”Γνωρίζεις πόσες λεγεώνες ἀοράτων ἐχθρῶν σὲ κυκλώνουν;Καὶ γνωρίζεις ὅτι ὁ καθένας τους σὲ πολεμάει μὲ τὸν δικό του εἰδικὸ τρόπο;Βρυχῶνται ὅλοι τους καὶ στριγγλίζουν ἐκκωφαντικὰ,καὶ ἄς μὴν τοῦς ἀκοῦς ἐσύ,πασχίζοντας λυσσασμένα νὰ καταβροχθίσουν τὴν ψυχή σου.Δὲν θὰ πρέπει λοιπὸν νὰ εἶσαι προσεχτικός;
…Αὐτοὶ εἶναι διαρκῶς ἀπασχολημένοι μὲ μᾶς.Σὰν ἀκοίμητοι φύλακες παρατηροῦν τὶς κλίσεις καὶ τὶς ἐπιθυμίες μας, ἐξιχνιάζουν τὶ ἀγαπᾶμε καὶ τὶ σχεδιάζουμε, παρακολουθοῦν μὲ τὶ περισσότερο ἀσχολούμαστε .Ὅταν δοῦν πὼς ὑπάρχει μέσα μας ἕνα πάθος,τὸ ἐξεγείρουν και στήνουν τὰ δίχτυα τους.”
∽ Ὁσίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκυ ”Τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ”