Ένα αγοράκι 6 ετών περπατούσε στην αγορά με την 3χρονη αδερφή του …
Ξαφνικά το παιδί δεν βλέπει την αδερφή του κοντά του.
Σταμάτησε και κοίταξε πίσω – είδε την αδερφή του να στέκεται μπροστά σε ένα κατάστημα παιχνιδιών και να κοιτάζει κάτι με μεγάλο ενδιαφέρον.
– Το αγόρι γύρισε και τη ρώτησε: “Θέλεις κάτι;” Η αδερφή του, έδειξε την κούκλα.
Το αγόρι της έπιασε το χέρι,,, πήρε την κούκλα και της την έδωσε, σαν υπεύθυνος μεγαλύτερος αδελφός. Η αδελφή του ήταν πολύ χαρούμενη …
– Ο καταστηματάρχης διασκέδαζε κοιτάζοντας την ώριμη συμπεριφορά του αγοριού … Το αγόρι ήρθε στον πάγκο και ρώτησε τον καταστηματάρχη: “Πόσο κοστίζει αυτή η κούκλα;”
– Ο ιδιοκτήτης του καταστήματος ήταν ένας ευγενικός άνθρωπος που είχε βιώσει τα μειονεκτήματα της ζωής.
Έτσι ρώτησε το αγόρι με μεγάλη αγάπη και χαμόγελο: “Λοιπόν, πόσα χρήματα πρέπει να μου δώσεις ;”
– Το αγόρι έβγαλε από την τσέπη του πολύχρωμα κοχύλια που είχε μαζέψει από την παραλία και τα έδωσε στον καταστηματάρχη.
– Ο μαγαζάτορας πήρε τα κοχύλια και άρχισε να μετράει σαν να ήταν χρήματα.
– Μετά κοίταξε το αγόρι καθώς τα είχε μέτρησε.
– Το αγόρι τον ρώτησε με αγωνία: “Είναι αρκετά για την κούκλα;” Αυτά έχω.
– Ο καταστηματάρχης είπε: “Όχι, όχι … αυτά είναι περισσότερα από το κόστος, οπότε θα σου επιστρέψω τα υπόλοιπα”.
– Πήρε μόνο 4 και τα υπόλοιπα τα έδωσε πίσω στο παιδί.
– Το αγόρι έβαλε με χαρά τα κοχύλια στην τσέπη του και έφυγε με την αδερφή του.
– Ένας υπάλληλος έκπληκτος τα είδε όλα αυτά.
– Ρώτησε τον καταστηματάρχη, “Κύριε, γιατί δώσατε μια τόσο ακριβή κούκλα για 4 κοχύλια;”
– Ο καταστηματάρχης είπε γελώντας: «Λοιπόν, αυτά δεν είναι χρήματα για εμάς, αλλά αυτά τα κοχύλια είναι πολύτιμα για εκείνο το παιδί».
– Σε αυτή την ηλικία ακόμα δεν καταλαβαίνει τι είναι τα χρήματα αλλά όταν μεγαλώσει θα γνωρίζει σίγουρα . Τότε θα θυμηθεί ότι αγόρασε μια κούκλα με κοχύλια αντί για χρήματα, και θα με θυμηθεί και θα σκεφτεί ότι ο κόσμος είναι ακόμα γεμάτος από καλούς και ευγενικούς ανθρώπους».