Βαθαίνει το ρήγμα στον ΣΥΡΙΖΑ και η διάσπαση του κόμματος είναι πλέον ορατή. Η συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης διακρίνεται από πρωτοφανή ένταση και αντιπαραθέσεις.
Στην ομιλία του, που άρχισε με καθυστέρηση δύο ωρών ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανος Κασσελάκης έδωσε προθεσμία μια εβδομάδα στην Επιτροπή Δεοντολογίας να συνεδριάσει για τις διαγραφές των τεσσάρων στελεχών, (Φίλη, Σκουρλέτη, ο οποίος αποχώρησε, Βίτσα, Τζουμάκα) αλλιώς θα γίνει δημοψήφισμα.
Οι εργασίες της ΚΕ δεν ξεκίνησαν στις 12:00, αλλά λίγο μετά τις 14:00, με ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Στέφανου Κασσελάκη, εν μέσω αποδοκιμασίας και έντασης.
Μάλιστα, στη διάρκεια της ομιλία του προέδρου του κόμματος, αποχώρησε ο Δ. Βίτσας ενώ ο Νίκος Φίλης φώναζε «αίσχος».
Δεν έλειψαν οι διακοπές κατά την ομιλία του κ. Κσσελάκη από το βήμα, ο οποίος ξεκίνησε λέγοντας «άλλη η κουλτουρα της πολυφωνίας και άλλη της αυτοκτονίας» αλλά και προειδοποιώντας ότι είναι η τελευταία φορά που οι εσωκομματικές διαδικασίες απασχολούν τον ΣΥΡΙΖΑ όσο ο ίδιος θα είναι πρόεδρος.
Αποχώρησαν από την ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ Αχτσιόγλου, Ομπρέλα και Τεμπονέρας
Σε ένδειξη διαμαρτυρίας αποχώρησαν από τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, η «Ομπρέλα» υπό τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, η Έφη Αχτσιόγλου και ο Διονύσης Τεμπονέρας.
Δεν έγινε αποδεκτό το κοινό τους αίτημα για ψηφοφορία επί της απόσυρσης του εσωκομματικού δημοψηφίσματος.
Ψηφοφορία για το δημοψήφισμα ζήτησε ο Δ. Τεμπονέρας, πρόταση μομφής για το προεδρείο κατέθεσε ο Ν. Ηλιόπουλος.
Ψηφοφορία για το κείμενο που κατέθεσε ζήτησε η Εφη Αχτσιόγλου.
Ο Διονύσης Τεμπονέρας παρενέβη ζητώντας να σταματήσει η συζήτηση επί παντός άλλου θέματος και να γίνει ψηφοφορία μόνο για το δημοψήφισμα.
Κατόπιν τούτου, ο Νάσος Ηλιόπουλος (ομάδα “6+6”) κατέθεσε πρόταση μομφής στο προεδρείο επειδή, όπως είπε, δεν κάνει καλά τη δουλειά του.
Νωρίτερα πήρε τον λόγο η Έφη Αχτσιόγλου ζητώντας να μπει σε ψηφοφορία το κείμενο που κατέθεσε η ομάδα της (“6+6”) πριν αρχίσει η συνεδρίαση, με κεντρικά αιτούμενα την ακύρωση των παραπομπών για τις τέσσερις διαγραφές και του αιτήματος Κασσελάκη για εσωκομματικό δημοψήφισμα.
Από την πλευρά της πλειοψηφίας δεν γίνεται δεκτό ούτε το ένα θέμα, ούτε το άλλο.
Η συνεδρίαση συνεχίζεται σε τεταμένο κλίμα καθώς η εσωκομματική αντιπολίτευση κατήγγειλε ολόκληρη τη διαδικασία.
Κασσελάκης: Τελευταία φορά που οι εσωκομματικές διαδικασίες απασχολούν τον ΣΥΡΙΖΑ – Διάσπαση εδώ και χρόνια
Η διάσπαση στον ΣΥΡΙΖΑ υπήρχε εδώ και χρόνια, τόνισε ο Στέφανος Κασσελάκης στην εισαγωγική ομιλία του, σημειώνοντας πως ο Α. Τσίπρας δεν ήθελε να το παραδεχτεί.
Μάλιστα, σχολίασε πως μόνο αυτοί που ήθελαν τον ΣΥΡΙΖΑ τελευταίο φεύγουν, ενώ προειδοποίησε πως σήμερα είναι η τελευταία φορά που οι εσωκομματικές διαδικασίες απασχολούν τον ΣΥΡΙΖΑ και τόνισε πως έχει
ανάγκη τους συνοδοιπόρους.
Μάλιστα, ο κ. Κασσελάκης κάλεσε την Επιτροπή Δεοντολογίας να αποφασίσει για τις διαγραφές έως την επόμενη Παρασκευή, διαφορετικά θα γίνει εσωκομματικό δημοψήφισμα, καθώς παραμένει σταθερός σε αυτή του την απόφαση.
Ξεκίνησε την εισαγωγική του ομιλία παρατηρώντας πως «ο ελληνικός λαός δεν ζει καλά εκεί έξω» και σημείωσε ότι «το 41% δεν είναι επειδή η ΝΔ έχει ικανοποιήσει τους Έλληνες πολίτες, αλλά γιατί εμείς χάσαμε 600.000 πολίτες στην αποχή επειδή δεν δώσαμε αξιόπιστη κυβερνητική πρόταση ότι θα μπορούσαμε να βελτιώσουμε τη ζωή του πολίτη.Πώς να την δώσουμε μεταξύ τοπικών νομισμάτων και δηλώσεων Κατρούγκαλου; Θα μου πείτε ότι η πολυφωνία είναι στην κουλτούρα της Αριστεράς. Αυτή όμως είναι η εύκολη απάντηση, άλλο η κουλτούρα της δημοκρατίας και άλλο η κουλτούρα της αυτοκτονίας»
Εξέφρασε τη βεβαιότητά του ότι ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ θα μεγαλώσει, λέγοντας στη συνέχεια ««τα θέματα που συζητάμε δεν είναι καινούργια και έχουν κοστίσει στον ΣΥΡΙΖΑ και στον Αλέξη Τσίπρα προσωπικά».
Τη στιγμή που μιλούσε από το βήμα ακούστηκαν κάποιες διαμαρτυρίες, με τον ίδιο να νααφέρει να «σέβεστε τους ομογενείς εκτός αν θέλετε να χάνετε. Τα θέματα που συζητάμε δεν είναι καινούργια και έχουν κοστίσει στον ΣΥΡΙΖΑ και στον Αλέξη Τσίπρα προσωπικά». Μάλιστα , ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Σ. Φάμελλος, κάλεσε από την πλευρά του σε αυτοσυγκράτηση, επικαλούμενος την ευγένεια της Αριστεράς.
Με αφορμή τα περί διαγραφών, ο κ. Κασσελάκης είπε τα εξής: «ένας που λέει ότι το κόμμα είναι επιθεώρηση και παραμένει. Ένας που λέει ότι μπήκε η ολιγαρχία και είναι στο κόμμα. Ένας που ανακοινώνει νέο κόμμα παραμένει στο κόμμα. Ένας που συνδέει το κόμμα με το σκοτεινό διαδίκτυο και παραμένει. Αυτά τα στελέχη είναι στο δικό σας κόμμα. Πιστεύουν όλα αυτά για τον πρόεδρο τα στελέχη, τα μέλη και δεν φεύγουν. Και το ερωτημα είναι αν το επιτρέπετε. Σε άλλο κόμμα θα είχαν διαγραφεί μέσα σε λίγες ώρες , είναι η πραγματικότητα που πονάει. Τα στελέχη που λένε ούφο τους ψηφοφόρους παραμένουν στο κόμμα. Δεν έχουν ανασκευάσει. Εσείς το επιτρέπετε;».
«Βαρέθηκα να ακούω αναλύσεις για το αν οι διαγραφές πρέπει να συζητηθούν, αν μπορεί να συζητηθούν, αν είναι ώρα να συζητηθούν – κι όλα αυτά τη στιγμή που το κόμμα στερεύει από ανάσες.Εξασφαλίστε στον ΣΥΡΙΖΑ την ίασή του από τα πρόσωπα που τον πληγώνουν και τον μικραίνουν.
Καταδικάστε τη συμπεριφορά τους στην πράξη.
Πάρτε απόφαση ΑΜΕΣΑ και ΚΑΘΑΡΑ!
Όπως λειτουργούν οι ζωντανοί πολιτικοί οργανισμοί και όχι οι ξεχασμένοι από τον χρόνο.Ιδού η Ρόδος. Πάρτε απόφαση για έναν ΣΥΡΙΖΑ που θα σέβεται τον εαυτό του και τους ψηφοφόρους του.
Λύση τώρα! Σας καλώ να δώσουμε απάντηση, όχι ευχή.
Σας καλώ να εκφράσουμε θέση, όχι επιθυμία. Με μία μεγάλη, ηχηρή πλειοψηφία, που δε θα αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνείας.
Θέση ότι αυτά τα άτομα που έχουν πει αυτές τις ύβρεις δεν φέρουν την ιδιότητα του μέλους του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και δεν μπορεί να εκπροσωπούν το κόμμα.
Και αυτή η θέση να είναι ξεκάθαρη προς την Επιτροπή Δεοντολογίας, η οποία οφείλει να συνεδριάσει και να αποφασίσει μέχρι το τέλος της ερχόμενης εβδομάδας για όλες τις υποθέσεις.Δεν χρειάζονται μεγάλοι φάκελοι – όλα σε δημόσια θέα. Διαφορετικά, δεν έχω άλλη επιλογή από το να ζητήσω από τα μέλη και τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ να απαντήσουν.
Και μπορώ πολύ εύκολα και πολύ γρήγορα να το κάνω με αίτημα του 15% των μελών. Θεσμικά, για σοβαρό θέμα λειτουργίας του κόμματος, όπως προβλέπει ρητά το καταστατικό.Όχι για τη στοχοποίηση προσώπων ή τάσεων.
Αλλά για να αποφανθεί η βάση μας, αν υβριστικές πολιτικές συμπεριφορές από στελέχη του κόμματος εναντίον του κόμματος, γίνονται ανεκτές ή όχι από τα χιλιάδες μέλη μας που καθημερινά σηκώνουν στις πλάτες τους ανιδιοτελώς τον ΣΥΡΙΖΑ και που θέλουν το κόμμα να φύγει προς τα μπρος», όπως είπε.
«Σήμερα είναι η μέρα της παραδοχής. Η αρχή της ενότητας γίνεται με την αποχώρηση των διαφωνούντων. Δεν περισσεύει κανείς», είπε χαρακτηριστικά, ενώ απευθυνόμενος σε όλους όσοι στήριξαν άλλους συνυποψηφίους δήλωσε ότι του είναι τελείως αδιάφορο και θα τους στηρίξει εφόσον δουλέψουν.
Απευθυνόμενος στα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής τους κάλεσε να του δώσουν την ευκαιρία να τους αποδείξω ότι « το παρελθόν που έχετε εδώ μέσα μεταξύ σας θα μείνει εκεί στο παρελθόν. Όλοι έχουμε ένα κοινό. Κανείς μας δεν θα πήγαινε στα κανάλια για να γίνει η 5η φάλαγγα της ΝΔ».
«Θα είμαστε ένα πολιτικό σώμα απέναντι στην πιο ανάλγητη κυβέρνηση των τελευταίων ετών. Αυτό ήθελαν στη ΝΔ», πρόσθεσε μεταξύ άλλων ο κ. Κασσελάκης.
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του ανέφερε πως «είναι στα χέρια μας να πείσουμε και να κυβερνήσουμε. Αυτό αξίζει στον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και πιο σημαντικό είναι ότι αυτό αξίζει στην πατρίδα μας».
Ψηφοφορία για το δημοψήφισμα Κασσελάκη ζητούν Αχτσιόγλου, Τεμπονέρας
Πριν από τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής , η πλευρά Αχτσιόγλου, η «Ομπρέλα» και ο Διονύσης Τεμπονέρας ζήτησαν ψηφοφορία εδώ και τώρα για το δημοψήφισμα Κασσελάκη, αφήνοντας σαφέστατες αιχμές για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και διάγγελμα.
Επισημαίνουν ότι «ξεπέρασε κάθε όριο δημοκρατικής λειτουργίας» και ζητούν να αποσυρθεί η πρόταση Κασσελάκη για δημοψήφισμα.
Ολόκληρο το κείμενο:
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ βρίσκεται μπροστά σε μια κρίση διάλυσης
Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ βρίσκεται σε μια, πρωτοφανή στην ιστορία του, πολιτική, ιδεολογική και θεσμική κρίση. Κρίση που έχει αποκτήσει χαρακτηριστικά διάλυσης. Μετά την διπλή ήττα των βουλευτικών εκλογών Μαΐου/Ιουνίου, την διαδικασία για την προεδρική εκλογή και την περαιτέρω απομείωση των δυνάμεων μας στις αυτοδιοικητικές εκλογές, το κόμμα μας συνεχίζει να ακολουθεί ένα καθοδικό σπιράλ εσωστρέφειας που απειλεί όχι μόνο τη συνοχή, αλλά την ίδια την υπόστασή του. Οι μεγάλες προσδοκίες των σαρωτικών αλλαγών και της εντυπωσιακής ανάκαμψης που είχε καλλιεργήσει ο σημερινός Πρόεδρος του κόμματος, δεν επιβεβαιώθηκαν στην πραγματική ζωή.
Το διάγγελμα για διαγραφές μέσω δημοψηφίσματος ξεπέρασε οποιοδήποτε όριο δημοκρατικής λειτουργίας. Η πρόταση αυτή και το πολιτικό προσωπικό που την εμπνεύστηκε και την υποστηρίζει οφείλουν να αποδοκιμαστούν από το σύνολο των μελών και των κομματικών οργάνων. Αποτελεί το ακρότατο όριο της λογικής του αντί-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου μέσα στο κόμμα, το οποίο ο ίδιος του ο Πρόεδρος χαρακτηρίζει «άρρωστο». Μπροστά στην αδυναμία να παράξουν πολιτικό περιεχόμενο επενδύουν στο διχασμό και τελικά τη διάλυση.
Η κρίση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν σχετίζεται απλά με τις δοκιμασίες ενός κόμματος. Είναι μια κρίση που αφορά ευθέως τη δημοκρατική λειτουργία του πολιτικού συστήματος και την ελληνική κοινωνία. Από τη μια έχουμε μια Δεξιά κυβέρνηση που δίχως φραγμούς προωθεί μια πολιτική διεύρυνσης των ανισοτήτων, απαξίωσης και απορρύθμισης της εργασίας, επιθετικού νεοφιλελευθερισμού, καταρράκωσης της δημοκρατίας και των θεσμικών δικλείδων ασφαλείας ενώ επιδεικνύει πλήρη αδυναμία στην αντιμετώπιση των κρίσεων που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή. Και από την άλλη, έχουμε μια αξιωματική αντιπολίτευση στα όρια της ρευστοποίησης. Η εικόνα αυτή επιτρέπει -και αυτό είναι το κύριο που πρέπει να μας απασχολήσει- στη Δεξιά να θέτει την ατζέντα της και να κυριαρχεί ιδεολογικά και πολιτικά δίχως πραγματικό αντίλογο.
Η πολιτική στο τιμόνι: μόνη απάντηση απέναντι στην συνολική απαξίωση
Αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει να επιλέξει ανάμεσα σε δύο δρόμους για την ερμηνεία της κρίσης στην οποία βρίσκεται και να αναζητήσει μέσω αυτής την ανάλογη διέξοδο. Πρόκειται για δύο ανταγωνιστικές επιλογές.
Η πρώτη είναι αυτή που συγκροτεί την ηγετική ομάδα γύρω από τον Πρόεδρο του κόμματος και συνοψίζεται στην συνωμοσιολογική θεωρία του εσωτερικού εχθρού: οι σκοτεινοί υπονομευτές δεν επιτρέπουν στο κόμμα να υλοποιήσει την πολιτική του. Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ δεν είναι πρόβλημα στρατηγικής, φυσιογνωμίας και προγράμματος, δεν είναι πρόβλημα πολιτικό και ιδεολογικό αλλά συνοψίζεται στην υπονομευτική πρακτική όσων ασκούν κριτική στη σημερινή ηγεσία.
Όλα αυτά οδηγούν σε μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ από ένα ανοιχτό και πληθυντικό κόμμα της σύγχρονης αριστεράς σε ένα υβριδικό πολιτικό φορέα που από τη μια θα καταφεύγει σε επικλήσεις του αντι-συστημισμού και από την άλλη θα είναι απόλυτα αδύναμο να αμφισβητήσει βασικές συστημικές οικονομικές και πολιτικές επιλογές. Σε έναν φορέα που θα βουλιάζει στην απαξίωση και την χλεύη.
Η άλλη επιλογή είναι με νηφαλιότητα, σοβαρότητα και αυτοκριτική να συζητήσουμε για τα αίτια των τελευταίων αρνητικών αποτελεσμάτων. Προφανώς αυτή η συζήτηση οφείλει να σταθεί με ειλικρίνεια απέναντι στις δομικές αδυναμίες που είχε το εγχείρημα μας σε όλη την διάρκεια του, όπως την αδυναμία μας στους μαζικούς χώρους. Προφανώς οφείλουμε αυτοκριτικά να δούμε και την περίοδο του 19-23 που μας οδήγησε στην βαριά ήττα και στην σημερινή κρίση. Αλλά με όρους πολιτικούς και όχι ενός αυταρχικού βοναπαρατισμού που κυνηγάει εσωτερικούς εχθρούς για να κρύψει την δική του γύμνια. Δεν μπορούμε όμως σε καμία περίπτωση να ανεχτούμε να γίνει αυτός ο απολογισμός με ηγεμονική την αντι-ΣΥΡΙΖΑ αφήγηση που αναπαράγει ο σημερινός πρόεδρος και η ηγετική του ομάδα. Μία συζήτηση που ακυρώνει όσα πετύχαμε ως κυβέρνηση το 15-19 και ακυρώνει το σύνολο του κόμματος και του πολιτικού προσωπικού που με αυταπάρνηση έδωσε αυτή την μάχη.
Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στην κοινωνία χαμηλών προσδοκιών ως ένα από τα βασικά στοιχεία για την επικράτηση των συντηρητικών δυνάμεων. Αυτή την στιγμή όμως αντιμετωπίζουμε ένα ακόμα βαθύτερο πρόβλημα αφού ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει μετατραπεί σε ένα «κόμμα χαμηλών προσδοκιών». Από τον στόχο της προοδευτικής διακυβέρνησης έχουμε εγκλωβιστεί στην μάχη για την δεύτερη θέση σε ένα πολιτικό σύστημα «1,5 κόμματος». Η ρίζα αυτού του αδιεξόδου βρίσκεται στο πολιτικό περιεχόμενο, στην ουσία της πολιτικής και στην αδυναμία μας να συγκροτήσουμε με όρους αξιοπιστίας την φιλοδοξία και ένα ρεύμα κοινωνικής αλλαγή. Όσο η νέα ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα αρνείται να αναγνωρίσει τα παραπάνω και θα συνεχίζει το κυνήγι μαγισσών κλειδώνει το κόμμα σε ένα μονόδρομο διάλυσης.
Ώρα για αλλαγή πορείας
Το ζητούμενο θα έπρεπε να είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα ηγηθεί ενός πλειοψηφικού ρεύματος στην ελληνική κοινωνία.
Αν υπάρχει ένας δρόμος για την ανασυγκρότηση της Αριστεράς και των προοδευτικών δυνάμεων αυτός περνάει μέσα από μία σύγχρονη πολιτική πρόταση. Βασικός άξονας αυτής της πρότασης παραμένει το κοινωνικό ζήτημα. Σε πρώτο πλάνο οφείλουμε να θέσουμε την εργασία αλλά και την πρόσβαση στα αγαθά εκείνα που συγκροτούν την ίδια την έννοια του πολίτη: την εκπαίδευση, την υγεία, την στέγαση. Όχι με ένα λόγο «υπεράσπισης» κεκτημένων που χάνονται. Περισσότερο με ένα σχέδιο συνολικής επαναθεμελίωσης ενός καθολικού δικαιώματος το οποίο ακόμα και τις μέρες της οικονομικής ανάπτυξης δεν υπήρξε.
Το αίτημα για κοινωνική δικαιοσύνη σήμερα είναι άρρηκτα δεμένο με το αίτημα για κλιματική δικαιοσύνη. Το αίτημα για κλιματική δικαιοσύνη και ενεργειακή δημοκρατία, για έναν διαφορετικό τρόπο οργάνωσης τελικά του ίδιου του παραγωγικού μοντέλου είναι αίτημα για την ίδια την ζωή. Όλα αυτά σημαίνουν και έναν εντελώς διαφορετικό ρόλο για το κράτος, έναν κεντρικό σχεδιαστικό και αναπτυξιακό ρόλο με ουσιαστικά στοιχεία δημοκρατικής συμμετοχής.
Το τρίτο πεδίο είναι αυτό της Δημοκρατίας. Είτε αναφερόμαστε σε ζητήματα του κράτους δικαίου όπως οι υποκλοπές, είτε σε ζητήματα αντιμετώπισης της ανόδου της άκρας δεξιάς ακόμα και νεοναζιστικών δυνάμεων και της χυδαίας εργαλειοποίησης του μεταναστευτικού ζητήματος από την κυβέρνηση της ΝΔ βλέπουμε μια μετατόπιση διαρκώς προς την συντηρητική δεξιά κατεύθυνση. Η Δημοκρατία, η μάχη για ένα καθολικό κράτος δικαίου, ο αντιφασισμός και το μέτωπο με την άκρα δεξιά, τα έμφυλα ζητήματα δεν αποτελούν δευτερεύοντα πολιτικά μέτωπα.
Μόνο με αυτόν τον δρόμο μπορούμε ξανά να εμπνεύσουμε και να κερδίσουμε την μάχη της συμμετοχής. Η αύξηση των ποσοστών της αποχής είναι ένας ισχυρός δείκτης για τα όρια της αρχιτεκτονικής του σημερινού πολιτικού συστήματος. Το «εκτός» διαρκώς μεγαλώνει στερώντας πόρους και δυνατότητες για ένα προοδευτικό αριστερό σχέδιο. Χωρίς την κοινωνική κινητοποίηση κανένα προοδευτικό και αριστερό σχέδιο δεν μπορεί να υλοποιηθεί.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ανέτρεψε τους πολιτικούς συσχετισμούς τη στιγμή που διατύπωσε μια μεγάλη ιδέα σε μια συνθήκη κρίσης και χαμηλών προσδοκιών: η αριστερά στην εξουσία. Για να απαντήσουμε στη Δεξιά ηγεμονία, πρέπει να αντιτάξουμε ένα συνολικό αξιακό και ιδεολογικό μοντέλο που θα έρχεται σε σύγκρουση με αυτές. Για να εμπνεύσουμε ξανά την ελληνική κοινωνία, πρέπει να έχουμε εμείς ένα συνεκτικό αφήγημα για το πώς φανταζόμαστε τη χώρα αυτή στο μέλλον. Για να είναι χρήσιμος ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρέπει να αλλάξει πορεία και να βάλει μπροστά το μεγάλο στοίχημα της εποχής μας: το πώς η κοινωνία θα εκμεταλλευτεί προς όφελός της τις μεγάλες, συγκλονιστικές, δυνατότητες που ανοίγονται μπροστά της. Το πώς ο σοσιαλισμός του 21ου αιώνα με δημοκρατία και ελευθερία δεν θα είναι ένα αφηρημένο σύνθημα, αλλά υλική πράξη στο σήμερα.
Στόχος μας μπορεί και πρέπει να παραμείνει η φιλοδοξία να αλλάξουμε τον κόσμο σε χρόνο ενεστώτα και άρα οι στρατηγικές και τακτικές κινήσεις που θα μπορούν να συγκροτούν προοδευτικές πλειοψηφίες. Η ανάληψη της διακυβέρνησης ανέδειξε την δύναμη που μπορεί να έχει ένα αριστερό και προοδευτικό ρεύμα όταν δεν κρύβεται από τις δυσκολίες αλλά αναλαμβάνει την ευθύνη της αλλαγής.
Σεβασμός στην ιστορία μας , σεβασμός στους αριστερούς και προοδευτικούς πολίτες
Η κρίση εμπιστοσύνης έχει οξυνθεί ακόμα περισσότερο από τις πολιτικές επιλογές της νέας ηγετικής ομάδας και τις προσωπικές τοποθετήσεις του προέδρου που συχνά έρχονται σε αντίθεση με τις προγραμματικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ενώ συχνές είναι και οι παραβιάσεις του καταστατικού.
Πως μπορείς να πείσεις ότι αγωνίζεσαι για το κράτος δικαίου και την τήρηση των κανόνων της δημοκρατίας όταν δεν την σέβεσαι μέσα στον ίδιο σου τον πολιτικό χώρο; Η λογική «αποφασίζουμε και διατάζουμε» είναι ξένη για την κοινωνία που αγωνιζόμαστε. Τα όρια ξεπεράστηκαν. Οφείλουμε συλλογικά να θέσουμε ένα τέλος στον κατήφορο”.
Διαφωνίες
Πάντως,με την πρόταση Κασσελάκη για δημοψήφισμα φέρονται να διαφωνούν οι: Νίκος Παππάς, Αλέκος Φλαμπουράρης, Ολγα Γεροβασίλη, Γιάννης Ραγκούσης, Θανάσης Θεοχαρόπουλος, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου.
Μάλιστα, αυτή η απόφαση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, προκάλεσε αντιδράσεις από τους εσωκομματικούς του αντιπάλους, αλλά και συζητήσεις μεταξύ των υποστηρικτών του στην κοινοβουλευτική ομάδα και στην Κεντρική Επιτροπή.
Είναι ενδεικτικό ότι το βράδυ της Παρασκευής 10/11, συνεδρίαζαν διαφορετικές τάσεις του κόμματος, οι «προεδρικοί», η Ομπρέλα και η «6+6» για να εξετάσουν τα δεδομένα και να αποφασίσουν τη στάση τους στην Κεντρική Επιτροπή.
Ντόμινο αποχωρήσεων από το κόμμα και αναβρασμός
Στο μεταξύ, την αποχώρησή τους από το κόμμα έχουν ήδη ανακοινώσει δύο στελέχη της Κεντρικής Επιτροπής και συγκεκριμένα, ο υπό διαγραφή Πάνος Σκουρλέτης και ο πρώην πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, ο οποίος δεν παρέστη στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής.
Λίγες ημέρες νωρίτερα τη δική του αποχώρηση από τον ΣΥΡΙΖΑ ανακοίνωσε ο πρώην υπουργός Γιώργος Σταθάκης, ο οποίος ήταν από τους βασικούς υποστηρικτές του Ευκλείδη Τσακαλώτου στην διεκδίκηση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Σημειώνεται ότι ο Ευ. Τσακαλώτος στην εκδήλωση της εφημερίδας «Εποχή» που φιλικά πρόσκειται στην «Ομπρέλα», προανήγγειλε τη δική του αποχώρηση.
Στο μεταξύ, με ενδιαφέρον αναμένονται και οι επόμενες κινήσεις στελεχών της «Ομπρέλας» που βλέπουν προς την πόρτα εξόδου από το κόμμα, μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της Κεντρικής Επιτροπής.
Υπενθυμίζεται ότι μετά την γνωστοποίηση αποχώρησης του Τσακαλώτου, μετά την εκδήλωση δημοσιεύθηκε κείμενο με 1.300 υπογραφές μελών της Ομπρέλας, που μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι «εμείς, που υπογράφουμε αυτό το κείμενο, μέλη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, είμαστε βαθιά ανήσυχοι και ανήσυχες για το παρόν και κυρίως για το μέλλον του κόμματός μας. Όλοι και όλες διαπιστώνουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι σε αποδρομή. Μέχρι πρόσφατα πολλοί/ές τρέφαμε την ελπίδα ή την αυταπάτη ότι στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ διεξαγόταν μια θεμιτή και θεσμικά εξασφαλισμένη αντιπαράθεση, που θα μπορούσε να επιλυθεί με συλλογικές δημοκρατικές διαδικασίες. Κοινός παρονομαστής των ανησυχιών μας σήμερα είναι η συλλογική αίσθηση ότι μετέχουμε σε ένα κόμμα που τείνει να μην έχει, με οποιοδήποτε πολιτικό σκεπτικό, σχέση με την Αριστερά. Όλα όσα γνωρίζαμε για τη φυσιογνωμία και τις κοινωνικές προτεραιότητες του ΣΥΡΙΖΑ αλλάζουν, αλλάζουν βίαια και μονομερώς. Παρ’ όλα αυτά, ή ακριβώς για όλα αυτά που ζούμε, η διέξοδος είναι Αριστερά».
www.bankingnews.gr