Το 1/3 των κρατών μελών του ΟΗΕ έχει ήδη επιλέξει την αποδολαριοποίηση και αποφάσισε να βασιστεί στα εθνικά νομίσματα για τη διενέργεια πληρωμών
Η αποδολαριοποίηση είναι μία ιστορική διαδικασία τερματισμού της ηγεμονίας των ΗΠΑ στο παγκόσμιο εμπόριο και τις χρηματοοικονομικές πράξεις με στροφή σε εναλλακτικές μεθόδους συναλλαγών, όπως τα εθνικά νομίσματα και τα περιφερειακά συστήματα πληρωμών.
Το 1/3 των κρατών μελών του ΟΗΕ έχει ήδη επιλέξει την αποδολαριοποίηση και αποφάσισε να βασιστεί στα εθνικά νομίσματα για τη διενέργεια πληρωμών, σύμφωνα με την ανάλυση του Sputnik.
Η ανάλυση, η οποία εξέτασε δηλώσεις αξιωματούχων από 193 χώρες του ΟΗΕ σε διεθνή και ρωσικά μέσα ενημέρωσης κατέδειξε ότι εκπρόσωποι τουλάχιστον 68 χωρών του ΟΗΕ υποστήριξαν ανοιχτά τη διαδικασία αποδολαριοποίησης ή δήλωσαν ότι έλαβαν μέτρα για το σκοπό αυτό.
Σύμφωνα με την έρευνα, οι πιο αποφασιστικές φωνές για αντικατάσταση του δολαρίου από εθνικά νομίσματα προήλθαν από πολιτικούς των οποίων οι χώρες είναι μέλη σημαντικών περιφερειακών οργανισμών όπως η Ένωση Κρατών Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN) και οι BRICS, που αρχικά περιλάμβαναν τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία, την Κίνα και τη Νότια Αφρική – αλλά επεκτάθηκαν για να συμπεριλάβουν μια σειρά από άλλες χώρες την 1η Ιανουαρίου.
Ισχυρό μέτωπο κατά του δολαρίου
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Βραζιλίας Luiz Inacio Lula da Silva έχει επανειλημμένα προτείνει τη δημιουργία εναλλακτικού νομίσματος αντί του δολαρίου για διακρατικές συναλλαγές εντός των BRICS.
Τη θέση του συμμερίζεται και ο υπουργός Οικονομικών της Νότιας Αφρικής, Enoch Godongwana, ο οποίος ζήτησε ενίσχυση του δανεισμού σε εθνικά νομίσματα.
Στο μέτωπο κατά του δολαρίου στρατεύτηκε και ο πρόεδρος της Κένυας William Ruto, ο οποίος προέτρεψε τους τοπικούς ηγέτες να κάνουν τα πρώτα βήματα προς την εγκατάλειψη του δολαρίου και να κάνουν συναλλαγές μέσω του παναφρικανικού συστήματος πληρωμών.
Σύμφωνα με την έρευνα, πολλές χώρες έχουν ήδη συνειδητοποιήσει το γεγονός ότι το δολάριο αποτελεί απειλή όχι μόνο ως μέσο πληρωμής, αλλά και ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, επομένως η έννοια της αποδολαριοποίησης θα πρέπει να εξεταστεί ευρύτερα.
Το παράδειγμα του Ισραήλ
Το Ισραήλ, για παράδειγμα, ανακοίνωσε νωρίτερα ότι θα μειώσει το μερίδιο του δολαρίου στα συναλλαγματικά αποθέματα της χώρας υπέρ του κινεζικού γιουάν.
Ορισμένες χώρες καταβάλλουν πιο στοχευμένες προσπάθειες για να μειώσουν την εξάρτηση του πληθυσμού τους από ξένα νομίσματα, συμπεριλαμβανομένου του Βιετνάμ, το οποίο έχει απαγορεύσει τις μακροπρόθεσμες καταθέσεις σε ξένο νόμισμα.
Ο Maxim Osadchy, επικεφαλής του τμήματος ανάλυσης της BKF Bank σημείωσε ότι η αποδολαριοποίηση είναι μία από τις συνέπειες του αυξανόμενου κατακερματισμού της παγκόσμιας οικονομίας και της μετάβασης σε έναν πολυπολικό κόσμο.
«Η αποδολαριοποίηση εντάθηκε λόγω των αντιρωσικών κυρώσεων, οι οποίες έδειξαν ξεκάθαρα τους κινδύνους της εξάρτησης της εθνικής οικονομίας από το αμερικανικό νόμισμα.
Η αποδολαριοποίηση μειώνει τη ζήτηση για το δολάριο και, ως εκ τούτου, συμβάλλει στην υποτίμησή του», δήλωσε ο Osadchy επεσήμανε.
Υποχώρηση
Το δυνητικά απεριόριστο φάσμα συνεργασίας μεταξύ της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης (EEU) και της ASEAN φιλοδοξεί να φτάσει σε νέα επίπεδα και είναι ιδιαίτερα σημαντικό να επιταχυνθεί η μετάβαση σε εθνικά νομίσματα, δήλωσε ο Ρώσος υπουργός Ολοκλήρωσης της EEU Sergey Glazyev, μιλώντας στο Sputnik.
«Αυτό είναι επιτακτική ανάγκη για εμάς, δεν μπορούμε πλέον να έχουμε συναλλαγές σε δυτικά νομίσματα.
Χρειάζεται όμως χρόνος για να εκτιμήσουν πλήρως οι εταίροι μας τα οφέλη και τη σημασία της μετάβασης στα εθνικά νομίσματα», τόνισε.
Το δολάριο υποχώρησε 2,7% έναντι άλλων σημαντικών παγκόσμιων νομισμάτων το 2023, τη χρονιά με τη χειρότερη απόδοση του αμερικανικού νομίσματος από την παγκόσμια οικονομική ύφεση που σχετίστηκε με τον κορωνοϊό το 2020.
Κλονίζεται η σταθερότητα των ΗΠΑ
Ο κόσμος έχει αυξανόμενες ανησυχίες σχετικά με τη σταθερότητα των ΗΠΑ και την ικανότητά τους να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις του χρέους τους.
Οι Σαουδάραβες, στους οποίους βασίζονται εδώ και 50 χρόνια για τη διατήρηση της ζήτησης για το δολάριο ΗΠΑ ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, είχαν ανακοινώσει ότι εντάσσονται στους BRICS, τον διεθνή συνασπισμό Βραζιλίας, Ρωσίας, Ινδίας, Κίνας, Νότιας Αφρικής.
Η Αίγυπτος, η Αιθιοπία, το Ιράν, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα προσχώρησαν την ίδια μέρα.
Αν δεν ήταν αρκετό, τώρα η κυβέρνηση Biden σκέφτεται μια πολιτική που δεν μπορεί παρά να επιδεινώσει την αποδολαριοποίηση.
Σύμφωνα με τους Financial Times, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η G-7 «διερευνούν ενεργά τρόπους κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων της ρωσικής κεντρικής τράπεζας» στις χώρες τους για να χρηματοδοτήσουν τον πόλεμο στην Ουκρανία, επειδή η πολιτική αντίθεση στη συνέχιση της υποστήριξης της Ουκρανίας στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη απειλεί τη ροή χρημάτων που κράτησε την Ουκρανία στη ζωή.
Η εφημερίδα ανέφερε ότι, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, «μέλη της G7 και άλλα ειδικά πληγέντα κράτη θα μπορούσαν να κατασχέσουν ρωσικά κυρίαρχα περιουσιακά στοιχεία ως αντίμετρο για να παρακινήσουν τη Ρωσία να τερματίσει την επιθετικότητά της».
Ο Robert Schiller, ο βραβευμένος με Νόμπελ οικονομολόγος του Yale φέρεται να προειδοποίησε ενάντια στην τακτική, μιλώντας στο ιταλικό ειδησεογραφικό πρακτορείο La Repubblica.
«Αυτό θα είναι επιβεβαίωση για τον Ρώσο ηγέτη ότι αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία είναι ένας πόλεμος αντιπροσώπων [και] θα μπορούσε παραδόξως να στραφεί εναντίον της Αμερικής και ολόκληρης της Δύσης», είπε ο Schiller.
Προειδοποίησε ότι θα μπορούσε να δημιουργήσει «έναν κατακλυσμό για το τρέχον οικονομικό σύστημα που κυριαρχεί το δολάριο», επειδή θα δημιουργούσε αμφιβολίες μεταξύ άλλων χωρών ότι οι επενδύσεις τους σε αμερικανικά ομόλογα, αγορές και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα θα μπορούσαν να κατασχεθούν από τις Ηνωμένες Πολιτείες σε μια πολιτική διαμάχη.
Το «υπερβολικό προνόμιο» των ΗΠΑ τους επέτρεψε να συγκεντρώσουν εξαιρετικά επίπεδα χρέους με αντάλλαγμα, βασικά, τους τίτλους που έχουν δώσει στους πιστωτές τους.
Και δεδομένου του επιπέδου του χρέους τους, και ιδιαίτερα της αναλογίας χρέους προς ΑΕΠ, οι εμπορικοί τους εταίροι αμφισβητούν τώρα την ικανότητά τους να το αποπληρώσουν, όπως και κάθε άλλος πιστωτής.
Εκτός από αυτό το δημοσιονομικό περιβάλλον, παράγοντες από ξένες χώρες που επιδιώκουν να υπονομεύσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες για το δικό τους γεωπολιτικό πλεονέκτημα, ιδιαίτερα η Κίνα, συνεχίζουν ενεργά τις προσπάθειες να υπονομεύσουν το δολάριο ΗΠΑ ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα.
Μέρος της στρατηγικής τους είναι να κλείσουν τις συναλλαγές στα δικά τους νομίσματα.
Η στιγμή της αλήθειας
Το δολάριο ΗΠΑ δέχεται επίθεση από την παγκόσμια αγορά.
Ενώ οι ΗΠΑ συνεχίζουν να απολαμβάνουν τις μεγαλύτερες, πιο διαφανείς και καλύτερα ρυθμιζόμενες κεφαλαιαγορές στον ελεύθερο κόσμο και τη μεγαλύτερη κατά κεφαλήν αγορά καταναλωτή, τα άλλα στοιχεία της υπεροχής του δολαρίου διαβρώνονται.
Η κατάστασή του ως το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα -το «υπερβολικό προνόμιό του» – είναι απίθανο να διαρκέσει την επόμενη δεκαετία.
Αυτό θα έχει τεράστιες αρνητικές συνέπειες για τους Αμερικανούς πολίτες.
Τα επιτόκια που απαιτούνται για τη χρηματοδότηση του χρέους των ΗΠΑ θα εκτοξευθούν στα ύψη, κλείνοντας άλλες εναλλακτικές, παραγωγικές επενδύσεις σε επιχειρήσεις και καινοτομία.
Το Κογκρέσο πρέπει οπωσδήποτε να διαχειριστεί τις δαπάνες, να προβεί σε έντονες, πραγματικές, μειώσεις και να έχει το θάρρος να αυξήσει τους φόρους κυρίως για τη δική του τάξη χορηγών, ώστε να φτάσει σε έναν ισοσκελισμένο προϋπολογισμό το αργότερο μέχρι το 2030.
Αν δεν το κάνουν, θα έρθει η ημέρα που θα πεθάνει το δολάριο.