Τον περιγράφει θαυμάσια ο Αββάς Ησαΐας με τα εξής: Εκείνος που έχει ταπεινοφροσύνη, δεν έχει γλώσσα για να ελέγξει τον αμελή ή αυτόν που καταφρονεί. Ούτε και μάτια έχει για να προσέχει τα ελαττώματα των άλλων.
Δεν έχει αυτιά, για να ακούσει όσα δεν ωφελούν την ψυχή του και δεν έχει καμία σχέση με κανένα, εκτός από τις αμαρτίες του.
Προς όλους τους ανθρώπους είναι ειρηνικός, για την εντολή του Θεού και όχι για φιλία. Εάν κανείς νηστεύει αυστηρά και τρώγει κάθε εξ ημέρες και επιδοθεί σε μεγάλους κόπους, όλοι οι κόποι αυτοί πηγαίνουν χαμένοι, εφόσον δεν βαδίζει την οδό της ταπεινοφροσύνης.
Αδελφέ συνήθισε τη γλώσσα σου να λέει συγχωρήσουν και η ταπείνωση θα έρθει σε σένα. Αγάπησε την ταπείνωση και αυτή θα σε σκεπάσει από τις αμαρτίες σου. Να μη βαρυνθείς για κάποιον κόπο, διότι ο κόπος και η κακοπάθεια και η σιωπή γεννούν την ταπείνωση. Η δε ταπείνωση συγχωρεί όλες τις αμαρτίες.
