Vedica Singh – tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Ας αναλύσουμε τις υποκείμενες χώρες με βάση 3 παραμέτρους – ΑΕΠ, πληθωρισμός και αναλογία χρέους προς ΑΕΠ:
Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν
Το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) παραμένει ένα ουσιαστικό μέτρο για τη μέτρηση της οικονομικής απόδοσης και της υγείας των χωρών. Αυτή η ανάλυση εμβαθύνει στους ρυθμούς ανάπτυξης των εν λόγω χωρών, κατά την περίοδο από το 2020 έως το 2023.
ΗΠΑ: Οι Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ κατέχουν το μανδύα της μεγαλύτερης οικονομίας στον κόσμο, έχουν παρουσιάσει μια φθίνουσα τροχιά ανάπτυξης του ΑΕΠ τους κατά τα έτη που παρατηρήθηκαν. Ξεκινώντας με ένα άλμα από 21.060,47 δισεκατομμύρια δολάρια το 2020 σε 23.315 δισεκατομμύρια δολάρια το 2021, ο ρυθμός ανάπτυξης μειώθηκε, με άνοδο στα 25.461 δισεκατομμύρια δολάρια το 2022 και μια σχετικά μικρότερη αύξηση στα 26.238 δισεκατομμύρια δολάρια το 2023. Ενώ οι αριθμοί δείχνουν ακόμη αύξηση προκαλούν ανησυχίαστους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής.
ΕΛΛΑΔΑ: Η Ελλάδα, η οποία αναφέρεται συχνά για τα οικονομικά της προβλήματα στο παρελθόν, παρουσιάζει μια ιστορία ανθεκτικότητας και ανάπτυξης. Το ΑΕΠ της χώρας ανέβηκε από 189 δισεκατομμύρια δολάρια το 2020 σε 215 δισεκατομμύρια δολάρια το 2021, στη συνέχεια σε 219 δισεκατομμύρια δολάρια το 2022. Ωστόσο, η πιο αξιοσημείωτη αύξηση παρατηρήθηκε το 2023 όταν έφτασε τα 240 δισεκατομμύρια δολάρια. Αυτή η σταθερή ανάπτυξη, ειδικά η επιτάχυνση το 2023, υπογραμμίζει μια εκκολαπτόμενη οικονομική ανάκαμψη.
ΗΒ: Η οικονομική τροχιά του Ηνωμένου Βασιλείου έχει χαρακτηριστεί από διακυμάνσεις. Το έτος 2020-2021, το ΑΕΠ αυξήθηκε από 2.704,61 δισεκατομμύρια δολάρια σε 3.123 δισεκατομμύρια δολάρια, σημειώνοντας θετική τάση. Ωστόσο, μια συρρίκνωση ήταν εμφανής όταν μειώθηκε στα 3.070 δισεκατομμύρια δολάρια το 2022. Αυτή η τάση φαινόταν να παραμένει στάσιμη καθώς δεν υπήρχε σχεδόν καθόλου ανάπτυξη με το ΑΕΠ να αυξάνεται οριακά στα 3.158 δισεκατομμύρια δολάρια το 2023.
ΙΤΑΛΙΑ: Το οικονομικό ταξίδι της Ιταλίας μεταξύ 2020 και 2023 μπορεί να περιγραφεί ως τρενάκι του λούνα παρκ. Ξεκινώντας από ένα ΑΕΠ 1.897 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2020, σημειώθηκε αύξηση στα 2.115 δισεκατομμύρια δολάρια το 2021. Όσον αφορά το επόμενο έτος, το 2022, παρατηρήθηκε μείωση στα 2.012 δισεκατομμύρια δολάρια. Ωστόσο, η Ιταλία επέδειξε ανθεκτικότητα με μια τεράστια ανάκαμψη το 2022-2023, σημειώνοντας ΑΕΠ 2.170 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Η Γερμανία, η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, παρουσίασε μια ασταθή τάση του ΑΕΠ κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Από ένα αρχικό ΑΕΠ 4.121 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2020, αυξήθηκε σε 4.262 δισεκατομμύρια δολάρια το 2021. Αυτή η ανάπτυξη ήταν βραχύβια καθώς η οικονομία συρρικνώθηκε στα 4.075 δισεκατομμύρια δολάρια το 2022. Η ανάκαμψη το 2022-2023 ήταν ελάχιστη, με το ΑΕΠ να φτάνει μόλις τα 4,3 δισεκατομμύρια δολάρια.
Όταν αναλύουμε τους ετήσιους ρυθμούς ανάπτυξης και εξετάζουμε την ανθεκτικότητα που επιδεικνύεται μέσω των ανάκαμψης, η Ιταλία και η Ελλάδα αναδεικνύονται ως οι πιο σταθερές επιδόσεις όσον αφορά την αύξηση του ΑΕΠ. Η σημαντική ανάκαμψη της Ιταλίας μετά από μια βουτιά και η αταλάντευτη πρόοδος της Ελλάδας, ιδιαίτερα το άλμα το 2023, αποτελούν δείκτες των ισχυρών οικονομικών στρατηγικών της.
Από την άλλη, οι ΗΠΑ, αν και εξακολουθούν να αναπτύσσονται, αποκαλύπτουν σημάδια επιβράδυνσης της οικονομίας. Η τάση μείωσης του ρυθμού ανάπτυξης είναι ανησυχητική, αλλά το τεράστιο μέγεθος του ΑΕΠ την αποτρέπει από μια άμεση οικονομική κρίση. Ωστόσο, η συνεχιζόμενη επιβράδυνση μπορεί να σηκώσει κόκκινες σημαίες για τις μελλοντικές προοπτικές.
Ωστόσο, τα πιο ανησυχητικά σενάρια εκτυλίσσονται για το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γερμανία. Η συρρίκνωση του Ηνωμένου Βασιλείου το 2021-2022 ακολουθούμενη από σχεδόν στάσιμη ανάπτυξη υποδηλώνει πιθανές υποκείμενες οικονομικές προκλήσεις. Η Γερμανία, με το ΑΕΠ της να κυμαίνεται χωρίς σημαντική ανάκαμψη, παρουσιάζει αστάθεια. Εάν αυτές οι τάσεις επιμείνουν, και τα δύο έθνη ενδέχεται να αντιμετωπίσουν οικονομικές προκλήσεις τα επόμενα χρόνια.
Πληθωρισμός
Ο πληθωρισμός, η επίμονη άνοδος του γενικού επιπέδου τιμών των αγαθών και των υπηρεσιών, παραμένει ένας βασικός οικονομικός δείκτης που αντανακλά τη δημοσιονομική υγεία ενός έθνους. Μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση των πληθωριστικών τάσεων στις υπό εξέταση χώρες, κατά την περίοδο από το 2020 έως το 2023, αποκαλύπτει διακριτές τροχιές στις οικονομικές τους επιδόσεις.
Ελλάδα: Αξιοσημείωτη είναι η αξιοσημείωτη ετήσια μείωση της Ελλάδας κατά 7,5% το 2023. Μετά από μια άνοδο το προηγούμενο έτος, η Ελλάδα κατάφερε ουσιαστικά να περιορίσει τον πληθωρισμό της.
Ιταλία: Η Ιταλία σημείωσε σημαντική μείωση 2,84% από έτος σε έτος το 2023. Παρά τις πληθωριστικές πιέσεις τόσο το 2021 όσο και το 2022, η χώρα εφάρμοσε μέτρα που οδήγησαν στον έλεγχο του πληθωρισμού.
ΗΠΑ: Οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετώπισαν επίμονες πληθωριστικές αυξήσεις το 2021 και το 2022. Ωστόσο, μια μείωση το 2023 δείχνει μια μικρή αναστροφή.
ΗΒ: Το 2022, το ΗΒ σημείωσε σημαντική άνοδο του πληθωρισμού, με επακόλουθη μείωση, αν και μικρή, που παρατηρήθηκε το 2023.
Γερμανία: Η Γερμανία, παρά το γεγονός πως κατέγραψε μείωση του πληθωρισμού το 2021, γνώρισε μια αξιοσημείωτη άνοδο το 2022. Το 2023, υπήρξε μια μικρή πτώση που δίνει λίγους λόγους για ευθυμία.
Κατά την αξιολόγηση των ετήσιων ρυθμών ανάπτυξης και τη συνεκτίμηση της οικονομικής ανάκαμψης, γίνεται προφανές ότι η Ιταλία και η Ελλάδα αναδεικνύονται ως οι πιο ανθεκτικές οικονομίες. Και οι δύο χώρες αντιμετώπισαν αποτελεσματικά τις πληθωριστικές πιέσεις, τονίζοντας την προσαρμοστικότητά τους σε ασταθή οικονομικά περιβάλλοντα.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ αντιμετώπιζαν διαδοχικά χρόνια πληθωρισμού, παρουσίασαν μείωση το 2023.
Αντίθετα, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γερμανία αντιμετωπίζουν πιο δύσκολες προκλήσεις. Η σημαντική άνοδος του πληθωρισμού του Ηνωμένου Βασιλείου το 2022, παρά την επακόλουθη μείωση, προκαλεί ανησυχίες σχετικά με τον ρυθμό και τη βιωσιμότητα της οικονομικής του ανάκαμψης. Η Γερμανία, από την άλλη πλευρά, γνώρισε άνοδο το 2022 και διατήρησε υψηλό ποσοστό πληθωρισμού καθ’ όλη την υπό εξέταση περίοδο, γεγονός που δικαιολογεί συντονισμένες προσπάθειες για την επίτευξη οικονομικής ισορροπίας.
Αναλογία χρέους προς ΑΕΠ
Ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ, μια βασική μέτρηση που αντικατοπτρίζει τη δημοσιονομική υγεία ενός έθνους, απαιτεί προσεκτική εξέταση για να διακρίνονται οι οικονομικές τροχιές. Ένας αναλυτικός έλεγχος των αναλογιών χρέους προς ΑΕΠ μεταξύ των εν λόγω χωρών, κατά την περίοδο από το 2020 έως το 2023, παρέχει πολύτιμες πληροφορίες για τις οικονομικές τους επιδόσεις.
Ελλάδα: Συγκεκριμένα, η Ελλάδα παρουσίασε αξιοσημείωτες μειώσεις από έτος σε έτος, εμφανώς το 2022, βελτιώνοντας σημαντικά τη δημοσιονομική της κατάσταση από ένα αρχικά υψηλό σημείο αναφοράς.
Ιταλία: Η Ιταλία μείωσε σταθερά το λόγο χρέους προς ΑΕΠ κατά την τριετία, υποδηλώνοντας μια συνεχή αφοσίωση στη δημοσιονομική διαχείριση.
ΗΒ: Αντίθετα, ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ του Ηνωμένου Βασιλείου σημείωσε διαδοχικές αυξήσεις το 2022 και το 2023, ενδεικτικά της επιδείνωσης της δημοσιονομικής θέσης.
Γερμανία: Ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ της Γερμανίας παρουσίασε διακυμάνσεις κατά την εξεταζόμενη περίοδο. Ξεκινώντας με μια σχετικά χαμηλή βάση, ο δείκτης παρουσίασε αύξηση το 2021, μείωση το 2022, ακολουθούμενη από άλλη αύξηση το 2023.
ΗΠΑ: Οι Ηνωμένες Πολιτείες, παρά τις μειώσεις του λόγου χρέους προς ΑΕΠ το 2021 και το 2022, παρατήρησαν αύξηση το 2023. Αυτή η μετατόπιση είναι ιδιαίτερα σημαντική δεδομένων των ήδη αυξημένων απόλυτων τιμών των αναλογιών τους.
Μια ανάλυση αυτών των αναλογιών χρέους προς ΑΕΠ, που βασίζονται σε ετήσιους ρυθμούς ανάπτυξης και λαμβάνοντας υπόψη τις ανακάμψεις, αποφέρει ουσιαστικές γνώσεις. Η υποδειγματική μείωση της Ελλάδας, ειδικά το 2022, απεικονίζει μια αξιέπαινη δημοσιονομική ανάκαμψη.
Η συνεχής μείωση της Ιταλίας κατά τη διάρκεια της τριετίας υπογραμμίζει μια ρεαλιστική προσέγγιση στη δημοσιονομική διαχείριση, ενδεικτική μιας ισχυρής δέσμευσης για βιώσιμη ανάπτυξη. Αντίθετα, οι διαδοχικές αυξήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου το 2022 και το 2023 υπογραμμίζουν πιεστικές προκλήσεις, απαιτώντας επαναβαθμονόμηση των δημοσιονομικών στρατηγικών.
Η ταλαντευόμενη τροχιά της Γερμανίας, παρά το γεγονός πως ξεκινά από μια μέτρια βάση, τονίζει τη σημασία της σταθερής δημοσιονομικής διαχείρισης. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η μείωση των αναλογιών χρέους προς ΑΕΠ το 2021 και το 2022 αντισταθμίστηκε από μια αύξηση το 2023.
Αυτή η συγκριτική ανάλυση των αναλογιών χρέους προς ΑΕΠ σε διαφορετικές οικονομίες φωτίζει την πολύπλευρη φύση της δημοσιονομικής διαχείρισης. Η Ελλάδα και η Ιταλία ξεχωρίζουν για τις συνεχείς μειώσεις τους, αντανακλώντας συνετές δημοσιονομικές στρατηγικές. Εν τω μεταξύ, οι διαδοχικές αυξήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου υπογραμμίζουν τομείς που απαιτούν επείγουσα προσοχή. Οι ταλαντώσεις της Γερμανίας υπογραμμίζουν την αξία των συνεπών δημοσιονομικών προσεγγίσεων, ενώ οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν την πρόκληση να διατηρήσουν μια πτωτική τροχιά ενόψει των οικονομικών διακυμάνσεων.
Τι διαφορετικό κάνουν η Ελλάδα και η Ιταλία;
Ολοκληρώνοντας την οικονομική μας εξερεύνηση, είναι προφανές ότι η αντίθετη προσέγγιση της Ελλάδας και της Ιταλίας στη γεωπολιτική δυναμική, έχει στηρίξει την οικονομική τους ανθεκτικότητα.
Η Ελλάδα, υπό τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ακολούθησε μια ρεαλιστική πορεία στον απόηχο της ρωσικής απάντησης στις δραστηριότητες του ΝΑΤΟ στα ουκρανικά σύνορα. Σε αντίθεση με πολλά κράτη της ΕΕ που έσπευσαν να επιβάλουν ολοκληρωμένες κυρώσεις, η προσέγγιση της Ελλάδας έναντι της Ρωσίας ήταν μετρημένη και συγκρατημένη. Οι κυρώσεις τους ήταν σε μεγάλο βαθμό συμβολικές, αφού μόλις έφτασαν τα 100 εκατομμύρια δολάρια. Επιπλέον, η Ελλάδα διατήρησε με σύνεση το ναυτικό της εμπόριο με τη Ρωσία, εξασφαλίζοντας συνεχή οικονομική δραστηριότητα. Στο ευρύτερο πρόγραμμα διεθνούς στήριξης για την Ουκρανία, οι χρηματικές δωρεές της Ελλάδας παρέμειναν ελάχιστες, υποδηλώνοντας εστίαση στην εσωτερική οικονομική σταθερότητα.
Παράλληλα, η μετασχηματιστική ηγεσία της Ιταλίας υπό την Τζιόρτζια Μελόνι, μια δυναμική δεξιά συντηρητική, παρείχε στο έθνος μια σαφή δημοσιονομική κατεύθυνση. Η ακλόνητη στάση της στις μεταναστευτικές πιέσεις, που καταδεικνύεται με την ανακατεύθυνση πλοίων μεταναστών στη Γαλλία, έδειξε μια δέσμευση στις εθνικές προτεραιότητες. Συγκεκριμένα, η φιλική προς τη Μόσχα στάση της Μελόνι έφερε απτά οφέλη για την Ιταλία, ιδιαίτερα στους κρίσιμους τομείς του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Αντικατοπτρίζοντας την Ελλάδα, η Ιταλία υιοθέτησε επίσης μια συγκρατημένη πολιτική κυρώσεων έναντι της Ρωσίας και η οικονομική υποστήριξη που επεκτάθηκε στην Ουκρανία μειώθηκε, ειδικά μετά την άνοδο της Μελόνι το 2022.
Αντίθετα, κράτη όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γερμανία, με το ζήλο τους να αντιμετωπίσουν τη Μόσχα, αντιμετώπισαν επιπτώσεις. Η επιθετική τους στάση οδήγησε σε σημαντικές ελλείψεις πετρελαίου και φυσικού αερίου, ρίχνοντας σκιά στα βιομηχανικά τοπία τους. Καθώς αυτές οι χώρες διοχέτευαν κεφάλαια και όπλα στην Ουκρανία, οι εγχώριες οικονομίες τους ένιωσαν την πίεση. Το κύμα μεταναστών από την Ουκρανία επιβάρυνε περαιτέρω αρκετά ευρωπαϊκά έθνη. Οι ΗΠΑ, ενώ ηγούνται της κοινοπραξίας του ΝΑΤΟ όσον αφορά τις δωρεές, μπορεί να είχαν παραβλέψει τις οικονομικές επιπτώσεις μιας τέτοιας στάσης.
Ουσιαστικά, η συγκρατημένη προσέγγιση της Ελλάδας και της Ιταλίας στη διεθνή γεωπολιτική, σε συνδυασμό με την εστιασμένη εγχώρια ηγεσία, αποσαφηνίζει την επιτυχία τους στις εξεταζόμενες οικονομικές μετρήσεις. Οι στρατηγικές τους παρέχουν ανεκτίμητες γνώσεις για τα έθνη που πλοηγούνται σε σύνθετα γεωπολιτικά εδάφη διασφαλίζοντας παράλληλα την οικονομική ανάπτυξη.
https://www.freepen.gr/2023/09/blog-post_6.html