«Έρχονται μέρες, κατά τις οποίες με τίποτε δεν θα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτό που έρχεται να στοιχειώσει τον κόσμο»

Σήμερα είμαστε πιο απομακρυσμένοι από τον Θεό και ως μονάδες και ως ανθρωπότητα. Ζούμε αποξενωμένοι από την χάρη, σε μια πραγματικότητα που οι σύγχρονοι αποκαλούν εκκοσμίκευση , μια έννοια αντίθετη της αιωνιότητας.

Ο άνθρωπος όμως, στην αγνωσια του, χερσώνεται με το να ριζώνει ολοένα και πιο πολύ στον παρόντα αιώνα, δηλαδή σε αυτόν τον αιώνα που παρέρχεται, σε αυτή τη γη, για την οποία ο Χριστός λέει:” ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσι. “…

Σήμερα, δυστυχώς, είμαστε κυκλωμένοι και χτυπημένοι από πολλές ασχήμιες, που δεν μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε με τίποτε, παρά μόνο με τη χάρη του Θεού.

Πιστεύω ότι έρχονται μέρες, κατά τις οποίες με τίποτε δεν θα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτό που έρχεται να στοιχειώσει τον κόσμο και, χωρίς να το καταλαβαίνουμε, θα καταπίνουμε το ένα δηλητήριο μετά το άλλο, και εννοώ, για παράδειγμα, τη Νέα Εποχή και ό,τι αυτή φέρνει. Ήδη πολλές απλές ψυχές καλών χριστιανών έχουν πέσει, ή πιο σωστά, έχουμε πέσει σε πολλών ειδών πλάνες, χωρίς να το αισθανόμαστε, μέχρι που ο Κύριος, με την άπειρη ευσπλαχνία Του, βρει τρόπο να μας ξυπνήσει και να μας φέρει στην αληθινή πίστη.

Από την περιπλάνησή μας στους ξένους αυτούς δρόμους κερδίσαμε κάποια εμπειρία, και αυτοί που σκόνταψαν ξέρουν τι είναι αυτό το πέσιμο, αλλά όσοι δεν πέσατε – θα ήθελα να σας παρακαλέσω- πιστέψτε αυτούς που έπεσαν, και αν δεν τους πιστεύετε, ζητήστε τη χάρη από τον Θεό για να πιστέψετε. Από την πτώση δεν είναι γνωστό ποίος μπορεί να σηκωθεί, και υπάρχουν και κάποιοι που δεν θα ξεσηκωθούν. Όχι ότι ο Θεός δεν μπορεί να τους σηκώσει, αλλά υπάρχουν πτώσεις και απελπισίες, από τις οποίες με πολλή δυσκολία σώζεται ο άνθρωπος. Δένουμε δεσμά που δεν λύνονται. Μερικοί όμως που σηκώθηκαν, συχνά απέκτησαν μεγαλύτερη εμπειρία από εκείνους που δεν έπεσαν, και σας προτρέπω να πιστέψετε την εμπειρία τους.

Πιστεύω ότι έρχονται μέρες, στις οποίες θα καταλάβετε τα λόγια του Κυρίου που είπε στον Πέτρο:” μακάριος εἶ, Σίμων Βαριωνᾶ, ὅτι σὰρξ καὶ αἷμα οὐκ ἀπεκάλυψέ σοι “,δηλαδή ούτε η μόρφωσή σου, ούτε η Παλαιά Διαθήκη με την οποία ανατράφηκες, ούτε οι προσευχές που έμαθες να κάνεις δεν μπορούσαν να σου αποκαλύψουν αυτό το μυστήριο, “ἀλλ᾿ ὁ πατήρ μου ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς”, δηλαδή η χάρη, μόνο η θεία χάρη. Και πρόσθεσε: “κἀγὼ δέ σοι λέγω ὅτι σὺ εἶ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τὴν ἐκκλησίαν, καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς”. Και πιστεύω ότι ήδη το έχουμε δει εν σπέρματι να εκπληρώνεται. Το τόσο τέλειο ψέμα της εποχής μας, τίποτε, μα τίποτε άλλο δεν θα μπορέσει μια μέρα να το γκρεμίσει, παρά μόνο η Εκκλησία, στην πιο βαθιά της έννοια.

Η Εκκλησία είναι αυτή η πίστη, όπως αυτή του Πέτρου στη θεότητα του ανθρώπου Ιησού, που έζησε πριν δύο χιλιάδες χρόνια. Σε αυτή την πίστη κτίσαμε το σπίτι της ζωής μας, και η πέτρα εκείνη έγινε σήμερα η Εκκλησία όπως την γνωρίζουμε, με όλο τον πλούτο που δημιούργησε στην διάρκεια των αιώνων… η Ορθόδοξη Εκκλησία. Η Εκκλησία μας είναι η μοναδική πέτρα, που όταν σταθούμε πάνω της, δεν θα μπορέσουν να μας σαρώσουν τα κύματα της οργής, του ψέματος των εσχάτων ημερών, για τα οποία μας έχει προειδοποιήσει ο Κύριος. Ημέρες που μπορεί να μην είναι και τόσο μακρινές, όπως πολλές φορές πιστεύουμε. Πάντα υπήρχε αυτή η αναμονή των εσχάτων ημερών, και δεν θέλω με κινδυνολογίες να σκορπίσω τον πανικό, όμως πρέπει να σοβαρευτούμε, θα έλεγα να πλησιάσουμε με περισσότερη προσοχή και να εμβαθύνουμε σε καθετί που ακούμε στην Εκκλησία, σε κάθε λέξη της Λειτουργίας, σε κάθε λόγο που είναι γραμμένος στα λειτουργικά μας βιβλία.

ΠΗΓΗ
simeiakairwn.wordpress.com