Ο Ηρόδοτος μας πληροφορεί πως πολλούς αιώνες πριν από αυτόν ο κάμπος ήταν μια λίμνη επειδή το νερό καθόταν από τις βροχές και έφτανε μέχρι την θάλασσα όπου υπήρχε ένωση. Απόδειξη για αυτό αποτελούν εκτός απο τα Μετέωρα και οι λόφοι στην Θεσσαλία που είναι γεμάτοι αλάτι και όστρακα ακρίβως όπως και στα Μετέωρα.
Καθώς λοιπόν αποστραγγιζόταν η λίμνη, δηλαδή έφθνινε (ἒφθινε), ονομάστηκε Φθία, και τα ομηρικά χρόνια αποτελούσε το βασίλειο του Πηλέως. Αυτό που έμεινε σήμερα απο όλη αυτή την τεράστια θαλάσσια λίμνη είναι το μικρό κομμάτι της λίμνης Κάρλα (τεχνητή), μετά την τελική αποξήρανση το 1962 από τον Καραμανλή της λίμνης Υλίκης, δίπλα απο το Στεφανοβίκειο αεροδρόμιο. Αυτό έγινε μετά την βύθιση της Αιγηίδος και ο λαός που πήγε προς τα εκεί για να εγκατασταθεί άλλαξε το όνομα απο Φθία σε Θεσσαλία, η περιοχή που πριν ήταν θάλασσα.
Η Φθία όμως έμεινε ζωντανή μέσα απο την πόλη της Φθιώτιδος που και αυτή πλημμύριζε. Οι Έλληνες λοιπόν είχαν δημιουργήσει τεχνητές απορροές προς την θάλασσα για να μην κάθεται το νερό απο τις πλημμύρες. Ο Ξέρξης αυτό το ήξερε και όταν ήρθε στην Ελλάδα προσπάθησε να κλείσει αυτές τις απορροές για να βυθίσει τις πόλεις της Θεσσαλίας.
Αυτή η γνώση με τα χρόνια χάθηκε και έτσι οι άνθρωποι εφόσον δεν γνωρίζουν την ιστορίας τους δεν φρόντισαν να κρατήσουν αυτές τις απορροές που στα αρχαία χρόνια ήταν προτεραιότητα. Μήπως τελικά όσο νομίζουμε ότι προοδεύουμε, τελικά γινόμαστε πιο χαζοί παρά σοφοί σε σχέση με παλιότερα.
