Τα θεραπευτικά βότανα και τροφές του εντέρου
Η δυσκοιλιότητα είναι γνωστή από την αρχαιότητα ως ένα από τα πιο γνωστά συμπτώματα της δυσλειτουργίας του πεπτικού συστήματος.
Ο Ιπποκράτης, μάλιστα, χορηγούσε βασιλικό για την αντιμετώπισή της. Με το πέρασμα των αιώνων και την έλευση της βιομηχανικής εποχής οι περιπτώσεις δυσκοιλιότητας πολλαπλασιάστηκαν.
Η υπερσυγκέντρωση του πληθυσμού στις πόλεις και σε συνθήκες που δεν ευνοούν τον φυσικό τρόπο ζωής και η κακή διατροφή, ως αποτέλεσμα του άγχους και των πολλών ωρών εργασίας, αποτέλεσαν τους παράγοντες της έξαρσης του συγκεκριμένου συμπτώματος.
Η κακή διατροφή και οι πολλές ώρες δουλειάς ευνοούν τους παράγοντες έξαρσης των συμπτωμάτων δυσκοιλιότητας.
Τα επιδημιολογικά στοιχεία για την Ελλάδα δείχνουν ότι η δυσκοιλιότητα ταλαιπωρεί σημαντικό μέρος του πληθυσμού. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ελληνικού Ιδρύματος Γαστρεντερολογίας, το 16% των Ελλήνων έχει αντιμετωπίσει το πρόβλημα τουλάχιστον μία φορά στους τελευταίους 12 μήνες, ενώ το 20% το έχει αντιμετωπίσει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του. Τα ποσοστά αυτά είναι σχεδόν διπλάσια από τον μέσο όρο των υπόλοιπων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ο οποίος κυμαίνεται κοντά στο 9%. Το 51% των πασχόντων αποδίδει το πρόβλημα στην κακή διατροφή και το 30% πιστεύει ότι ευθύνεται το άγχος και η πίεση της καθημερινότητας.
Στοιχεία του Ελληνικού Ιδρύματος Γαστρεντερολογίας αποκαλύπτουν ότι το 16% των Ελλήνων έχει αντιμετωπίσει το πρόβλημα τουλάχιστον μία φορά στους τελευταίους 12 μήνες, ενώ το 20% το έχει αντιμετωπίσει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του. Το 22% των ερωτηθέντων, τέλος, δηλώνει ότι έχει εμφανίσει το πρόβλημα κατά τη διάρκεια ταξιδιού.
Το φαρμακείο της φύσης έχει πολλά βότανα που μπορούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τη δυσκοιλιότητα χωρίς να επιβαρύνουν τον οργανισμό.
Στο «Εθνος Υγεία» παρουσιάζονται σήμερα 13 από αυτά:
ΑΛΘΑΙΑ
Η αλθαία είναι γνωστή από την εποχή του Ιπποκράτη, ενώ στα χρόνια της τουρκοκρατίας χρησιμοποιούνταν συχνά για πνευμονικές παθήσεις και φλεγμονές των εντέρων. Το φυτό περιέχει συστατικά όπως το άμυλο, η βεταϊνη, η ασπαραγίνη, η φυτική κόλλα και η πηκτίνη που βοηθούν τον οργανισμό να αντιμετωπίσει πολλές παθήσεις αλλά και να καταπολεμήσει δυσάρεστα συμπτώματά τους όπως είναι η δυσκοιλιότητα. Αν και η αλθαία μπορεί να παρασκευαστεί με πολλούς τρόπους, ανάλογα με την ασθένεια που πρόκειται να καταπολεμήσει, καταλληλότερο για τη δυσκοιλιότητα είναι το αφέψημα από τη σκόνη της ρίζας της. Για να φτιάξουμε το μείγμα χρειαζόμαστε σκόνη από ρίζες αλθαίας και γλυκόριζας σε αναλογία δύο προς ένα. Τοποθετούμε το μείγμα σε φακελάκι, το διαλύουμε σε νερό και πίνουμε ένα ποτήρι κάθε πρωί.
ΔΡΑΚΟΝΤΙΑ
Η δρακοντιά, γνωστή και ως άρο, είναι ένα από τα βότανα με την ισχυρότερη δράση κατά της δυσκοιλιότητας. Μπορεί να χορηγηθεί ως σκόνη, σε ποσότητα μεταξύ 5 ? 20 γραμμαρίων, ενώ πολλοί συνιστούν και αφέψημα από τη ρίζα της.
Η κατανάλωση της δρακοντιάς χρειάζεται μεγάλη προσοχή αφού περιέχει την ισχυρή δηλητηριώδη ουσία αροϊνη. Πρέπει οπωσδήποτε να φυλάσσεται σε σημείο όπου δεν μπορούν να τη βρουν τα παιδιά γιατί οι κόκκινες ρόγες της έχουν γλυκιά γεύση και αποτελούν «μαγνήτη» για τις μικρές ηλικίες.
ΛΥΚΟΠΟΔΙΟ
Το έγχυμά του συστήνεται κατά της χρόνιας δυσκοιλιότητας. Οι βοτανολόγοι προτείνουν τον εξής τρόπο κατανάλωσης: «Ρίχνουμε του λίτρου βρασμένο νερό σε ένα κουταλάκι του τσαγιού λυκοπόδιο. Το αφήνουμε για λίγο, στραγγίζουμε και πίνουμε ένα φλιτζάνι μισή ώρα πριν από το πρόγευμα με άδειο στομάχι». Το λυκοπόδιο περιέχει ράδιο και στη χώρα μας δεν είναι αυτοφυές.
ΚΑΣΣΙΑ
Το κοινό της όνομα είναι αλεξανδρινή χένα και πρόκειται για ένα ευκοίλιο καθαρτικό που χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα. Οι Αραβες τη μετέφεραν στη Βενετία τον 11ο αιώνα και η φαρμακευτική χρήση της στην Ευρώπη διαδόθηκε ευρέως κατά τον Μεσαίωνα. Οφείλει τη δράση του στα σεννοσίδια Α και Β που περιέχει τα οποία είναι υπακτικά που καταπολεμούν τη σοβαρή δυσκοιλιότητα. Παρ’ όλ’ αυτά, οι ειδικοί συνιστούν προσοχή, καθώς η παρατεταμένη κατανάλωση του φυτού είναι πιθανό να προκαλέσει εξάρτηση στο έντερο. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να αποφεύγεται η συνεχής χρήση του σε περιπτώσεις χρόνιας ή σπαστικής δυσκοιλιότητας.
ΑΓΚΙΝΑΡΑ
Πολύτιμο φάρμακο που τονώνει τις περισσότερες λειτουργίες του οργανισμού και μεταξύ άλλων δρα κατά της δυσκοιλιότητας. Η αγκινάρα, όπως εξηγούν οι βοτανολόγοι, προστατεύει με πολλούς τρόπους το γαστρεντερικό σύστημα. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι όσοι ταλαιπωρούνται από διάρροια ή χρόνιες παθήσεις των εντέρων μπορούν να θεραπευτούν τρώγοντας καθημερινά 2-3 αγκινάρες συνοδευόμενες από μαύρο ή κόκκινο πιπέρι. Ο φυτοθεραπευτής Narodetzki έχει αναφέρει ότι ανάλογα αποτελέσματα επιτυγχάνονται και με την κατανάλωση βρασμένης αγκινάρας με άσπρο κρασί.
ΛΑΧΑΝΟ
Όταν καταναλώνεται ωμό το λάχανο ή ο ζωμός του συνιστά θαυμάσιο φάρμακο κατά της δυσκοιλιότητας. Τα φύλλα του περιέχουν βιταμίνες Α, Β, C, θείο, φώσφορο, κάλιο, νάτριο, ασβέστιο και μαγγάνιο. Οι Ρωμαίοι το αποκαλούσαν «φάρμακο του φτωχού» και είναι εντυπωσιακό ότι ενώ καταναλώνεται ευρέως σε σαλάτες οι φαρμακευτικές του ιδιότητες δεν είναι γνωστές στο ευρύ κοινό.
ΝΤΟΜΑΤΑ
Έχει αρκετές φαρμακευτικές ιδιότητες, μια εκ των οποίων είναι ότι καταπολεμά τη δυσκοιλιότητα. Αναπτύσσει δράση ακόμη κι όταν καταναλώνεται με τη μορφή χυμών. Η ντομάτα είναι πλούσια σε βιταμίνες, φώσφορο και σίδηρο. Το εντυπωσιακό με αυτό το φυτό, το οποίο θεωρείται ευεργετικό για την ανθρώπινη υγεία και λόγω του λυκοπένιου που περιέχει, είναι ότι αρχικά, μέχρι τον 17ο αιώνα, χρησιμοποιείτο μόνο ως καλλωπιστικό φυτό. Στην Ελλάδα μέχρι και τις αρχές του 19ου αιώνα επικρατούσε η αντίληψη ότι ο καρπός της ντοματιάς είναι ανθυγιεινός ειδικά για όσους πάσχουν από αρθρίτιδες.
ΠΡΑΣΣΟ
Βοηθά όσους πάσχουν από δυσκοιλιότητα και καταπολεμά τα παράσιτα του εντέρου. Από την άλλη, σύμφωνα με τους διαιτολόγους, μια ολιγοήμερη δίαιτα με πράσα είναι ικανή να σταματήσει τη διάρροια. Ο άνθρωπος το χρησιμοποιεί για περισσότερα από 5.000 χρόνια, καθώς σύμφωνα με ευρήματα το πράσο καλλιεργείτο στην Αίγυπτο από το 3200 π.Χ.
ΣΠΑΝΑΚΙ
Το πλεονέκτημά του σε σχέση με τα καθαρτικά της φαρμακοβιομηχανίας είναι, όπως εξηγούν οι βοτανολόγοι, ότι δρα με εξαιρετικά αποτελέσματα ως καθαρτικό χωρίς όμως να προκαλεί ερεθισμούς, πόνους ή εθισμό όπως τα φάρμακα κατά της δυσκοιλιότητας. Μια παλιά συνταγή υποστηρίζει ότι η ολιγοήμερη κατανάλωση χυμού ο οποίος αποτελείται από σπανάκι και μήλο σε ίσα μέρη καταπολεμά τη δυσκοιλιότητα. Οι ειδικοί εξηγούν ότι απαιτείται η κατανάλωση τουλάχιστον δύο ποτηριών χυμού ημερησίως. Το σπανάκι περιέχει σίδηρο, κάλιο, ασβέστιο και βιταμίνες Α, Β, C και D.
ΑΧΛΑΔΙ
«Βασιλιάς των καρπών» αποκαλείται από τους Γάλλους το αχλάδι γιατί, εκτός από ιδιαίτερα θρεπτικό και δροσιστικό φρούτο, βοηθά τον οργανισμό να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά μεγάλο αριθμό ασθενειών. Μια από τις ασθένειες αυτές είναι και η δυσκοιλιότητα. Πρέπει να επισημανθεί πάντως ότι το άγουρο αχλάδι φέρνει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Ετσι, για να έχει καλύτερα αποτελέσματα κατά της δυσκοιλιότητας το αχλάδι πρέπει να τρώγεται ώριμο κατά προτίμηση πριν από το φαγητό ή, εναλλακτικά, ανάμεσα στα δύο κύρια γεύματα.
ΜΗΛΟ
Κατά της διάρροιας, των εντερικών διαταραχών αλλά και της δυσκοιλιότητας δρα το μήλο, ένα φρούτο με εξαιρετικά οφέλη για την ανθρώπινη υγεία. Ο χυμός του θεωρείται από τους βοτανολόγους πιο δραστικός από ό,τι η κατανάλωση του καρπού. Τα μήλα, γνωστά από την ομηρική εποχή, περιέχουν βιταμίνες, κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο, μαγνήσιο και οξέα.
ΠΕΠΟΝΙ
Γνωστό για τις καθαρτικές του ιδιότητες το πεπόνι περιέχει όπως όλα τα φρούτα φυτικές ίνες που μπορούν να ανακουφίσουν όσους πάσχουν από δυσκοιλιότητα. Παράλληλα, αυτό το δροσιστικό φρούτο ενισχύει τον οργανισμό, καθώς η σάρκα του περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, βιταμίνες Α, Β1, Β2, Ε και C. Το πεπόνι κατάγεται από την Ινδία, ενώ οι Ελληνες το γνώρισαν με τη διάδοση του χριστιανισμού.
ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ
Τρώγοντας τους καρπούς της επιτυγχάνεται θωράκιση του οργανισμού απέναντι στα μικρόβια και παράλληλα αντιμετωπίζεται η δυσκοιλιότητα. Η φλούδα του πορτοκαλιού είναι ιδιαίτερα ωφέλιμη για όσους αντιμετωπίζουν δυσλειτουργία σε αυτόν τον τομέα. Μεταξύ άλλων το πορτοκάλι περιέχει βιταμίνες C, A και D, ασβέστιο, φώσφορο, κάλιο, μαγνήσιο, νάτριο και σίδηρο. Θεραπευτική δράση έχει επίσης το αιθέριο έλαιο που παράγεται από τη φλούδα του -κατά της βρογχίτιδας- όπως επίσης τα φύλλα και τα άνθη της – τονωτικά της καρδιάς και κατά της αϋπνίας.