Χρηματοπιστωτικό χάος στο ψευτορωμαίικο

Βασίλης Βιλιάρδος

Κατ’ αρχήν, η μοναδική απάντηση που μας έδωσε ο υπουργός σε όλα τα ερωτήματα μας, ήταν πως ο ρυθμός ανάπτυξης της Ελλάδας, στο 7%, ήταν υψηλότερος από το μέσο της ΕΕ, ύψους 5,1% – οπότε ικανοποιητικός, αν και της Πορτογαλίας 11,9%.

Προφανώς όμως γνωρίζει τι κοινό έχει η Πορτογαλία με την Ελλάδα – αφού οι δύο αυτές χώρες ανήκουν στις 4 συνολικά που δεν κατάφεραν να πετύχουν το 2021 το ΑΕΠ του 2019.

Το δεύτερο κοινό είναι τα μνημόνια – όπου όμως στην Πορτογαλία επιβλήθηκε μόνο ένα, ενώ στην Ελλάδα τρία επίσημα, με την κυβέρνηση του να έχει υπογράψει τα χειρότερα: το δεύτερο και το τρίτο.

Όσον αφορά την άλλη χώρα των μνημονίων, την Ιρλανδία, από ΑΕΠ 274 δις $ το 2008, είχε 426 δις $ το 2020 – ενώ της Ελλάδα κατέρρευσε από 354 δις $ το 2008 στα 189 δις $ το 2020, όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά.

Είναι δυνατόν λοιπόν να νοιώθουμε ικανοποιημένοι με ρυθμό ανάπτυξης 7%, μετά από αυτήν την καταστροφή; Δεν είναι ντροπή να συγκρίνουμε πάντα την Ελλάδα με τους χειρότερους;

Για τον όγκο του ΑΕΠ δεν ήταν ίσως λάθος, θα το ερευνήσουμε, αλλά δεν σχολίασε καθόλου πώς το πετύχαμε – όπως με τις περισσότερες δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ συγκριτικά με όλα τα άλλα κράτη της ΕΕ, με τεράστια ελλείμματα και με μία τρομακτική άνοδο των χρεών.

Ακόμη χειρότερα, δεν σχολίασε πως η ανάπτυξη αυτή, με κινητήριο δύναμη την κατανάλωση που ποσοστιαία είναι συντριπτικά μεγαλύτερη από όλους τους άλλους συντελεστές του ΑΕΠ, περί το 70%, επιβάρυνε το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών μας – με την αύξηση των εισαγωγών να είναι ξανά υψηλότερη, στο 17,5%, από αυτήν των εξαγωγών μας ύψους 9,6%.

Αυτός αλήθεια δεν ήταν ένας από τους βασικότερους λόγους, μαζί με τα ελλείμματα του προϋπολογισμού μας που εκτοξεύθηκαν ξανά, για τον οποίο μας επιβλήθηκε η πολιτική λιτότητας;

Δεν οφείλεται εδώ η συνεχής αύξηση του εξωτερικού μας χρέους που από 410 δις € στις αρχές του 2019, πλησίασε τα 560 δις € τον Ιανουάριο του 2022, όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά; Δεν είναι τρομακτική η άνοδος του κατά 150 δις € μέσα σε τρία μόλις χρόνια; 

Όσο για τις τράπεζες, ασφαλώς επιθυμούμε όλοι έναν ισχυρό χρηματοπιστωτικό κλάδο. Με οποιοδήποτε κόστος όμως; Με τα περίπου 45 δις που κόστισαν οι ανακεφαλαιοποιήσεις τους στους Έλληνες, με τα 17 δις € του αναβαλλομένου φόρου και με τα πάνω από 20 δις € των προγραμμάτων Ηρακλής που η Eurostat ήθελε να προσθέσει στο χρέος; 

Χωρίς παρ’ όλα αυτά να εξυγιανθούν, αν και χρεώνουν επί πλέον τους Έλληνες με τις υψηλότερες προμήθειες στην ΕΕ, χωρίς καν να στηρίζουν την πραγματική οικονομία; Με το να τις διευκολύνουμε με τεχνάσματα τύπου hive down;

Εάν συνειδητοποιήσουν πάντως κάποια στιγμή οι Έλληνες τι συμβαίνει, τα τρία κόμματα της καταστροφής θα εξαφανισθούν από το εκλογικό τοπίο – όπως έχει συμβεί σε πολλές άλλες χώρες, στις οποίες οι κυβερνήσεις τους λειτούργησαν ανάλογα.
Συνεχίζοντας στο νομοσχέδιο, δεν έχει κανένα νόημα να κρίνουμε αναλυτικά τα άρθρα και να θέτουμε ερωτήματα, όταν ο υπουργός δεν απαντάει σε κανένα – επιλέγοντας να δίνει απαντήσεις στο ΣΥΡΙΖΑ, επειδή στηρίζεται στα τεράστια λάθη που έκανε όταν κυβερνούσε και μπορεί να τα συμψηφίζει, καθώς επίσης να συγκρίνει τη σημερινή κακοδιαχείριση με την ακόμη χειρότερη προηγούμενη.

Για παράδειγμα, μιλώντας για τα περιεχόμενα του σχεδίου νόμου, ρωτήσαμε τα εξής στο πρώτο μέρος – στο οποίο προλάβαμε να αναφερθούμε:

(α) Πώς γνωρίζει η κυβέρνηση ότι, μέσα στα επόμενα 3 χρόνια θα είναι ο καλύτερος χρόνος για την πώληση των μετοχών των συστημικών τραπεζών;

(β) Τι θα συμβεί με το χαρτοφυλάκιο των υπό εκκαθάριση τραπεζών;

(γ) Υπάρχουν έξοδα για την πρόσληψη συμβούλου για την πώληση μετοχών με το άρθρο 8, ύψους 2,4 εκ. € σύμφωνα με το ΓΛΚ – από εφέτος! Γιατί αλήθεια; Θα πουλήσει το 2022 τις μετοχές του, παρά τις άσχημες συνθήκες, ή έχει δοθεί κάποια υπόσχεση;

(δ) Γιατί 2,4 εκ. €; Έχει επιλεχθεί ήδη σύμβουλος και γνωρίζει η κυβέρνηση το κόστος; Εάν ναι, ποιος είναι;

Περαιτέρω στο δεύτερο μέρος που δεν προλάβαμε να αναφερθούμε, αναμορφώνεται το θεσμικό πλαίσιο του Συνεγγυητικού Κεφαλαίου Εξασφάλισης Επενδυτικών Υπηρεσιών  – ενός Ν.Π.Ι.Δ. μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που ιδρύθηκε το 1997 και δεν υπάγεται στο Δημόσιο Τομέα.

Μεταφέρεται με το παρόν στην εποπτεία του Υπουργού Οικονομικών από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, όπως το ΤΕΚΕ (Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων) – ενώ το ενεργητικό του διαχωρίζεται σε Σκέλος Κάλυψης Επενδυτικών Υπηρεσιών και σε Σκέλος Εξυγίανσης, όπως έχει και το ΤΕΚΕ.

Σημειώνεται ότι, το Συνεγγυητικό είχε στις 31.12.2020 σύνολο ενεργητικού 30,8 εκ. € και ίδια κεφάλαια 26 εκ. €, με ζημιές 2,2 εκ. € –  όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά.

Επομένως, τα μεγέθη του συνεγγυητικού είναι πολύ μικρά – δεν αναφέρεται όμως κάποιο ενδεχόμενο κόστος από το ΓΛΚ για αύξηση κεφαλαίων, εάν δεν επαρκούν.

Θεωρεί η κυβέρνηση ότι επαρκούν και πώς το τεκμηριώνει; Το ερώτημα μας βέβαια είναι ρητορικό, αφού δεν πρόκειται να πάρουμε απάντηση σε κανένα, όπως δεν πήραμε χθες.

Επιστρέφοντας στα περιεχόμενα του νομοσχεδίου, διατυπώνονται προϋποθέσεις για τη δυνατότητα παροχής αποζημίωσης και το ύψος της που ανέρχεται κατά το μέγιστο στα 30.000 ευρώ – ενώ προβλέπεται η σύνταξη Εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας του Συνεγγυητικού Κεφαλαίου.

Θεσπίζονται δε κανόνες ορθής διακυβέρνησης, καθώς επίσης η διαδικασία αποζημίωσης επενδυτών –  όπως οι εισφορές των μελών και η χρήση των διαθεσίμων του.  Τέλος, καθορίζονται τα διαθέσιμα και οι εισροές του Σκέλους Ενίσχυσης.

Το τρίτο μέρος αφορά τον Ο.Δ.ΔΗ.Χ., με σκοπό την βελτίωση του πλαισίου λειτουργίας του – αν και μάλλον είναι άλλη η πρόθεση της κυβέρνησης. Ουσιαστικά αυξάνονται οι θέσεις προσωπικού σε 50 από 40, όπως και ευθύνης – ενώ επανακαθορίζεται η διαδικασία επιλογής.

Καθορίζονται επίσης μισθολογικά θέματα και κίνητρα επίτευξης στόχων – ενώ οι αλλαγές αυτές  τουλάχιστον κοστολογούνται από το ΓΛΚ, με πρόσθετο κόστος 1,3 εκ. € ετησίως.

Στο τέταρτο μέρος ρυθμίζονται διάφορα θέματα, όπως η καταβολή ειδικού κινήτρου παραγωγικότητας στους εργαζομένους της ΕΑΒ – καθώς επίσης η δυνατότητα αύξησης του ύψους του κινήτρου, αναλογικά με την αύξηση των ιδίων εσόδων της εταιρείας.

Δυστυχώς εδώ δεν υπάρχει κοστολόγηση από το ΓΛΚ – ούτε καν ως προς το μέγιστο ύψος, εάν όλοι οι υπάλληλοι καταφέρουν να πάρουν το επίδομα.

Γενικότερα πάντως, πρέπει να μας απασχολήσει η κατάσταση που ευρίσκεται η αμυντική μας βιομηχανία – όπου δυστυχώς, παρά τις κινήσεις που έγιναν από τη ΝΔ, δεν βλέπουμε κάποια σημαντική εξέλιξη και δραστηριότητα, όπως στην ΕΛΒΟ, στα Ελληνικά Ναυπηγεία ή στα ναυπηγεία της Ελευσίνας.

Τέλος, στο πέμπτο μέρος υπάρχουν διάφορες φορολογικές και άλλες ρυθμίσεις – ενώ παρέχονται κάποια φορολογικά κίνητρα.

Εν προκειμένω, καταργείται ο φόρος πολυτελείας στα προϊόντα γουνοποιίας – σε έναν ανθηρό κλάδο που έχει πληγεί, μαζί με μία ολόκληρη περιοχή, όπως συμβαίνει ανάλογα με τις λιγνιτικές μας περιοχές.

Επίσης, υπάρχουν διατάξεις για την επαλήθευση των στοιχείων στο Κεντρικό Μητρώο Πραγματικών Δικαιούχων και το πλαίσιο κυρώσεων για αναληθείς πληροφορίες – ενώ δρομολογούνται αλλαγές, σχετικά με τα ακατάσχετα στοιχεία και τις διαδικασίες, σε περιπτώσεις εκποίησης περιουσίας.

Χορηγείται επί πλέον κίνητρο με το άρθρο 86, μίας προσαυξημένης κατά 100% έκπτωσης στις δαπάνες των ΜμΕ που αφορούν την πράσινη οικονομία, την ενέργεια και την ψηφιοποίηση – ένα ισχυρό φορολογικό κίνητρο, επίσης όμως ένα δώρο για τους προμηθευτές των συγκεκριμένων προϊόντων.

Εκτός αυτού, παραχωρείται στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού ακίνητο του Δημοσίου – για την ανέγερση του Αρχαιολογικού Μουσείου Λευκάδας.

Επίσης, δρομολογούνται ρυθμίσεις για τη φορολογητέα αξία ακινήτου, μετά την ένταξη στο αντικειμενικό σύστημα – ενδέχεται και για τη χρήση διαθεσίμων πιστωτικών ιδρυμάτων υπό ειδική εκκαθάριση.

Τέλος, επαναρυθμίζεται η διαδικασία παραχώρησης αιγιαλού, για έργα πρόσβασης ΑΜΕΑ – καθώς επίσης η αναγνώριση ζημιών από την πώληση μετοχών, χωρίς ούτε εδώ κοστολόγηση από το ΓΛΚ.

Επί ορισμένων άρθρων τώρα, μόνο και μόνο από σεβασμό στο θεσμό της επιτροπής, αφού δεν έχει νόημα όταν δεν μας δίνονται απαντήσεις, τα εξής:

Με το άρθρο 3, τοποθετούνται ουσιαστικά τίτλοι τέλους στο αποτυχημένο ΤΧΣ, αφού κατάφερε να εξαϋλώσει τα σχεδόν 50 δις € των αρχικών κεφαλαίων του – όπως σε εκείνα τα καταστήματα που κλείνουν και θέλουν να πουλήσουν το απόθεμα τους.

Επειδή τώρα το ΤΧΣ δεν ανήκει στο δημόσιο, αλλά στο Υπερταμείο των ξένων που η ίδρυση του ήταν προϋπόθεση του τρίτου μνημονίου, δεν καταλαβαίνουμε τις αντιρρήσεις του ΣΥΡΙΖΑ – αφού όχι μόνο συμμετείχε στο έγκλημα αλλά, ακόμη χειρότερα, δολοφόνησε την τελευταία ελπίδα των Ελλήνων.

Η αξία των συμμετοχών του είναι πάντως μηδαμινή στις συστημικές τράπεζες – όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά. Επομένως είναι αδύνατον να αποσβέσει τις συσσωρευμένες ζημίες του – τις οποίες στην ουσία πλήρωσαν οι Έλληνες.

Γιατί αλήθεια θα πρέπει να ανακοινώσει έως πότε θα πουλήσει τις συμμετοχές του στις τράπεζες; Δεν θα επέλθουν έτσι αναταραχές στις μετοχές;

Στο άρθρο 4 έχουμε ήδη αναφερθεί και υποβάλει ερώτηση για τα 2,4 εκ. € του συμβούλου – με ανάθεση του υπουργού οικονομικών.

Στο άρθρο 5, αναφέρεται πως τα 4 μη εκτελεστικά μέλη επιλέγονται μεταξύ προσώπων με διεθνή εμπειρία. Τι εννοείται εδώ; Ότι τα καθορίζει η ΕΕ; Η Τρόικα δηλαδή, αφού τα υπόλοιπα 2 μέλη επιλέγονται από τον Υπουργό Οικονομικών και την Τράπεζα της Ελλάδος;

Εκτός αυτού, με δεδομένο το ότι η θητεία του ΔΣ είναι τριετής,  η επιλογή της παρούσας κυβέρνησης θα δεσμεύει την επόμενη και θα καλύπτει όλο το διάστημα, έως τη λύση του ΤΧΣ; Είναι λογικό κάτι τέτοιο, λίγο πριν τις εκλογές;

Όσον αφορά τα εκτελεστικά μέλη του ΤΧΣ, είναι ο Διευθύνων Σύμβουλος που ξανά πρέπει να έχει διεθνή εμπειρία και επιλέγεται από την Επιτροπή Επιλογής, καθώς επίσης ένα εκτελεστικό μέλος που υποδεικνύεται από κοινού από το Υπουργείο Οικονομικών και την Τράπεζα της Ελλάδος. Εδώ δηλαδή έχουμε 5 από τα 9 μέλη που θα πρέπει να έχουν διεθνή εμπειρία – χωρίς να καταλαβαίνουμε τι σημαίνει και γιατί αναφέρεται.

Θεσμοθετούνται επίσης κάποια ασυμβίβαστα για τα μέλη του ΔΣ – όπως, για παράδειγμα, να μην έχουν καταδικαστεί ή να μην ήταν υπάλληλοι πιστωτικού ιδρύματος της Ελλάδας.

Όχι όμως τράπεζας του εξωτερικού – η οποία θα μπορούσε να είναι και μέτοχος στις συστημικές.

Εκτός αυτού αποκλείεται ο υποψήφιος, εάν κατέχει μετοχές χρηματοπιστωτικού ιδρύματος αξίας 100.000 € – δηλαδή, με βάση τις σημερινές αξίες, το ποσόν αυτό αντιστοιχεί στο 6,7% της Τράπεζας Πειραιώς στο 4,3% της Alpha και λιγότερα για τις άλλες δυο.

Το αναφέρουμε,  επειδή  το ποσόν των 100.000 € είναι υψηλό, υπό τις σημερινές συνθήκες – οπότε θα ήταν προτιμότερο να τοποθετηθεί ως ποσοστό επί των μετοχών.

Το ασυμβίβαστο υπάρχει επί πλέον για πρώην βουλευτές και στελέχη της κυβέρνησης – δεν αποκλείονται όμως στελέχη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όπως θα ήταν δίκαιο.

Τέλος, είναι απαράδεκτη η ρύθμιση που ορίζει ότι, οι αμοιβές και οι αποζημιώσεις των μελών του ΔΣ, καθορίζονται με απόφαση της Επιτροπής Επιλογής – έτσι ώστε «να καθίσταται δυνατή η πρόσληψη και διατήρηση στις θέσεις τους, προσώπων με εξειδικευμένα προσόντα και επαγγελματική εμπειρία», στην παρ. 12 α.

Σε τι αλήθεια διαφέρουν από τα στελέχη του Δημοσίου που διαχειρίζονται τεράστια ποσά; Δεν έχουν ικανότητες οι ΔΥ και για αυτό αμείβονται με βάση το ενιαίο μισθολόγιο;

Εκτός αυτού, εάν αποφασισθεί η πρόσληψη κάποιου από τη Νέα Υόρκη ή από το Λονδίνο, θα πρέπει να πληρώνεται με τις εκεί αμοιβές; Με τι κόστος συνολικά; Δεν πρέπει να τοποθετηθούν όρια;

Στο άρθρο 6, η επιτροπή επιλογής συστάθηκε με το Ν4340/2015 –  όταν άλλαξε ο χαρακτήρας του ΤΧΣ, με την υπαγωγή του στο Υπερταμείο των ξένων, με το 3ο μνημόνιο.

Ουσιαστικά έτσι ελέγχονται τα μέλη του ΤΧΣ, οπότε η πραγματική διοίκηση – ανεξάρτητα από το εάν το δημόσιο κατέχει το 100% των μετοχών.

Είναι σημαντικός ο ρόλος της Επιτροπής, αφού επιλέγει τους υποψηφίους, καθώς επίσης την αμοιβή τους, προτείνοντας τους στη συνέχεια στον Υπουργό Οικονομικών – γεγονός που σημαίνει πως πρόκειται για μία εντελώς προβληματική διαδικασία, για μια οντότητα που έχει σχέση με το δημόσιο συμφέρον.

Από τους έξι ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες που αποτελείται η Επιτροπή Επιλογής οι τρεις, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου, ορίζονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, από την ΕΚΤ και από τον ESM – από την Τρόικα δηλαδή.  Οι δύο από τον Υπουργό και ο ένας από την ΤτΕ – οπότε η πλειοψηφία είναι εκτός του δημοσίου.

Εν προκειμένω, η θητεία τους είναι διετής – κάτι που δεν καταλαβαίνουμε, αφού σε 3 χρόνια λήγει η διάρκεια του ΤΧΣ και είναι τριετής η θητεία του ΔΣ του. Όσον αφορά τα ασυμβίβαστα εδώ, οι παρατηρήσεις μας είναι οι ίδιες με προηγουμένως.

Στο άρθρο 8, αν και προϋπήρχε παραμένει η δυνατότητα για διάθεση μετοχών κάτω από τη χρηματιστηριακή αξία – κάτι που θεωρούμε απαράδεκτο.

Για ποιο λόγο να πουληθούν κάτω από τη χρηματιστηριακή αξία ή/και την τιμή της προηγούμενης αύξησης; Γίνεται προετοιμασία για ξεπούλημα ή δεν το καταλάβαμε σωστά;

https://analyst.gr/2022/06/13/xrimatopistotiko-haos/