Βασίλης Πορφυράκης: Το σημάδι του Χριστού πάνω στη μητέρα του που μετά τον χαμό της έγινε ο άγγελός του

«Η πίστη είναι κινητήριος δύναμη για μένα» δηλώνει  ο Βασίλης Πορφυράκης, καθώς ξετυλίγει το νήμα της προσωπικής του διαδρομής.

  • Από τον
    ΗΛΙΑ ΜΑΡΑΒΕΓΙΑ

Από τα παιδικά του χρόνια στη Θεσσαλονίκη και τον θάνατο της μητέρας του, που τον σημάδεψε, οδηγώντας τον να γίνει κηδεμόνας για τα τρία μικρότερα αδέλφια του, μέχρι τη συμμετοχή του στο «X-Factor», όπου έφτασε ως τον τελικό, και τη γνωριμία του με την ηθοποιό Ματίνα Νικολάου, η οποία ζέστανε την καρδιά του. Η ιστορία του ταλαντούχου καλλιτέχνη αποδεικνύει περίτρανα τη δύναμη της ανθρώπινης θέλησης, ενώ αποκαλύπτει το μεγαλείο της πίστης, με τον ίδιο να περιγράφει με τρόπο συγκλονιστικό το… σημάδι του Χριστού που αντίκρισε πάνω στη μητέρα του λίγο πριν εκείνη «πετάξει» στη γειτονιά των αγγέλων.

«Γεννήθηκα στη Βέροια και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν όμορφα και γεμάτα μουσική. Είχα μητέρα φλαουτίστα και παππού τρομπετίστα καθηγητή. Έτσι, μεγάλωσα μέσα στα ωδεία, στους ήχους, στις φιλαρμονικές… Μέσα σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον η ενασχόλησή μου με τη μουσική, το να μάθω δηλαδή ένα μουσικό όργανο, υπήρξε μονόδρομος. Το τραγούδι ήρθε αργότερα» λέει ο Βασίλης Πορφυράκης, πιάνοντας το στόρι του από την αρχή. «Οι δυσκολίες στη ζωή μου άρχισαν μετά τα 18 μου, όταν αρρώστησε η μητέρα μου με καρκίνο. Έχω τρία μικρότερα αδέλφια, δύο αγόρια κι ένα κορίτσι, ο μικρός είναι τώρα 17 χρονών, ο μεσαίος 20 και η μεγάλη 24, οπότε έχουν πάρει πια τον δρόμο τους. Όταν όμως χάθηκε η μάνα μας, πριν από 14 χρόνια, ήταν πολύ μικρά και αποφάσισα να γίνω εγώ ο κηδεμόνας τους. Δεν φοβήθηκα να αναλάβω ευθύνες μεγαλύτερου. Πολλές φορές, όταν έρχεται στη ζωή μας μια κομβική στιγμή, εμφανίζουμε ορισμένα χαρακτηριστικά που στα σταθερά μας βήματα δεν τα βλέπουμε. Έρχονται εκεί που χρειάζεται για να σου δώσουν το κάτι παραπάνω. Εγώ λοιπόν, όταν αρρώστησε η μάνα μου, της είπα: “Μάνα, εγώ για όλα, μη σε ανησυχεί τίποτα”. Ήταν στόχος ζωής και χαίρομαι πολύ που κατάφερα να τον πετύχω, έχοντας πάντα δίπλα μου τη γιαγιά, μητέρα της μητέρας μου, η οποία υποστήριζε τα αδέλφια μου, δίνοντας και σε μένα δυνατότητα να ασχολούμαι παράλληλα με τη μουσική» συνεχίζει.

4 2
Με τα αδέλφια του λίγο μετά τον χαμό της μητέρας τους

«Βρήκα τις απαντήσεις»

«Όποια ηλικία κι αν έχεις, όταν χάνεις τη μητέρα σου, θα πονέσεις με τον ίδιο τρόπο. Σίγουρα στα 38 της, που έφυγε η δικιά μου, δεν βρίσκεις εύκολα απαντήσεις. Εγώ όμως είχα την πίστη μου και βρήκα εκεί όλες τις απαντήσεις που χρειαζόμουν για να προχωρήσω. Η πίστη είναι κινητήριος δύναμη για μένα. Δεν ήταν πάντα. Ήρθε μέσα απ’ αυτό το βίωμα, όταν είδα έναν σταυρό στο κεφάλι της μητέρας μου λίγο πριν πεθάνει. “Βασίλη, εγώ θα φύγω” μου είπε. “Τι εννοείς, βρε μάνα; Εδώ κάνουμε τόση δουλειά και μου λες θα φύγεις;” αντέδρασα εγώ. “Το είδα στον ύπνο μου” μου εξήγησε τότε εκείνη. Της είχαν πέσει τα μαλλιά μετά τις χημειοθεραπείες και, όταν άρχισαν να ξαναβγαίνουν ένα γκρι ανοιχτό χνούδι κάλυψε όλο το κεφάλι της, εκτός από ένα σημείο στο πίσω μέρος. Εκεί το χνούδι βγήκε μαύρο, σε σχήμα σταυρού! Έπειτα από 40 μέρες πέθανε. Είναι άγγελος η μάνα μου, άγγελος κανονικός, που αισθάνομαι να προστατεύει εμένα και τ’ αδέλφια μου» περιγράφει και συγκλονίζει ο Βασίλης.

Πιτσιρικάς δίπλα στη μητέρα του

Μάλιστα, ο άγγελός του φαίνεται πως τον προστάτευσε μια μέρα που κινδύνευσε η ζωή του στη μακρινή Βραζιλία, όπου βρέθηκε πριν από μερικά χρόνια. «Είχα πάει στην πόλη Νατάλ, στον Αμαζόνιο, όπου επισκέφθηκα μια Ελληνίδα φίλη μου, παντρεμένη εκεί. Ένα βράδυ μού επιτέθηκαν με εφτά μαχαίρια μέσα σε μαγαζί και μου έκλεψαν τον σταυρό της μάνας μου, που φορούσα πάντα μετά τον θάνατό της. Εμφανίστηκε αρχικά ένα παιδάκι, που δεν ήταν πάνω από 13 χρονών, μου έκλεψε τον σταυρό και, όταν πήγα να το κυνηγήσω, βγήκαν μπροστά εφτά μαντράχαλοι με μαχαίρια. Αισθάνθηκα για πρώτη φορά ότι απειλήθηκε η ζωή μου σοβαρά. Ευτυχώς μπήκε μπροστά ο άντρας της φίλης μου, ο οποίος τους μίλησε στα βραζιλιάνικα, εξηγώντας ότι είμαι φίλος ντόπιου και κάπως έτσι γλίτωσα. Τον σταυρό βέβαια δεν κατάφερα ούτε να πληρώσω για να τον πάρω πίσω. Σκέφτηκα λοιπόν ότι η μάνα μου από εκεί ψηλά κάπως έβαλε το χεράκι της και σώθηκα» αναφέρει συγκινημένος ο τραγουδιστής.

«κατά τύχη»

Στο «X-Factor» του Σκάι, το 2017, ο Βασίλης Πορφυράκης βρέθηκε κατά τύχη, έπειτα από ένα άλλο… σημάδι. «Δεν το είχα στον νου μου, γιατί είχα σταματήσει το τραγούδι περίπου έξι χρόνια πριν. Κάποια στιγμή, στα 22 μου, συνειδητοποίησα πως δεν γινόταν να είμαι παράλληλα τραγουδιστής και κηδεμόνας ανήλικων παιδιών, και ασχολήθηκα με άλλα πράγματα. Σπούδασα λογιστική και καταπιάστηκα επαγγελματικά με τα οικονομικά. Εξι χρόνια δεν ήθελα ούτε ν’ ακούσω για τραγούδι. Ήταν δύσκολα το 2012 στη νύχτα λόγω της κρίσης. Σαν σκέψη, όμως, το είχα στο μυαλό μου ότι κάποια στιγμή θα γίνει κάτι και θα ξανακάνω αυτό που αγαπώ. Πράγματι, δούλευα κάποια φεγγάρια σε μια εταιρία ηλεκτρικών ειδών και ένα πρωί εμφανίστηκε εκεί ένας τύπος για να αγοράσει φούρνο μικροκυμάτων. Τον στέλνω στον συνάδελφο πωλητή να εξυπηρετηθεί και έπειτα από λίγο γυρνάει και μου λέει: “Βρε τυπάκι, εσύ με τέτοια μούτρα τι κάνεις εδώ μέσα; Άντε σε καμιά τηλεόραση να σε βλέπουμε!” Αυτός ο τύπος, που δεν ξέρω καν ποιος ήταν και που δεν αγόρασε τελικά τον φούρνο μικροκυμάτων, μου έβαλε μια… σπίθα. Πήγα λοιπόν για πλάκα στο “X-Factor” και έφτασα ως τον τελικό με την ομάδα του Γιώργου Μαζωνάκη. Το έκανα πιο πολύ για να μην πω μετά ότι δεν μου έδωσα μια ευκαιρία τότε που ήμουν 28 χρονών. Και όπως αποδείχτηκε, ήταν μια ωραία και σοφή επιλογή. Κάθε παιδί που θα πάει στο “X-Factor” παίρνει από εκεί όπλα για τη δουλειά του. Πώς θα τα διαχειριστεί μετά είναι άλλο πράγμα» διευκρινίζει ο τραγουδιστής, που μετά το show συνεργάστηκε με τον Γιώργο Θεοφάνους. «Kάναμε μια εξαιρετική σεζόν σε ένα μαγαζί, όπου δουλεύαμε πέντε μέρες την εβδομάδα επί εφτά μήνες. Ήταν μια φοβερή καλλιτεχνική εμπειρία πριν από την πανδημία, που μου έδωσε καλή ψυχολογία. Είμαι σίγουρος ότι θα έρθουν πολύ δημιουργικά χρόνια στην πορεία» λέει σχετικά.

τη συνεργασία του με τον Γιώργο Θεοφάνους
Από τη συνεργασία του με τον Γιώργο Θεοφάνους

Στη διάρκεια του lockdown ο Βασίλης ανακάλυψε το ταλέντο του στη στιχουργική, γράφοντας στίχους στο πρώτο δικό του κομμάτι, το «Μόνος εγώ», που συνέθεσε ο Σταύρος Χατζικιάν. Πρόσφατα κυκλοφόρησε ακόμη ένα. «Το καινούργιο τραγούδι μου λέγεται “Ακούω τη φωνή σου”. Είναι κι αυτό σε στίχους δικούς μου και μουσική του Σταύρου Χατζικιάν, ο οποίος είναι φίλος και συνεργάτης μου από τη Θεσσαλονίκη. Η Heaven είναι η δισκογραφική οικογένεια που μας αγκαλιάζει, ενώ ο Αλεξ Κωνσταντινίδης έκανε τη σκηνοθεσία στο βιντεοκλίπ, όπου συμμετέχουν οι Φανή Γεωργακοπούλου, Τζένη Διαγούπη και Ελένη Σαλαμπάση» συνεχίζει ο Βασίλης Πορφυράκης, ο οποίος ετοιμάζει αυτή την εποχή μια δική του ορχήστρα, με την οποία θα γυρίσει την Ελλάδα τραγουδώντας από τη νέα χρονιά. «Πρώτα ο Θεός!» τονίζει και στέλνει το γεμάτο ελπίδα ευχετήριο μήνυμά του για το 2022. «Επειδή είδαμε όλοι μας λίγο σκοτάδι τριγύρω, εύχομαι το 2022 να μας φέρει πνευματικό φως, το αυτονόητο, που είναι η υγεία μας, πνευματική ηρεμία, ενότητα και αγάπη στις ψυχές μας. Η στενοχώρια, άμα τη μοιράσεις διά δύο, είναι μισή και η χαρά, αν την πολλαπλασιάσεις επί δύο, είναι διπλή. Ας μοιράσουμε από ένα φωτεινό χαμόγελο ο ένας στον άλλον και ας είμαστε ενωμένοι στις δυσκολίες…»

Ο έρωτας με τη «Βάνια» του Μουτσινά

Η σχέση του Βασίλη Πορφυράκη με τη Ματίνα Νικολάου, την τηλεοπτική Βάνια που απολαμβάνουμε στο «Καλό μεσημεράκι» με τον Νίκο Μουτσινά, είναι γνωστή στα media.

2

«Γνωριστήκαμε από φίλους, το ενδυνάμωσα εγώ από τα social και προέκυψε μια πολύ ωραία γνωριμία, που κρατάει τώρα περίπου τέσσερα χρόνια. Η συμβίωση ήρθε μετά τα πρώτα δύο χρόνια και μπορώ να πω ότι είμαστε πιο καλά τώρα, γιατί είναι αλλιώς όταν είσαι μέσα στο τέμπο σου, είναι πολύ ωραίο αυτό» εξομολογείται στην «Espresso» ο δημοφιλής τραγουδιστής, ο οποίος διατηρεί άψογες σχέσεις με τον 13χρονο γιο της συντρόφου του, Παναγιώτη, με τον οποίο έπαιξαν και πολύ PlayStation στη διάρκεια της καραντίνας. Όπως προσθέτει, πάντως, ο ίδιος δεν σκέφτεται ακόμη να γίνει πατέρας. «Έχουμε χρόνο για αυτό, αλλά θεωρώ πως θα μου άρεσε να συμβεί κάποια στιγμή. Δεν θα είχα πρόβλημα και να υιοθετήσω, δίνοντας αγάπη σε παιδιά που δεν έχουν οικογένεια. Γενικά είμαι υπέρ της υιοθεσίας παιδιών απ’ όλα τα φύλα, θεωρώ πως πρέπει να έχει το δικαίωμα κάθε άνθρωπος που αγαπάει τους ανθρώπους να υιοθετεί παιδιά, είτε άντρας είναι είτε γυναίκα ή ομοφυλόφιλος. Οφείλουμε την ισότητα σε όλους τους ανθρώπους» τονίζει.