Αυτό το «Παναγία μου!» βγαίνει από μυριάδες στόματα.
«Παναγιά μου!» λέει ο φτωχός οικογενειάρχης με τα πέντε παιδιά, που πάει το βράδυ στο σπίτι και δεν έχει ν᾽ αγοράση ένα καρβέλι. – «Παναγία μου» φωνάζουν όλοι!
«Παναγιά μου!» φωνάζει η χήρα με τα ορφανά, που έμεινε παντέρημη στον κόσμο.
«Παναγιά μου!» φωνάζει ο ασπρομάλλης γέρος, που τα παιδιά του τον εγκατέλειψαν.
«Παναγιά μου!» φωνάζει η μάνα που έχει το παιδί της άρρωστο.
«Παναγιά μου!» φωνάζουν οι άρρωστοι, που ᾽νε στα νοσοκομεία και βογγάνε πάνω στα κρεβάτια. «Παναγιά μου!» φωνάζει ο ναύτης που ταξιδεύει στα πελάγη· Έλληνες ναυτικοί διηγούνται θαύματα της Παναγίας, που τους έσωσε από τα κύματα.
«Παναγία μου», φωνάζουν όλοι. Προ παντός «Παναγία μου!» φωνάζει ο αμαρτωλός, αλλά κ᾽ εκείνος που ψυχορραγεί πλέον κι από ώρα σε ώρα παραδίδει την ψυχή του.
Αλλά και οι ήρωες του αλβανικού μετώπου μαρτυρούσαν το ᾽40, ότι εκεί στα ψηλά βουνά, που τ᾽ αεροπλάνα σκίαζαν τον ήλιο και οι βόμβες θέριζαν κόσμο, η Παναγία τους έσωσε.
«Παναγιά μου!» φώναζε τότε όλη η Ελλάς. Και η Παναγιά έκανε το θαύμα· με λίγες απώλειες η μικρή μας πατρίδα έγραψε τότε ένα θρύλο.
Και σήμερα η Παναγιά μας, δεν είναι ψέμα, προστατεύει τα παιδιά μας που φρουρούν τα σύνορα από τον Έβρο μέχρι τα νησιά του Αιγαίου και την Κύπρο. Και να είστε βέβαιοι, ότι ο Θεός θα ευδοκήσει να δούμε το θαύμα του ᾽40 να επαναλαμβάνεται.
«Ω πανύμνητε μήτερ…», ω γλυκειά μας μάνα, μάνα όλου του κόσμου, σε αγαπούμε και σε τιμούμε. Στην καρδιά και στο στόμα μας σε έχουμε. Μακριά από μας η βλαστήμια!
Ας προσκυνούμε, αγαπητοί, απ᾽ τα βάθη μας την Παναγία και όλοι να της λέμε· «Ω πανύμνητε Μήτερ, η τεκούσα τον πάντων αγίων αγιώτατον Λόγον· δεξαμένη την νυν προσφοράν, από πάσης ρύσαι συμφοράς άπαντας και της μελλούσης λύτρωσαι κολάσεως…»· αμήν.
† Επίσκοπος Αυγουστίνος
Απόσπασμα απομαγνητοφωνημένης ομιλίας, η οποία έγινε στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου (νεκροταφείου) Αμυνταίου την 2-4-1976