Συνέβη κάτι ενδιαφέρον πριν από κάποια χρόνια. Μου ήρθε εδώ ένα παντρεμένο ζευγάρι. Ήταν προφανές ότι ο Θεός τους είχα προικίσει με μεγάλη ομορφιά. Δεν είχα δει ποτέ μου πιο όμορφο ζευγάρι. Ο καιρός ήταν κρύος και κάναμε τη Λειτουργία μας στο παρεκκλήσιο. Όταν η ακολουθία τελείωσε, θέλησαν να μου μιλήσουν.
“Έχουμε κάποια προβλήματα”, μου είπαν. Τους άκουσα. Είχαν παντρευτεί από έρωτα και είχαν ζήσει με ειρήνη και αρμονία για κάποια χρόνια. Η ατμόσφαιρα στο σπίτι τους ήταν παραδεισένια. Κατόπιν, πρόσφατα, άρχισαν να τσακώνονται για το παραμικρό. Δεν υπήρχε πια ειρήνη στο σπίτι τους.
Το χειρότερο ήταν ότι είχαν ένα μικρό γιο, έξι ετών. Το παιδί ήταν ο λόγος που είχαν έρθει σε μένα αρχικώς. Μου είπαν ότι το παιδί είχε ολότελα αποξενωθεί απ’ αυτούς και δεν ήθελε καν να τους μιλήσει. Ήθελε να είναι μόνο με τον παππού και τη γιαγιά του.
“Του αγοράζουμε ό,τι μας ζητήσει, αλλά είναι πάντοτε σιωπηλό. Του αγοράζουμε παιχνίδια, ρούχα και γλυκίσματα, κι εκείνος τα γραπώνει απλώς από τα χέρια μας, τα ξεσκίζει ή τα κλωτσάει. Κι έπειτα πηγαίνει στον παππού και τη γιαγιά του και μας αφήνει μόνους. Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε. Κατά τα άλλα είναι ένα υγιές και φυσιολογικό παιδί. Αποστρέφεται οτιδήποτε έχει να κάνει με εμάς, τον πατέρα και τη μητέρα του. Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά;”
Τους είπα ότι προφανώς το παιδί δεν ήθελε τέτοιους γονείς. Αναζητούσε διαρκώς τη μαμάκα και τον μπαμπάκα του, αλλά εκείνοι δεν ήταν ποτέ εκεί.
“Παλιά ήσασταν ευτυχισμένοι επειδή είχατε την ευλογία των γονιών σας”, τους είπα. “Οι γονείς σας δεν είχαν τίποτα ενάντια στην ένωσή σας, αντιθέτως είχαν κανονίσει τον γάμο σας πριν καν εσείς δείτε ο ένας τον άλλο. Είχατε λοιπόν την ευλογία των γονιών σας, παντρευτήκατε από έρωτα και υπήρχε ειρήνη στην ένωσή σας. Το σπιτικό σας ήταν σαν τον παράδεισο.
Τώρα όλα στράβωσαν, εξαιτίας των λογισμών σας. Μέχρι πρόσφατα ήσασταν ευχαριστημένοι με ό,τι είχατε. Δεν φαντασιωνόσασταν άλλα. Τώρα όμως εσύ κοιτάζεις άλλες γυναίκες με λαγνεία και δίνεις την καρδιά σου σ΄ αυτές τις γυναίκες. Η γυναίκα σου κοιτάζει άλλους άντρες και τους δίνει την καρδιά της. Συνευρίσκεστε μεν σαρκικά, αλλά όχι πνευματικά. Ο νους σας περιπλανιέται σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Ευτυχώς, δόξα τω Θεώ, δεν έχετε διαβεί τα όρια των συζυγικών σας όρκων.
Το παιδί σας τα αισθάνεται όλα αυτά και δεν θέλει τέτοιους γονείς, διότι όχι μόνο ξεστρατίσατε ο ένας από τον άλλο, αλλά αποξενώσατε τον εαυτό σας κι από το ίδιο σας το παιδί. Εσείς δημιουργήσατε την κόλαση μέσα στο σπιτικό σας με τους λογισμούς σας… Είναι πολύ οδυνηρό να έχει κανείς μητέρα και πατέρα κι εντούτοις να μην τους έχει. Επιστρέψτε ο ένας στον άλλο”, τους είπα, “και γίνετε όπως ήσασταν. Κι όλα θα φτιάξουν και πάλι”.
(Απόσπασμα από το βιβλίο: “Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας”)