Η καλύτερη αντιπυρική ζώνη είναι το κυπαρίσσι. Δεν καίγεται (όπως το πεύκο). Από την αρχαιότητα ήταν γνωστό. Έφτιαχναν ζώνες με κυπαρίσσια, και δεν περνούσαν οι φλόγες. Κάθε πόλη είχε περίμετρο περίβολο από κυπαρίσσια, πυκνό και σε τριπλή ή τετραπλή σειρά.
Τα πεύκα τα έφεραν οι Ρωμαίοι, αυτοί οι πρόστυχοι τύραννοι της αρχαιότητας, και αφού έκοβαν τα κυπαρίσσια, έβαζαν το εύφλεκτο πεύκο πυκνά έξω από κάθε πόλη, ώστε αν γίνονταν εξέγερση, έκαιγαν όλο το χωριό ή την πόλη.
Έχει ήδη βρεθεί ότι το κοινό μεσογειακό κυπαρίσσι βοηθά να δημιουργηθεί αντιπυρική ζώνη. Όπως επίσης οι χαρουπιές, οι οξιές, οι δρύες και τα πλατάνια. [σημ. Το κυπαρίσσι θεωρείται η φυτική καμήλα, μιας και συγκρατεί περισσότερο νερό από πολλά δένδρα και έχει μεγάλη αντίσταση σε ανάφλεξη].
[σημ. Οι Έλληνες, για να αντισταθούν στους Ρωμαίους που έβαζαν φωτιά στο δάσος γύρω από τις πόλεις όταν ήθελαν να καταστείλλουν εξεγέρσεις, φύτευαν στα νεκροταφεία έξω από την πόλη διάδρομο από πυκνά κυπαρίσσια. Έτσι, σε περίπτωση φωτιάς, υπήρχε δίοδος εξόδου και διαφυγής. Την παράδοση αυτή συνέχισαν και οι Βυζαντινοί στα κοιμητήρια.
Οι αντιπυρικές ζώνες θα πρέπει να έχουν τουλάχιστον τετραπλή συστάδα από κυπαρίσσια, οξιές, δρύες και πλατάνια σε κάθε όχθη.
ΌΤΑΝ θα γίνει αναδάσωση, αρμόζει να βάλετε τετραπλή σειρά λωριδα, πυκνή ζώνη, από κυπαρρισια, και μετά δάσος μεικτό, όχι μόνο με τα εύφλεκτα πευκα, και μετά πάλι κυπαρίσσια, σε τετραπλή λωρίδα. Στις αντιπυρικές ζώνες δεξιά κι αριστερά πρέπει να υπάρχουν κυπαρίσσια και άλλα δένδρα που αντιστέκονται στην ανάφλεξη σε πυκνές συστάδες όπως οι οξιές, οι δρύες, οι πλατανιές.
Μαζί με χαρουπιές και άλλα δένδρα που έχουν αντίσταση στην ανάφλεξη, οι ζώνες από μεσογειακά κυπαρρισια παρέχουν καλή αντιπυρική ζώνη. (Όλα καίγονται όμως, αλλά έχουν αντίσταση και δεν είναι σαν βόμβα σε παρανάλωμα όπως το πευκόδασος).
