Η συμμετοχή του πιστού στη ζωή της Εκκλησίας και η κατεργασία της σωτηρίας του μέσα στους κόλπους της, του επιβάλλει τις εξής υποχρεώσεις:
Να πιστεύει όπως πιστεύει ολόκληρη η Εκκλησία, από την αρχή της μέχρι σήμερα.
Να ελέγχει κάθε σκέψη, είτε δική του είτε ξένη, με τα δικά της κριτήρια.
Σε καμία περίπτωση να μην επιτρέπει στον εαυτό του την παραμικρή διαφωνία με τη διδασκαλία της Εκκλησίας, αφού αυτή είναι ο στύλος και το θεμέλιο της αλήθειας.( Α’ Τιμ. 3,15).
Σε τίποτα δεν πρέπει να ξεχωρίζει από τους άλλους στην τάξη της εκκλησιαστικής ζωής.
Να συμμετέχει στις λατρευτικές και αγιαστικές συνάξεις της Εκκλησίας, σύμφωνα με την εντολή του Αποστόλου Παύλου (Εβρ.10,25).
Να έχει βαθιά πεποίθηση, ότι τα μέλη της Εκκλησίας που βρίσκονται στον ουρανό, έχουν ζωντανή και άμεση επικοινωνία με τα μέλη που βρίσκονται στη γη. Οι προσευχές των πρώτων για τους δεύτερους και αντίστροφα εισακούονται και εκπληρώνονται σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.
Εμείς εδώ στη γη είμαστε οικείοι με τους αγγέλους και με όλους τους αγίους κάθε εποχής, γιατί έχουμε προσέλθει <<στην πόλη του ζωντανού Θεού, στην επουράνια Ιερουσαλήμ, σε μυριάδες αγγέλους, σε πανήγυρη και σε σύναξη των πρωτότοκων παιδιών του Θεού, που τα ονόματά τους έχουν καταγραφεί στους ουρανούς. (Εβρ.12,22-23).
Όσιος Θεοφάνης