Αυτό το χωριό ονειρεύομαι. Μια κοινότητα που μοιάζει με οικογένεια, όπου η εργασία γίνεται χαρά, και η Εκκλησία φάρος που φωτίζει τον δρόμο για την αιώνια ζωή
Η ζωή στο χωριό πρέπει να μοιάζει με μια μεγάλη οικογένεια. Να ξυπνάς το πρωί και να ξέρεις πως όλοι γύρω σου είναι αδέρφια, φίλοι, συνταξιδιώτες στον ίδιο δρόμο. Τα σπίτια μας να είναι ανοιχτά, οι καρδιές μας ακόμη περισσότερο. Ο ένας να σκέφτεται τον άλλο, να δουλεύουμε μαζί, να μοιραζόμαστε το βιός, όπως μοιραζόμαστε το φως της ημέρας.
Τα χωράφια, τα ζώα, το χώμα που δουλεύουμε με τα χέρια μας, δεν θα είναι βάρος. Δεν θα είναι αναγκαστική εργασία. Είναι ευλογία, είναι άσκηση, ένα μονοπάτι που καθαρίζει την ψυχή και το σώμα. Κάθε κόκκος ιδρώτα που πέφτει, κάθε σπυρί γης που πιάνουμε, είναι άσκηση, είναι υγεία σώματος και ψυχής. Κάθε προσπάθεια γίνεται δύναμη, κάθε κόπος γίνεται υγεία, χαρά και προκοπή.
Ο συνεταιρισμός του χωριού μας δεν είναι απλά μια συνάθροιση ανθρώπων για την οικονομία. Είναι η απόδειξη ότι μπορούμε να μοιραστούμε τα πάντα, τα αγαθά μας και τους κόπους μας, να ζήσουμε κοινοβιακά, να νιώσουμε την κοινοκτημοσύνη σε πράξη. Ό,τι καλλιεργούμε και παράγουμε, δεν ανήκει σε έναν ή σε λίγους. Είναι καρπός κοινής προσπάθειας και ανήκει σε όλους. Όπως το ψωμί που μοιράζεται στο τραπέζι, έτσι και τα αγαθά μας, γίνονται για όλους.
Η ψυχή του χωριού μας, όμως, είναι η Εκκλησία. Εκεί χτυπά η καρδιά της κοινότητας, της ορθόδοξης πνευματικής ζωής μας. Η ζωή μας δεν είναι μόνο γη και κόπος. Είναι και προσευχή, είναι και πνεύμα. Η Εκκλησία είναι το κέντρο μας, εκεί που μαζευόμαστε, εκεί που βρίσκουμε την ουσία της ύπαρξής μας. Η πίστη μας είναι ο οδηγός, η χαρά μας και η ελπίδα μας. Δεν ζούμε μόνο για το σήμερα, αλλά και για το αύριο, το αιώνιο αύριο, όπου ελπίζουμε να συναντήσουμε Εκείνον.
Η ζωή στο χωριό δεν είναι μόνο να τρώμε από τα χωράφια μας και να ζούμε από τα ζώα μας. Είναι να ζούμε με μια πνευματική αναπνοή, να τρέφεται η ψυχή μας από την προσευχή, από την κοινή ζωή, από την αγάπη και την προσφορά. Και έτσι, όλοι μαζί, να προχωράμε όχι μόνο στη ζωή αυτή, αλλά και στη ζωή που έρχεται. Με την πίστη μας, με την Εκκλησία μας, και με την ψυχή μας έτοιμη για το μεγάλο ταξίδι.
Αυτό το χωριό ονειρεύομαι. Μια κοινότητα που μοιάζει με οικογένεια, όπου η εργασία γίνεται χαρά, και η Εκκλησία φάρος που φωτίζει τον δρόμο για την αιώνια ζωή.
Ρωμιοί της Πόλης