Με ποιο τρόπο οι δυνάμεις εξουσίας θα μοιράζονται σε πολλά περισσότερα μέρη από τον τριπλό ψευτο-διαχωρισμό της εκτελεστικής, νομοθετικής και δικαστικής;

Οι κοινωνίες των επιδομάτων και των αλόγιστων παροχών δημιουργούν νωθρούς, τεμπέληδες και φυγόπονους πολίτες που δεν θα πολεμήσουν, δεν θα αγωνιστούν δεν θα προσπαθήσουν για το καλύτερο.
Από την άλλη πλευρά… Στις φτωχοποιημένες κοινωνίες η απελπισία, η εξουθένωση και ο θάνατος καταστρέφουν των άνθρωπο και τον οδηγούν να κάνει τα πάντα για να επιβιώσει ή να παραδοθεί μοιρολατρικά στον αφανισμό του.
Ο Θαλής ο Μηλίσιος, ο ένας εκ των επτά αρχαίων σοφών της Αρχαίας Ελλάδας, είχε πει ότι: Η ιδανική πολιτεία είναι εκείνη της οποίας οι κάτοικοι δεν είναι ούτε πολύ πλούσιοι, ούτε πολύ φτωχοί.
Στην Δημοκρατία της Αγίας Ρωμανίας αυτό γίνεται εφαρμογή.

Με ποιο τρόπο εξασφαλίζεται ότι την θέση του επικεφαλής του κράτους δεν θα την διεκδικήσει κανένας που θα θέλει να επωφεληθεί από το αξίωμά του. Κανένας που θα θέλει να ζήσει λόγο θέσης στην ευμάρεια, στον πλούτο και στις απολαύσεις. Κανένας που θα διψάει για δόξα και που θα θέλει να μείνει το όνομά του στην ιστορία…
Με ποιο τρόπο οι δυνάμεις εξουσίας θα μοιράζονται σε πολλά περισσότερα μέρη από τον τριπλό διαχωρισμό της εκτελεστικής, νομοθετικής και δικαστικής δημιουργώντας έτσι ένα σύστημα περισσότερων δικλίδων ασφαλείας όπου η μία εξουσία θα ελέγχει ουσιαστικά την άλλη;