῏Ηταν ἄτεκνος.῾Ο Γέροντας τόν συμβούλευσε ν᾿ ἀρχίση νά διαθέτη τήν περιουσία του -ἡ ὁποία ἦταν ἀρκετή-, ὅσο ἀκόμη θά βρισκόταν στή ζωή.
᾿Εκεῖνος ἀντιδροῦσε μέ τή δικαιολογία, ὅτι τά χρειάζεται γιά τά γεράματά τοῦ ἰδίου καί τῆς συζύγου του.
-῞Αμα ἀρρωστήσει ἡ γυναίκα μου, πάτερ, τοῦ ἔλεγε, τί θά γίνει;
[sc name=”vyzantina-vrachiolia” ][/sc]
-῾Ο Θεός θά δεῖ τήν ἀγαπῶσα καρδία σου καί δέν θά δώσει ἀσθένεια, ἀπάντησε ὁ Γέροντας.
Αὐτός παρά ταῦτα δέν ὑπάκουσε. Μετά τό θάνατο τῆς συζύγου του ὁ Γέροντας τόν προέτρεπε ἐκ νέου νά δώση ἐλεημοσύνη.
-Πάτερ, ἔλεγε ἐκεῖνος, θά τά ἀφήσω μέ διαθήκη σέ φιλανθρωπικά ἱδρύματα!
-Τότε δέν «θά τ᾿ ἀφήσης»· θά σέ ἀφήσουν ἐκεῖνα! τοῦ εἶπε ὁ Γέροντας χαριτολογώντας.
-Μά πῶς, πάτερ μου; ᾿Αφοῦ θά τά γράψω ἐγώ στή διαθήκη μου!
-῎Οχι, ἀγαπητέ μου. ῎Αν τά δώσεις τώρα, τότε πράγματι τά ἀφήνεις. ῎Αν ὅμως τά διαθέσεις μετά θάνατον, τότε σέ ἀφήνουν.
Καί γιά νά καταλαβης τί ἐννοῶ, σοῦ λέω τό ἑξῆς: Σοῦ ἐπιτρέπω νά τά πάρεις μαζί σου. Μπορεῖς;
-Βεβαίως ὄχι!
-Βλέπεις λοιπόν; ῎Αρα αὐτά σέ ἀφήνουν! Δέν τά ἀφήνεις ἐσύ!
Καί ὁ συνομιλητής του πείσθηκε.