ανάλογα με την Μετάνοια του ανθρώπου.
μονάχα Άγιος μπορεί να τις ερμηνεύσει…
Γιώργος Θαλάσσης
Η πορεία του Γένους μας ομοιάζει με την επίγεια ζωή του Κυρίου μας.
Κανένα έθνος στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν σταυρώθηκε όσο το δικό μας και κανένα δεν κατάφερε να παραμείνει ζωντανό μετά από τόσες συμφορές και να Ανασταίνεται σαν νέος Φοίνικας!
Το 1453 το Γένος μας ανέβηκε το Μεγάλο Γολγοθά και βυθίστηκε στο αίμα μετά από χιλιετείς επιθέσεις μίσους και κακίας από όλες τις πλευρές του ορίζοντα και από όλα τα έθνη.
Η μάχη όμως δεν τελείωσε το 1453. Συνεχίστηκε στους σκοτεινούς αιώνες της σκλαβιάς με τις δεκάδες επαναστάσεις, συνεχίστηκε το ’21, συνεχίστηκε στους Βαλκανικούς και συνεχίζεται σήμερα που έχουμε φτάσει στο ναδίρ της ιστορίας μας.
Σταυρωθήκαμε όπως ο Κύριος και όπως ο ευγνώμων ληστής ελπίζουμε να τον ακολουθήσουμε στην Ανάσταση και στη Σωτηρία.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ, ότι Γολγοθάς χωρίς μετάνοια ισούται με τον ληστή εξ ευωνύμων.
Οπότε η σταύρωση και ο Γολγοθάς μπορεί να γίνουν εφαλτήριο Μετάνοιας, αλλά μπορεί να γίνουν και αιτία να γίνουμε χειρότεροι από πριν.
Το Γένος μας γνώρισε πείνα στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, αλλά αντί αυτό να γίνει αιτία επανευαγγελισμού και αλλαγής βυθιστήκαμε σε εμφύλιους, σε δικομματισμούς και αρρωστημένες μεταπολιτεύσεις. Η πείνα δεν θα μας σώσει και το Μεγάλο όνειρο του Γένους από το 1453 έως σήμερα δεν θα έρθει από μόνο του ή έστω έτσι όπως το φανταζόμαστε.
Θυμηθείτε την ιστορία και συγκεκριμένα αυτή των εβραίων, που είχαν όλες τις προφητείες για την δική τους νεκρανάσταση και δικό τους ποθούμενο.
Οι δικές τους ερμηνείες επί των προφητειών και κυρίως η δική τους σκληροκαρδία δεν τους επέτρεψε να διακρίνουν την έλευση του Μεγάλου Γεγονότος της ενανθρωπήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού.
Είδαν το Όνειρό τους Εσταυρωμένο από δικά τους καρφιά, κρεμάμενο επί ξύλου και δεν ηθέλησαν…
Ἰερουσαλὴμ Ἰερουσαλήμ… ποσάκις ἠθέλησα ἐπισυναγαγεῖν τὰ τέκνα σου… καὶ οὐκ ἠθελήσατε.
λέγει ο Κύριός μας και Θεός μας για να το ακούσει διαχρονικά όλη η ανθρωπότητα εις πάντας του αιώνας.
Οι εβραίοι βουτηγμένοι στην αμαρτία, στη σκληροκαρδία και την αμετανοησία τους περίμεναν δόξα και τιμές στην πραγματοποίηση των Προφητειών. Οι προφητείες ήρθαν, όμως όχι έτσι όπως τις περίμεναν.
Η αμετανοησία τους τούς κατέστρεψε και από κοσμικής άποψης λίγα χρόνια μετά την Σταύρωση του Κυρίου, όταν οι Ρωμαίοι δεν άφησαν λίθο πάνω σε λίθο στην Ιερουσαλήμ.
Επειδή το Γένος μας έχει υποφέρει ξανά και ξανά μέσα από τα ίδια λάθη και δεν ακολουθεί την σοφή μέθοδο, να μαθαίνει από τα λάθη τον άλλων και ακόμα περισσότερο από τα λάθη του δικού του παρελθόντος, ας προσέξουμε όλοι μας και καθένας από εμάς ξεχωριστά μην πλανηθούμε από τη δική μας σκληροκαρδία, αμετανοησία και αδιαφορία.
Αν δεν θέλουμε να σωθούμε, ο Κύριος δεν μπορεί να μας σώσει παραβιάζοντας την ελευθερία μας.
Αν δεν θέλουμε το Γένος μας να Τον ακολουθήσει στην Ανάσταση, ο Κύριος δεν θα μας εξαναγκάσει να ξεφύγουμε από την σκλαβιά.
Κάθε μέρα που περνάει πολλοί αδελφοί περιμένουν να ξημερώσει η Ανάσταση του Γένους και το Ποθούμενο της φυλής μας, όμως εκτός από το να περιμένουν δεν κάνουν τίποτα άλλο, ενώ υπάρχουν τόσα που θα μπορούσαμε να κάνουμε.
Περιμένουν τα Γεγονότα πολλοί αδελφοί μας, ενώ το τραγικό είναι ότι τα Γεγονότα περιμένουν εκείνους.
Χωρίς επανευαγγελισμό και Μετάνοια αν δίνανε σήμερα την Πόλη στη βουτηγμένη μέσα στην αμαρτία και στη βλασφημία κοινωνία μας, που μεταξύ άλλων δεν μπορεί να κρατήσει ούτε τη Θράκη, δεν θα αργούσε μια τρίτη άλωση.
Δεν χρειάζεται μεγάλος αγώνας, δεν χρειάζεται να πιάσουμε τα όπλα, χρειάζεται όμως να εκμεταλλευτούμε την κάθε μέρα που περνάει και να συμβάλουμε στη Μεταμόρφωση της Κοινωνίας μας και των γύρω μας με λίγα λόγια και πολλές πράξεις, που θα τους οδηγούν στο Άγιο Δισκοπότηρο και στην Πνευματική Ζωή της Εκκλησίας.
Για να κάνουμε την Πόλη και την Αγιά-Σοφιά Βυζάντιο ξανά, θα πρέπει και εμείς οι ίδιοι να είμαστε Βυζαντινοί. Ρωμαίικοι δηλαδή και όχι ψευτορωμαίικοι.
Τα λιοντάρια του 1821 δεν περίμεναν την ημερομηνία των Γεγονότων, αλλά αποφάσισαν με λόγια και έργα να την ορίσουν οι ίδιοι και να γράψουν με χρυσά γράμματα τον Ευαγγελισμό της Παλιγενεσσίας του Γένους.
Σήμερα και μετά από τόσες αρρωστημένες δεκαετίες ψευτορωμαίικου χρειαζόμαστε να αναγγείλουμε μια νέα 25η Μαρτίου με λόγια αλλά και έργα.
Μην περιμένετε μοιρολατρικά. Την ημερομηνία της Ανάστασης του Γένους θα την ορίσουμε εμείς, όπως τα λιοντάρια του ’21, με τις Πνευματικές πράξεις μας σε μια Πνευματική Επ-Ανάσταση αυτή την φορά. Ο Θεός περιμένει την Γενιά εκείνη, που θα πάρει την μεγάλη απόφαση, για να παρέμβει.
Οι λίγοι Χριστιανοί άλλαξαν κάποτε τον διεφθαρμένο και αμαρτωλό κόσμο πραγματοποιώντας το παραδοξότερο γεγονός. Τη γέννηση της Αγίας Ρωμανίας στα εδάφη της αντίχριστης αυτοκρατορίας.
Πάντα οι λίγοι άλλαζαν το κόσμο και οι πολλοί ακολουθούσαν, όπου τους πήγαινε και πάει το ρεύμα.
Δεν πρέπει λοιπόν να απογοητευόμαστε για το αν είμαστε λίγοι ή ανίσχυροι.
Πέντε άτομα να βρεθούμε στην πόλη μας, που οργανωμένα και συντονισμένα να οδηγούμε τους γύρω μας στην Πνευματική Ζωή της Εκκλησίας, και τα Γεγονότα θα ξεκινήσουν την ίδια στιγμή.
Από σήμερα λοιπόν μια Επ-Ανάσταση κατήχησης και Ιεραποστολής στην διαλυμένη Πατρίδα μας με πρωτότυπες ιδέες, που να απευθύνονται κυρίως στους χλιαρούς και αδιάφορους αδελφούς, που περιμένουν το έναυσμα για να ξεκινήσουν Πνευματική Ζωή.
Σκεφτείτε ιδέες και τρόπους, ώστε να ωθήσετε τους αδελφούς μας στο Πετραχήλι της Εξομολόγησης και στο Άγιο Δισκοπότηρο ξεκινώντας ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ από τους εαυτούς σας.
Σκεφτείτε ιδέες και τρόπους και προωθήστε στους Ελληνορθόδοξους ιστότοπους και πρωτίστως στην ενορία σας. Να είστε σίγουροι ότι, αν είναι εκ Θεού, κάποιος θα ανταποκριθεί.
Γιώργος Θαλάσσης
