Ο Σεπτέμβριος είναι ο πρώτος μήνας του Φθινοπώρου. Αρχή του Εκκλησιαστικού έτους, της Ινδίκτου, αλλά αρχή και του σχολικού έτους.
Οι εποχές έχουν αλλάξει. Κάποιες συνήθειες έχουν περάσει ανεπιστρεπτί στο παρελθόν. Οι συνθήκες που βιώνουμε είναι πρωτόγνωρες.
Το πρώτο κουδούνι για την νέα σχολική χρονιά θα χτυπήσει για τους μαθητές και τις μαθήτριες σήμερα. Τα παιδιά μας θα επιστρέψουν στα θρανία ύστερα από μια δύσκολη χρονιά.
Μια χρονιά που υποχρεώθηκαν να παραμείνουν το μεγαλύτερο διάστημα κλεισμένα στα σπίτια τους, κάνοντας τα μαθήματά τους με τηλεκπαίδευση.Η χρόνια πέρασε δηλαδή ανέφελα αφού τα περισσότερα παιδιά λένε αυτό δεν ήταν σχολείο.
Η πρώτη ημέρα όπως κάθε χρόνο θα ξεκινήσει με τον καθιερωμένο αγιασμό, ο οποίος θα τελεστεί στον προαύλιο χώρο των σχολείων με αντιπροσωπευτική συμμετοχή μαθητών και εκπαιδευτικών.
Στη συνέχεια ο ιερέας θα περάσει από τις σχολικές αίθουσες προκειμένου να αγιάσει τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς, τηρουμένων πάντοτε των μέτρων προφύλαξης. Μάλιστα, ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας (και…Θρησκευμάτων ή άνευ Θρησκευμάτων) κ. Αλέξανδρος Κόπτσης έχει αποστείλει ήδη έγγραφο προς τις σχολικές μονάδες με την οποία ενημερώνει ότι για την τέλεση του καθιερωμένου αγιασμού ισχύει όσα προβλέπει η περσινή εγκύκλιος.
Ωστόσο, αυτό το οποίο προβληματίζει είναι ο τρόπος με τον οποίο θα γίνεται η προσευχή στα σχολεία καθώς, ούτε και φέτος προβλέπεται η συγκέντρωση μαθητών στον προαύλιο χώρο στο πλαίσιο της αποφυγής διασποράς του κορωνοϊού. Η εγκύκλιος που ίσχυε την περασμένη σχολική χρονιά ειδικότερα για την πρωινή προσευχή όριζε ότι θα γίνεται ανά τάξη καθώς, τα μέτρα προβλέπουν ότι «δεν πραγματοποιείται συγκέντρωση μαθητών στον προαύλιο χώρο των σχολικών μονάδων πριν από την έναρξη του ωρολογίου προγράμματος και η καθιερωμένη διαδικασία πραγματοποιείται εντός των σχολικών αιθουσών».
Αυτό το μέτρο, όπως όλα δείχνουν, θα συνεχίσει να ισχύει και φέτος. Όπως τόνισαν μάχιμοι εκπαιδευτικοί «δυστυχώς με το μέτρο αυτό είναι στην ευχέρεια του κάθε εκπαιδευτικού αν θα ξεκινήσει το μάθημα με προσευχή ή όχι. Άλλωστε, δεν αναγράφεται ότι η προσευχή είναι υποχρεωτική οπότε υπάρχει και ασάφεια ως προς αυτό». Αυτό φαίνεται και στην πράξη καθώς σε πολλά σχολεία κατά την περσινή περίοδο η προσευχή είχε ατονήσει είτε εξαιτίας της αδιαφορίας των εκπαιδευτικών είτε εξαιτίας της ασάφειας που υπάρχει για την υποχρεωτικότητα ή μη.
Οπωσδήποτε οι συνθήκες αυτές, ευνοούν την σταδιακή κατάργηση της προσευχής, κάτι που διακαώς ποθούν ορισμένοι… προοδευτικοί. Είναι πολλοί αυτοί που ενοχλούνται από την παρουσία των ιερέων στα σχολεία. Εξ άλλου είναι οι ίδιοι που αντιδρούν και με την ύπαρξη των ιερών εικόνων.
Όμως κάποια στιγμή καλό θα ήταν να αντιλαμβανόμασταν ότι δεν μπορούμε –όσο κι αν κάποιοι το ποθούν- να αποκοπούμε από τις παραδόσεις μας. Αν γίνουμε ένα άθεο κράτος, θα «σαλαμοποιηθούμε» όπως έλεγε και ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος. Ευτυχώς που ο Έλληνας, παρά την πολεμική ή τις ξένες επιρροές, έχει ισχυρό DNA και δεν είναι εύκολο να του ξερριζώσεις την πίστη του.
Μπορεί οι πιστοί, οι συνειδητοί χριστιανοί να είναι λίγοι, αλλά είναι σαν το λιγοστό προζύμι που ζυμώνει το ψωμί. Κι αυτό ας μη το λησμονούν, φίλοι και εχθροί του Χριστού.
Και ο κλήρος πέφτει και πάλι στους γονείς!
Γονείς, εσείς είστε οι φρουροί των δικών σας θησαυρών, αλλά και της πατρίδας του αύριο: των παιδιών σας. Μην επιτρέψετε σε “αριστερόστροφους” που έλεγε και ο μακαριστός Μίκης Θεοδωράκης να ποδηγετήσουν τα παιδιά σας!
Γιαγιάδες και παπούδες, βοηθήστε τους νέους γονείς να αναθρέψουν τα παιδιά τους, τα εγγόνια σας, με αρχές, ιδανικά και πίστη στον Θεό. Αυτό θα είναι το μεγαλύτερο ευεργέτημα στα ίδια τα παιδιά, αλλά και στην κοινωνία ολόκληρη.
Του Σωτήρη Μ. Τζούμα