Για την Πατρίδα

Όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιήσουν οι νεοέλληνες της τηλεόρασης και της ψευτοδημοκρατίας ότι η ελευθερία και η Πατρίδα μας χάθηκε, τόσο πιο γρήγορα θα υπάρξει η ελπίδα να ξεκινήσουν την αντίσταση.
Η αντίχριστη τάξη πραγμάτων κατάφερε μέσα από τους ελληνόφωνους σύγχρονους εφιάλτες και τα σατανοκάναλα να μας αλώσει Πνευματικά διασαλεύοντας την ψυχή των Ελλήνων.
Πνευματικά μας άλωσαν, Πνευματικά θα απελευθερωθούμε. Αυτή η μάχη είναι Πνευματική και μόνο Πνευματικά μπορεί να κερδηθεί… και θα κερδηθεί.
Δεν έχει σημασία αν είμαστε πολλοί ή λίγοι για να κερδίσουμε έναν Πνευματικό πόλεμο. Τα σύνορα των χωρών τα φτιάχνουνε άνθρωποι, τα Πνευματικά σύνορα τα φτιάχνει ο Θεός. Πρέπει να καταλάβουμε και ως εκ τούτου να μην απογοητευόμαστε ότι άλλο είναι το έλληνας πολίτης και άλλο το Έλληνας.
Πολίτες του ελληνικού κρατιδίου μπορεί να υπάρξουν πολλοί, Έλληνες όμως λίγοι.
Η προσευχή για την Πατρίδα είναι η πυρηνική δύναμη του Γένους μας.
Η προσευχή μέσα από τα λόγια των Αγίων μας είναι σαν ένα ισχυρό τηλεφωνικό καλώδιο που ενώνει την Γη με τον Ουρανό.
Οι προσευχές μέσα από τα λόγια των Αγίων δεν είναι μαγικά λόγια. Είναι επικοινωνία με τον τρόπο σκέψης των Αγίων.

Γιώργος Θαλάσσης

Ψαλμός 43

ΘΕΕ, ακούσαμε με τα αυτιά μας, μας το διηγήθηκαν οι πατέρες μας το έργο που έπραξες στις ημέρες τους, σε ημέρες αρχαίες.
2 Εσύ, με το χέρι σου έδιωξες έθνη, και φύτεψες αυτούς· κατέθλιψες λαούς, και τους έδιωξες.
3 Επειδή, δεν κληρονόμησαν τη γη με τη ρομφαία τους, και δεν τους έσωσε ο βραχίονάς τους· αλλά, το δεξί σου χέρι, και ο βραχίονάς σου, και το φως τού προσώπου σου· επειδή, ευαρεστήθηκες σ’ αυτούς.
4 Εσύ είσαι ο βασιλιάς μου, Θεέ, αυτός που καθορίζεις τις σωτηρίες τού Ιακώβ.
5 Με σένα θα καταβάλουμε τους εχθρούς μας· με το όνομά σου θα καταπατήσουμε εκείνους που επαναστατούν εναντίον μας.
6 Επειδή, δεν θα ελπίσω στο τόξο μου ούτε η ρομφαία μου θα με σώσει.
7 Δεδομένου ότι, εσύ μας έσωσες από τους εχθρούς μας, και ντρόπιασες εκείνους που μας μισούν.
8 Θα καυχώμαστε στον Θεό όλη την ημέρα, και θα υμνούμε το όνομά σου στον αιώνα. (Διάψαλμα).
9 Όμως, μας απέβαλες και μας ντρόπιασες, και δεν βγαίνεις πλέον μαζί με τα στρατεύματά μας.
10 Μπροστά στον εχθρό, μας έκανες να στρέψουμε προς τα πίσω· και εκείνοι που μας μισούν, διαρπάζουν τα πράγματά μας για τον εαυτό τους.
11 Μας παρέδωσες σαν πρόβατα για φαγητό, και μας διασκόρπισες στα έθνη.
12 Πούλησες τον λαό σου χωρίς τιμή, και από την πώλησή τους δεν αύξησες τον πλούτο σου.
13 Μας έκανες όνειδος στους γείτονές μας, περίγελο και χλευασμό στους γύρω μας.
14 Μας έκανες παροιμία ανάμεσα στα έθνη, κούνημα κεφαλιού ανάμεσα στους λαούς.
15 Όλη την ημέρα η ντροπή μου είναι μπροστά μου, και η αισχύνη τού προσώπου μου με σκέπασε·
16 εξαιτίας τής φωνής εκείνου που ονειδίζει και βρίζει· εξαιτίας τού εχθρού και του εκδικητή.
17 Όλα αυτά ήρθαν επάνω μας· όμως, δεν σε λησμονήσαμε, και δεν αθετήσαμε τη διαθήκη σου·
18 η καρδιά μας δεν στράφηκε προς τα πίσω ούτε τα βήματά μας ξέκλιναν από τον δρόμο σου·
19 αν και μας σύντριψες στον τόπο των δρακόντων, και μας περισκέπασες με τη σκιά τού θανάτου.
20 Αν λησμονούσαμε το όνομα του Θεού μας, και απλώναμε τα χέρια μας σε ξένον θεό,
21 ο Θεός δεν θα το εξέταζε; Μια και αυτός ξέρει τα κρύφια της καρδιάς.
22 Επειδή, εξαιτίας σου θανατωνόμαστε όλη την ημέρα· λογαριαστήκαμε σαν πρόβατα σφαγής.
23 Σήκω επάνω, γιατί κοιμάσαι, Κύριε; Σήκω επάνω, μη μας αποβάλεις για πάντα.
24 Γιατί κρύβεις το πρόσωπό σου; Ξεχνάς την ταλαιπωρία μας και την καταδυνάστευσή μας;
25 Επειδή, η ψυχή μας ταπεινώθηκε μέχρι το χώμα· η κοιλιά μας κόλλησε στη γη.
26 Σήκω επάνω σε βοήθειά μας, και λύτρωσέ μας χάρη τού ελέους σου.

43

2 Ο ΘΕΟΣ, ἐν τοῖς ὠσὶν ἡμῶν ἠκούσαμεν, καὶ οἱ πατέρες ἡμῶν ἀνήγγειλαν ἡμῖν ἔργον, ὃ εἰργάσω ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῶν, ἐν ἡμέραις ἀρχαίαις. 
3 ἡ χείρ σου ἔθνη ἐξωλόθρευσε, καὶ κατεφύτευσας αὐτούς, ἐκάκωσας λαοὺς καὶ ἐξέβαλες αὐτούς. 
4 οὐ γὰρ ἐν τῇ ῥομφαίᾳ αὐτῶν ἐκληρονόμησαν γῆν, καὶ ὁ βραχίων αὐτῶν οὐκ ἔσωσεν αὐτούς, ἀλλ᾿ ἡ δεξιά σου καὶ ὁ βραχίων σου καὶ ὁ φωτισμὸς τοῦ προσώπου σου, ὅτι ηὐδόκησας ἐν αὐτοῖς. 
5 σὺ εἶ αὐτὸς ὁ Βασιλεύς μου καὶ ὁ Θεός μου ὁ ἐντελλόμενος τὰς σωτηρίας ᾿Ιακώβ· 
6 ἐν σοὶ τοὺς ἐχθροὺς ἡμῶν κερατιοῦμεν καὶ ἐν τῷ ὀνόματί σου ἐξουδενώσομεν τοὺς ἐπανισταμένους ἡμῖν. 
7 οὐ γὰρ ἐπὶ τῷ τόξῳ μου ἐλπιῶ, καὶ ἡ ρομφαία μου οὐ σώσει με· 
8 ἔσωσας γὰρ ἡμᾶς ἐκ τῶν θλιβόντων ἡμᾶς καὶ τοὺς μισοῦντας ἡμᾶς κατῄσχυνας. 
9 ἐν τῷ Θεῷ ἐπαινεθησόμεθα ὅλην τὴν ἡμέραν καὶ ἐν τῷ ὀνόματί σου ἐξομολογηθησόμεθα εἰς τὸν αἰῶνα. (διάψαλμα). 
10 νυνὶ δὲ ἀπώσω καὶ κατῄσχυνας ἡμᾶς καὶ οὐκ ἐξελεύσῃ, ὁ Θεός, ἐν ταῖς δυνάμεσιν ἡμῶν. 
11 ἀπέστρεψας ἡμᾶς εἰς τὰ ὀπίσω παρὰ τοὺς ἐχθροὺς ἡμῶν, καὶ οἱ μισοῦντες ἡμᾶς διήρπαζον ἑαυτοῖς. 
12 ἔδωκας ἡμᾶς ὡς πρόβατα βρώσεως καὶ ἐν τοῖς ἔθνεσι διέσπειρας ἡμᾶς· 
13 ἀπέδου τὸν λαόν σου ἄνευ τιμῆς, καὶ οὐκ ἦν πλῆθος ἐν τοῖς ἀλαλάγμασιν αὐτῶν. 
14 ἔθου ἡμᾶς ὄνειδος τοῖς γείτοσιν ἡμῶν, μυκτηρισμὸν καὶ χλευασμὸν τοῖς κύκλῳ ἡμῶν· 
15 ἔθου ἡμᾶς εἰς παραβολὴν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, κίνησιν κεφαλῆς ἐν τοῖς λαοῖς. 
16 ὅλην τὴν ἡμέραν ἡ ἐντροπή μου κατεναντίον μού ἐστι, καὶ ἡ αἰσχύνη τοῦ προσώπου μου ἐκάλυψέ με 
17 ἀπὸ φωνῆς ὀνειδίζοντος καὶ καταλαλοῦντος, ἀπὸ προσώπου ἐχθροῦ καὶ ἐκδιώκοντος. 
18 ταῦτα πάντα ἦλθεν ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ οὐκ ἐπελαθόμεθά σου καὶ οὐκ ἠδικήσαμεν ἐν τῇ διαθήκῃ σου, 
19 καὶ οὐκ ἀπέστη εἰς τὰ ὀπίσω ἡ καρδία ἡμῶν καὶ ἐξέκλινας τὰς τρίβους ἡμῶν ἀπὸ τῆς ὁδοῦ σου. 
20 ὅτι ἐταπείνωσας ἡμᾶς ἐν τόπῳ κακώσεως, καὶ ἐπεκάλυψεν ἡμᾶς σκιὰ θανάτου. 
21 εἰ ἐπελαθόμεθα τοῦ ὀνόματος τοῦ Θεοῦ ἡμῶν καὶ εἰ διεπετάσαμεν χεῖρας ἡμῶν πρὸς Θεὸν ἀλλότριον, 
22 οὐχὶ ὁ Θεὸς ἐκζητήσει ταῦτα; αὐτὸς γὰρ γινώσκει τὰ κρύφια τῆς καρδίας. 
23 ὅτι ἕνεκά σου θανατούμεθα ὅλην τὴν ἡμέραν, ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα σφαγῆς. 
24 ἐξεγέρθητι· ἱνατί ὑπνοῖς, Κύριε; ἀνάστηθι καὶ μὴ ἀπώσῃ εἰς τέλος. 
25 ἱνατί τὸ πρόσωπόν σου ἀποστρέφεις; ἐπιλανθάνῃ τῆς πτωχείας ἡμῶν καὶ τῆς θλίψεως ἡμῶν; 
26 ὅτι ἐταπεινώθη εἰς χοῦν ἡ ψυχὴ ἡμῶν, ἐκολλήθη εἰς γῆν ἡ γαστὴρ ἡμῶν. 
27 ἀνάστα, Κύριε, βοήθησον ἡμῖν καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.