Η Αικατερίνα στέλνει επιστολή στον άθεο (άθρησκο) σύζυγό της, που πολεμά στα ελληνοαλβανικά βουνά. Τον ρωτά τι έχει ανάγκη, για να του στείλει: φανέλες, κάλτσες κασκόλ, γάντια; Μετά από λίγο λαμβάνει γράμμα του, όπου της γράφει:
” – Καίτη μου, το μόνο που θέλω είναι να μου φτιάξεις και να μου στείλεις μια σημαία της ξηράς με τον σταυρό στη μέση. Στο κέντρο να κεντήσεις έναν χρυσό κύκλο και να παρακαλέσεις έναν αγιογράφο να ζωγραφίσει μέσα εκεί την Παναγία την Οδηγήτρια.
Την θέλω, για να την κάνω δώρο στον λόχο μας. Θα παραξενεύεσαι, βέβαια, γιατί δεν με ήξερες για θρήσκο. Όμως, από όλα αυτά που βλέπουνε τα μάτια μου κι ακούν τα αυτιά μου, δεν μπορώ να μείνω μόνος εγώ ασυγκίνητος σε όσα κάνει η Παναγία μας για τον στρατό μας.
Αισθανόμαστε συνεχώς μια θεϊκή δύναμη να μας συντροφεύει!”
από την εφημερίδα “Ασύρματος”
19 Νοεμβρίου 1940