
Ο Πατήρ Αρσένιος (Χατζεφεντής) κήρυττε την Ορθοδοξία ορθά με τον ορθόδοξο βίο του.
Έλειωνε στην άσκηση την σάρκα του από την θερμή του αγάπη προς τον Θεό και αλλοίωνε τις ψυχές με την Θεία του Χάρι.
Πίστευε πολύ και θεράπευε πολλούς, πιστούς και απίστους.
Λίγα λόγια, πολλά θαύματα. Ζούσε πολλά και έκρυβε πολλά. Μέσα από τον σκληρό του φλοιό, έκρυβε τον πνευματικό του γλυκό καρπό.
Πολύ αυστηρός Πατέρας στον εαυτό του, αλλά και πολύ στοργικός Πατέρας στα παιδιά του. Δεν τα χτυπούσε με τον νόμο, αλλά με το φιλότιμο, με το νόημα του νόμου.
Ως Λειτουργός του Υψίστου δεν πατούσε στην γη, και ως Συλλειτουργός άστραφτε στον κόσμο.
Τον δόξασε ο Θεός, γιατί συνέχεια με την αγία του ζωή δοξαζόταν το όνομα του Θεού, εις τον οποίον ανήκει πάσα δόξα εις τους αιώνας. Αμήν.