Να κοιτάξουμε την πίστη μας, την πίστη των πατέρων μας.
Γιατί θα γίνουν πολλά στον κόσμο…
…Αμάρταναν και οι παλαιοί, αλλ’ εκείνοι μετανοούσαν και επέστρεφαν στον Θεό.
Εμείς μένουμε στις αμαρτίες αμετανόητοι, ασεβείς και άπιστοι. Δυστυχώς φύγαμε από το Θεό. Και γι’ αυτό σεισμός μεγάλος θα σείση την ανθρωπότητα και δε θα μείνει σπίτι όρθιο – διότι τα σπίτια αυτά είναι χτισμένα με κλοπές, αδικίες, κομπίνες, διάφορα αμαρτωλά τεχνάσματα.
Με πόνο και δάκρυα λέω σε όλους – να μιμηθούμε τον Άγιο Δημήτριο. Να ξυπνήσουμε από τον ύπνο της αμαρτίας. Να κοιτάξουμε την πίστη μας, την πίστη των πατέρων μας. Γιατί θα γίνουν πολλά στον κόσμο. Και σπίτια θα χαθούν, και άνθρωποι, και ψυχές. Και τα χρήματα θα χάσουν την αξία τους – θα γίνουν πλατανόφυλλα, και πείνα και δυστυχία μεγάλη θα πέσει, που δεν την φαντάζεστε. Γιατί όλοι αφήσαμε το Θεό και φύγαμε μακρυά του.
Ας ακούσουμε τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, που μας συμβουλεύει και λέει: Παιδιά μου και εγγόνια μου, θα’ ρθουν χρόνια δύσκολα. Μη φοβηθείτε όμως. Όλα να τα χάσετε μη λυπηθείτε. Ένα να κρατήσετε. Ποιό; Το διαμάντι – τ΄άλλα είναι χαλίκια. Τα δε χαλίκια είναι όλα εγκόσμια. Διαμάντι είναι η πίστη μας η ορθόδοξος. Αμαρτωλοί είμεθα, ασεβείς να μη γίνουμε.
Αμαρτάνουμε – αλλά να μη φθάσουμε στο σημείο να λέμε, πως δεν υπάρχει Θεός, όπως διδάσκουν τώρα τα μικρά παιδιά δάσκαλοι κουλτουριάρηδες και άθεοι που σκορπιστήκανε σ’ όλη την πατρίδα μας. Αμαρτωλοί είμεθα, αλλά ασεβείς να μην είμεθα. Να πιστεύουμε. Όλα να τα χάσουμε, η πίστις να μείνει, να υπάρχει. Δύο πράγματα μας χρειάζονται, λέει ο Άγιος Κοσμάς: Χριστός και ψυχή! Αυτά τα δύο, όλος ο κόσμος να πέσει επάνω μας, δεν μπορεί να μας τα πάρει.
Εσείς, παιδιά του μαρτυρικού μας έθνους, παιδιά της Ελλάδος, κλείστε τ’ αυτιά σας, μην ακούτε τους απίστους και αθέους. Κρατήστε την πίστη των πατέρων σας…
