Πότε έχουμε φόβο Θεού;

Για τον τέλειο φόβο του Θεού έχει γραφεί: Μακάριος ο άνθρωπος που φοβάται τον Κύριο, θ’ αγαπήσει τις εντολές Του με όλη τη θέλησή του, και: Μακάριοι όλοι όσοι φοβούνται τον Κύριο, όσοι βαδίζουν τους δρόμους Του, και: Φοβηθείτε τον Κύριο όλοι οι άγιοι Του, γιατί δεν θα στερηθούν τίποτε όσοι Τον φοβούνται, και: Ιδού, έτσι θα ευλογηθεί ο άνθρωπος που φοβάται τον Κύριο, και: ο φόβος του Κυρίου είναι αγνός και παραμένει στον αιώνα του αιώνος.

Γράφει και ο άγιος Πέτρος ο Δαμασκηνός:
Σημάδι του πρώτου φόβου είναι να μισεί κανείς την αμαρτία και να οργίζεται εναντίον της, σαν εκείνον που πληγώθηκε από θηρίο.

Σημάδι του τέλειου φόβου, να αγαπά την αρετή και να φοβάται την αλλοίωση, γιατί κανείς δεν είναι αμετάβλητος. Σε κάθε πράγμα στη ζωή αυτή, οφείλουμε πάντοτε να φοβόμαστε την πτώση.

Γι’ αυτό λοιπόν και σύ, ακούγοντας τα αυτά με σύνεση, φρόντισε τώρα μαζί με όλα όσα είπαμε προηγουμένως, να έχεις αδιάλειπτα μέσα σου και τον πρώτο φόβο, γιατί είναι ένα είδος ασφαλέστατο θησαυροφυλάκιο κάθε αγαθής πράξεως.
Έτσι θα καθοδηγούνται τα βηματά σου προς την εργασία όλων των εντολών του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Και προχωρώντας στο δρόμο των εντολών, θ’ αποκτήσεις και τον τέλειο και αγνό φόβο, με τον πόθο των αρετών και με το έλεος του αγαθού Θεού μας.

Άγιοι Κάλλιστος και Ιγνάτιος Ξανθόπουλο