Ανακατασκευάστηκε το επιβλητικό άγαλμα του Μεγάλου Κωνσταντίνου από τα αρχαία θραύσματα

σχόλιο Γιώργος Θαλάσσης: Πως τα φέρνει ο Θεός…
Δεν είναι τυχαίο ότι μετά από τόσους αιώνες, έγινε τώρα. Τώρα που όλα πλησιάζουν… 
Λίγο πριν το ξημέρωμα, που το πιο βαθύ σκοτάδι ψυχορραγεί, θα ανατείλει σαν άλλοτε ένα νέο Βυζάντιο.
Όταν η Πόλη των Ονείρων μας γίνει Χριστιανική πρωτεύουσα ξανά, το άγαλμα του ιδρυτή της θα πρέπει να μεταφερθεί εκεί. Θα πρέπει να ανακατασκευαστεί η πλατεία (Φόρος) του Αγίου Κωνσταντίνου και τιμής ένεκεν να τοποθετηθεί εκεί.
Πίστη και υπομονή και έχουμε να δούμε πολλά…

Ρώμη: O Κολοσσός του Μεγάλου Κωνσταντίνου ανακατασκευάστηκε από μαρμάρινα θραύσματα

Δύο γιγάντια πόδια, ένα γόνατο, ένας δικέφαλος και ένα τεράστιο κεφάλι – οι αρχαιολόγοι χρησιμοποίησαν αυτά τα λίγα μαρμάρινα θραύσματα για να ανακατασκευάσουν τον Κολοσσό του Αγίου Κωνσταντίνου, ένα πραγματικά τεράστιο άγαλμα του Γενάρχη της Ρωμιοσύνης, Ιδρυτή της Κωνσταντινούπολης και πρώτου Ρωμαίου αυτοκράτορα που ασπάστηκε τον χριστιανισμό.

H ανακατασκευή ύψους 13 μέτρων (σε κλίμακα 1:1) του περίφημου Κολοσσού του Αγίου Κωνσταντίνου, ενός αγάλματος του Αυτοκράτορα της Ρωμιοσύνης του 4ου αιώνα, εκτίθεται στο Μουσείο του Καπιτωλίου της Ρώμης.

H αναπαράσταση του καθιστού αγάλματος ύψους 13 μέτρων, με έναν χάλκινο μανδύα να είναι τυλιγμένος στον αριστερό ώμο του Μεγάλου Κωνσταντίνου, αποκαλύφθηκε δημοσίως την Τρίτη, προσφέροντας μια σπάνια ματιά στον κόσμο των πελώριων αγαλμάτων που κατασκευάζονταν στην αρχαία Ρώμη για να δοξάσουν τους θεούς ή και τους αυτοκράτορες.

«Η εντύπωση που έχει κανείς μπροστά σε αυτό το γλυπτό του αυτοκράτορα είναι παρόμοια με αυτή που πρέπει να αισθάνονταν οι υπήκοοί του μπροστά του», δήλωσε ο Κλαούντιο Παρίζι Πρεσίτσε, κορυφαίο στέλεχος της Ρώμης για την πολιτιστική κληρονομιά.

Συνδέοντας τα κομμάτια ενός άλυτου επί αιώνες παζλ

Για αρκετούς αιώνες, διάφορα μαρμάρινα κομμάτια που εκτίθενται ακόμη και σήμερα στο μουσείο στην κορυφή του λόφου Καπιτωλίου της Ρώμης ήταν το μόνο που απέμεινε από το επιβλητικό άγαλμα ενός αυτοκράτορα.

Μόλις στα τέλη του 19ου αιών αναγνωρίστηκε πως ο «πρωταγωνιστής» είναι ο Μέγας Κωνσταντίνος, ο Έλληνας από μάνα (Αγία Ελένη), Αυτοκράτορας που έβαλε τέλος στην σφαγή των Χριστιανών από τους ειδωλολάτρες δωδεκαθεϊστές μεταφέροντας παράλληλα την έδρα της αυτοκρατορίας από τη Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη και στον χώρο του Ελληνισμού, κάτι που έκανε τους δυτικούς να νιώσουν κόμπλεξ και ζηλοφθονία.

Τα εκμαγεία ρητίνης από δέκα τεράστια μαρμάρινα τμήματα του σώματος συναρμολογήθηκαν για να δημιουργήσουν ένα πανύψηλο άγαλμα στον κήπο πίσω από το Μουσείο του Καπιτωλίου, που δείχνει τον Κωνσταντίνο με γυμνό κορμό να κρατά στο ένα του χέρι μια ράβδο και στο άλλο μια υδρόγειο σφαίρα.

Τα αρχικά κομμάτια περιλαμβάνουν δύο χέρια και δύο πόδια, ένα γόνατο και μια κνήμη, δύο θραύσματα δικεφάλου με διογκωμένες φλέβες, ένα τμήμα του θώρακα και το ογκώδες κεφάλι του Κωνσταντίνου, με ρωμαϊκή μύτη και λακκάκι στο πηγούνι.